çocuk konusunda karar veremiyorum

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Olur mu öyle şey ya hu ben çocuk bakamam ne demekmiş. Zaten pek bir şey baktıkları da yok hani ama böyle ben istemiyorum yapacaksan kendine yap sorumluluk senin diye baştan diyen adam da baba falan yapılmaz. O zaman aile kurmayıversin tek başına yaşasın. Bu ortak Bi karar olsa amenna yani biz çocuk yapmayacağız gezip tozacağız gayet mantıklı Bi seçim olabilirdi o bakış açısına göre. Ama bu şekilde olmaz. Bu arada çocuk zor büyüyor bebeklik dönemi çocukluğu henüz biz geçmedik ama ergenliği gençlik dönem tehlikeler vs büyük bi sorumluluk ama ben yine olsam çocuk isterdim hiç çocuk fikri olsa kafamda evlenmezdim gerek görmezdim.
 
İstiyor, çok da seviyor, çocukları da hayvanları da. ama bana bak deme diyor
Kendi evladını daha çok sevecektir ama kesin bakar diyemeyiz. Çünkü lafının eri bir adamsa çocuk bakımını size yıkıp o kendi hayatına bakacaktır. Çocuk büyütmek özellikle ilk 5 sene kadının hayatını altüst eden bir olay. O yüzden mutlaka bunu netleştirin.
 
Nişanlım pısırık değil, ev işlerine şimdiden benden daha çok hakim, akşam yemeğini o yapar hep
İş bölümü yaptık evde zaten
Sadece yeğenine bakmış babalık yapmış ondan mı bilmiyorum

Ya da beni deniyor
Çok saçma bir şey dediği.
Siz ücretsiz izni bitirip geri döndünüz mesela çocuğu okula o bırakmayacak çünkü anlaştık diyekcek.
Siz yemek yaparken on dakika bak diyeceksiniz olmaz anlaştık diyecek.
Çocuk için de saçma. Kim babası ona bakmasın ister. siz böyle bir baba ister misiniz? Oyun oynamak isteyecek babası olmaz ben bakamam diyecek. Çocuğa da yazık.
Böyle saçma şey olmaz.
Aşırı sinirlendim adama
 
Çocuğun kolay eğitimi de yok ki.
Emzirme, ekgıda, emzirmeyi bıraktırma, tuvalet eğitimi, 2-3-4 yaş sendromu. Okula atıştırma, okuldan her hafta ateşli dönen çocuğu iyileştirme, okul dertleri, dersleri, akran zorbalıkları, dediğin her şeye hayır demesi, bir ayakkabıyı bile giyip kapıdan çıkması için onbeş dakika dil dökmek. Sürekli bir insanı bir şeye ikna etmek için konuşmak konuşmak konuşmak.
Dünyanın en zor en bitmeyen şeyi.
Hani işin yorucu olur haftasonu iznin olur, yıllık iznin olur bunda o da yok. Yirmidört saat aklın onla ilgili bir şeyleri takip etmek zorunda.
vallahi tüm bunları halihazırda yaşıyor olmama rağmen yine de gözüm korktu lşfgvldfmblm
 
Çocuğun kolay eğitimi de yok ki.
Emzirme, ekgıda, emzirmeyi bıraktırma, tuvalet eğitimi, 2-3-4 yaş sendromu. Okula atıştırma, okuldan her hafta ateşli dönen çocuğu iyileştirme, okul dertleri, dersleri, akran zorbalıkları, dediğin her şeye hayır demesi, bir ayakkabıyı bile giyip kapıdan çıkması için onbeş dakika dil dökmek. Sürekli bir insanı bir şeye ikna etmek için konuşmak konuşmak konuşmak.
Dünyanın en zor en bitmeyen şeyi.
Hani işin yorucu olur haftasonu iznin olur, yıllık iznin olur bunda o da yok. Yirmidört saat aklın onla ilgili bir şeyleri takip etmek zorunda.
Onlar da çok zor 😢 ama gündem maddem tuvalet eğitimi ötesini düşünmüyorum şu an 😭
 
