- 23 Mayıs 2017
- 13.303
- 28.202
- 598
- 41
Ben de kendi çocukluğumu dusundum. Annem gondermezdi, kuzenlerim hep birlikte olurdu biz olamazdık. Şimdi onlar samimi biz ayrı kaldık. Oğlum öyle olsun istemedim. Bol kuzenli olmak bu devirde herkese nasip olmuyor, olmuşken birlikte olsun deidm. Ama annemler beni başımdan atmışım gibi düşünüyor.
Bu şekilde çevreden soyutlayarak çocuk büyüten birinin sizi yargılaması normal değil mi?
Ben de bırakırken zorlanırım eminim. Benimki daha 3 yaşında zaten. Ama güvende olacağını, iyi bakılacağını bildiğim yerde 5 6 yaşında bırakırım.
Zaten çalışan anneyim günün en az 12 saati kv bakıyor. Hasta veya tatilde olduğunda annem bakıyor. Gündüz ve gece bırakmak farklı gibi görünüyor ama aslında pek değil..
Bu sene bayramda köye gittik oğlum orada çok eğlendi. Evde telefon isteyen çocuk orada hiç oturmadı.
Bir kaç sene sonra aklı erince çok yormayacak zamanlarında anneannesiyle gönderebilirim.