Nişanlım pısırık değil, ev işlerine şimdiden benden daha çok hakim, akşam yemeğini o yapar hep
İş bölümü yaptık evde zaten
Sadece yeğenine bakmış babalık yapmış ondan mı bilmiyorum

Ya da beni deniyor
Şu yaramaz yeğenler yüzünden bir çok kişi çocuk fikrinden uzaklaşıyor ya 😀
Çok gördüm bu tarz yeğen yüzünden uzak duranı.
35 yaş erken bir yaş değil amh değerinize baktırın. Tüm testlerinizi yaptırın şimdiden.
Gerekirse yumurta dondurun.
1-2 yıl içinde bakarsınız duruma
 
Arkadaşlar merhaba, yakında evleneceğim inşallah ve çocuk konusunda ciddi olarak düşünmeye başladım, yaşım 35, artık ertelemek istemiyorum çünkü eskisi kadar zeyna değilim eskiden hiç hasta olmazdım mesela, dayanıklıydım ama şimdi daha yavaşladım ve daha da enerjim düşmeden çocuk istiyorum. Nişanlım yardımcı oluyor yemek vb ama çocuk bakamam çok zor diyor (yeğenine bakmış abisi yokken babalık yapmış ve çocuk çok yaramaz ondan gözü korkmuş), tüm iş arkadaşları da sağolsun negatif gaz vermiş yok çocuktan sonra her şey kötü oluyor, eşim sürekli bağırıp duruyor bana vb diye konuşuyorlarmış.

Bana yapabilirsin demenizi bekliyorum aslında :)
Öncelikle hayırlı olsun.
Şu an aynı evde mi yaşıyorsunuz bilmiyorum ama önce evlenip aynı evde yaşayıp en az 1, 2 yıl sonra düşünseniz daha iyi olur diye düşünüyorum. En azından az riskli olur. Amh değeri 6 ayda bir kontrol ederek bir süre beklemeniz daha iyi olabilir. Çünkü biriyle aynı evde yaşamadan tamamen huyunu suyunu öğrenemezsin. Yaşınız için de amh düzeyi okeyse zamanınız var. Bence her kadın önce evliliğini gözlemleyip bir süre aynı evde yaşayıp eşinin huyunu suyunu görüp öyle çocuk sahibi olmalı.
Ama müstakbel eşiniz mutlaka çocuk ile ilgili manevi sorumluluk almalı. Maddi ile kalmamalı. Çocukla vakit geçirmeli oyun oynamalı parka bahçeye kursa götürmeli. Bunların sözünü almadan çocuk düşünmeyin derim. Günün sonunda ben sana ben ilgilenemem demiştim olmasin.
 
Son düzenleme:
Ahahah siz de çok tatlısınız Allah bağışlasın kolaylıklar dilerim
Allah razı olsun. Allah isteyen herkese hayırlı evlatlar nasip etsin. Benim iki tane. Dün küçük olan ağlama krizine girdi. Sebebi gözlüğümü çıkarmış olmam. Böyle rahat yarım saat ağladı. Eşimle uzun süre bakıştık tabii ikinci çocuğun mantıklı olduğuna bizi kim ikna etti diye 😂 ama sakinleşince bir anneemmm diye seslenip koşuşu var tamam ya diyorsun hiç sorun değil 😅 hiç çocuk istemeyene saygım var ve anlıyorum ama insanın bir çocuğu olmalı ya ne bileyim. Güzel şey yine de😄
 
Benzer yaştayız, henüz yaşına girmemiş bir bebeğim var. Doğum izni bitti işe de döndüm.

Hayatta kolay olan ne varki bu da kolay olsun diyorum hep. Üstelik bu işin içinse sınırsız bir sevgi var.

ben korkmayın mis gibi yapın diyorum :) ama öncesinde eşinizle netleşin ay ben zaten demiştim diye kaçmasın ki bence kendi bebeğinden şikayetçi olmak bana çok saçma geliyor.
 
Yardımcı olmayan erkek ömür törpüsü oluyor. Benim çakal kocamda 'sen annesinin ben senin gibi bakamam' diye ilk 1.5 yıl cinnet geçirmeme sebep oldu. Şimdi çocuğu tüm gün kendisine kitliyorum, özellikle oğlan 3 yaşına geldikten sonra adam oldu diyelim 🤭 sakın kaytarmasina izin verme, beleşe baba olmak çok kolay...
 
Başkalarının lafına bakarak çocuk yapma kararı almak ya da almamak şu yaş için uygun değil bence. Size biz gaz versek burada yapabilirsiniz diye, eşiniz başkalarından etkilenerek çocuk istemese... Anne olsanız, eşiniz yardım etmese, siz sorumluluk altında ezilseniz?

Neyin en iyi olduğunu bilecek kadar hayatta tecrübelisiniz bence.

Sadece "çocuk için ortak karar almak" lazım diyebilirim. İki tarafın da istemesi gerek. Bir taraf diğerini ikna ederse ileride sorun yaşayabilirsiniz.

Nasıl bir karakteriniz var, bir çocuğun sorumluluğunu alabilir misiniz? Biz bunu bilemeyiz. Başkası 5 çocuğa bakar çok sabırlıdır, bir başkası tek çocukla bile baş edemez.

Benim sınırım iki çocukmuş mesela. Üçüncüye bakamazmışım. Ama eşim -ki emzirme dışında geceleri beni uyandırmayıp çocuğuna bakan biri- bence beş çocuğu da olsa sever, ilgilenir, bakarmış. Çocuklar hastalandığında bile eşim işten izin alıp bakar. Ama ortak karar olması gerektiği için başka çocuğumuz olmayacak. Çünkü ben istemiyorum. Üzüldü ama saygı duydu.

Mutlaka iki taraf da istekli olsun. En ufak bir şeyde "Sen istedin." derse hem fiziksel olarak hem de psikolojik olarak yıpranırsınız.
 
Çocuğun kolay eğitimi de yok ki.
Emzirme, ekgıda, emzirmeyi bıraktırma, tuvalet eğitimi, 2-3-4 yaş sendromu. Okula atıştırma, okuldan her hafta ateşli dönen çocuğu iyileştirme, okul dertleri, dersleri, akran zorbalıkları, dediğin her şeye hayır demesi, bir ayakkabıyı bile giyip kapıdan çıkması için onbeş dakika dil dökmek. Sürekli bir insanı bir şeye ikna etmek için konuşmak konuşmak konuşmak.
Dünyanın en zor en bitmeyen şeyi.
Hani işin yorucu olur haftasonu iznin olur, yıllık iznin olur bunda o da yok. Yirmidört saat aklın onla ilgili bir şeyleri takip etmek zorunda.
Anne olmak deli işi. Sevgisiyle zorluğu doğru orantılı. Bakımından daha zor olan da o sorumluluk ve suçluluk duygusu hep Bi yanlış yaptım eksik yaptım yetemedim. Elinden geleni yapıyorsun ama bazen yine de kendini berbat anne hissediyorsun en azından ben sık sık böyle hissediyorum. 😑
 
Öncelikle hayırlı olsun.
Şu an aynı evde mi yaşıyorsunuz bilmiyorum ama önce evlenip aynı evde yaşayıp en az 1, 2 yıl sonra düşünseniz daha iyi olur diye düşünüyorum. En azından az riskli olur. Amh değeri 6 ayda bir kontrol ederek bir süre beklemeniz daha iyi olabilir. Çünkü biriyle aynı evde yaşamadan tamamen huyunu suyunu öğrenemezsin. Yaşınız için de amh düzeyi okeyse zamanınız var. Bence her kadın önce evliliğini gözlemleyip bir süre aynı evde yaşayıp eşinin huyunu suyunu görüp öyle çocuk sahibi olmalı.
Ama müstakbel eşiniz mutlaka çocuk ile ilgili manevi sorumluluk almalı. Maddi ile kalmamalı. Çocukla vakit geçirmeli oyun oynamalı parka bahçeye kursa götürmeli. Bunların sözünü almadan çocuk düşünmeyin derim. Günün sonunda ben sana ben ilgilenemem demiştim olmasin.

1 yıldır aynı evde yaşıyoruz
Amh değeri nedir
 
Anne olmak deli işi. Sevgisiyle zorluğu doğru orantılı. Bakımından daha zor olan da o sorumluluk ve suçluluk duygusu hep Bi yanlış yaptım eksik yaptım yetemedim. Elinden geleni yapıyorsun ama bazen yine de kendini berbat anne hissediyorsun en azından ben sık sık böyle hissediyorum. 😑
Böyle hissetmeyen anne yoktur bence de.
Bu ara babasıyla çok vakit geçirdi. Geceleri babam uyutsun diyor. Geçen ısrar ettim ben uyutayım diye, sen sadece yemekte iyisin kalanlarda babam daha eğlenceli dedi. Ay bir içime oturdu o. Baya üzüldüm içlendim. Demek kötü anneyime bağladım. Fazla katı ve disiplinli geliyorum bu ara kendime. Gerçekten annelik vicdan azabı
 
İstiyor, çok da seviyor, çocukları da hayvanları da. ama bana bak deme diyor
O sadece sevmek için alacak yani? Ah konu sahibi ah bir daha düşün. Çocuk ilerde huysuzlandığında sana çemkirir niye ağlatıyorsun diye.
Çocuk iki tarafta hazır ve gönüllü olduğunda yapılmalı. Sırf çocuk istiyorsun diye yapma.
 
Nişanlım pısırık değil, ev işlerine şimdiden benden daha çok hakim, akşam yemeğini o yapar hep
İş bölümü yaptık evde zaten
Sadece yeğenine bakmış babalık yapmış ondan mı bilmiyorum

Ya da beni deniyor

Ama size "bana bak deme" diyor. Pısırık belki yalnış kelime, ama babalık gözünü korkutuyorsa baba olmamasi lazim. Cünkü sizin destegine ihtiyaciniz olacak, birde cocugun babaya ihtiyaci olucak. Burda bir iki bas oksamakla olacak birsey degil. Insan tedirgin olabilir, ama öyle yapamam edemem diyen biri sonra "ben sana benden birsey bekleme dedim" der
 
Arkadaşlar merhaba, yakında evleneceğim inşallah ve çocuk konusunda ciddi olarak düşünmeye başladım, yaşım 35, artık ertelemek istemiyorum çünkü eskisi kadar zeyna değilim eskiden hiç hasta olmazdım mesela, dayanıklıydım ama şimdi daha yavaşladım ve daha da enerjim düşmeden çocuk istiyorum. Nişanlım yardımcı oluyor yemek vb ama çocuk bakamam çok zor diyor (yeğenine bakmış abisi yokken babalık yapmış ve çocuk çok yaramaz ondan gözü korkmuş), tüm iş arkadaşları da sağolsun negatif gaz vermiş yok çocuktan sonra her şey kötü oluyor, eşim sürekli bağırıp duruyor bana vb diye konuşuyorlarmış.

Bana yapabilirsin demenizi bekliyorum aslında :)
Ne alaka canım doğru insanı bulursan herşey çok daha güzel oluyor valla eşim ilk üç ay kendi temizledi evi bana yaptırmadı riskli diye sonrasın da hep el üstünde tutuluyorum yani ikimizin bir parcasi sonuçta büyük bir yük var üstümde zaten valla herşey daha güzel hiç böyle düşünme evlilikte her açıdan daha da güzelleşiyor hele şuan doğuma günler kala tek konuştuğumuz konu bebeğimiz ve çok mutluyuz hiç korkma eşimde daha ılımlı daha farklilasti ayrıca şuan dünya yıkılsa oğlum geliyor az kaldı diye dolanıyor ortalıkta 😂 hiç korkmayin
 
Daha evlenmemişsiniz. Evlilik belli bir süre çocuksuz devam etmeli. Sonra çocuk için karar verilmeli. Bu kararı evlilik öncesi konuşsanız da sağlıklı karar alamazsınız ki.


Tek çocuk yaptım 31 yaşımdayken. Ama kendim için yaptım, eşime sormadım bakar mısın diye,çocuk ister misin diye de sormadım. Çocuk istemiyorsa korunurdu herhalde.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X