- 31 Mart 2022
- 4.868
- 15.180
- 138
Yüzümü güldürdünüz
Ben de öyle. Ailemde öyle. Ablam canım ciğerim bir kere açmadı konuyu. Konuşmak istersem ona gideceğimi bilir çünkü. Canım ablam.
Yüzümü güldürdünüzay bunu kiskanclimlatindan soyluyorlardir. Su an bebesi iceriden bagiran biri olarak soyluyorum, sessiz ev cennettir
Bu arada çevreniz hadsiz. Ben bebek düşündüğü konusunda benimle sohbet edip içini açan insana karşı bile bebek muhabbeti açmıyorum o açmadıkça
Senin yerinde olsam hic mi hic takmazdim. Daha yeni evli bile sayilirsin. Ayrica tedavi ya da süreçten baskalarini niye haberdar ediyorsunuz ki? Sizin özeliniz.Kızlarcım merhaba. Bugün yaşadığım bir olay bende artık dolum noktası oldu. Fikirlerinize ihtiyacım var.
Belki bilen vardır çocuk sahibi olmak için tedavideyiz. Eşimde de bende de sorun yok. 2.5senedir evliyiz. Şu an da femara&duphaston kullanıyorum.Sorun şu ki tüm çevremden sorulara bakışlara maruz kala kala artık insanlardan kaçmaya başladım.Alttan alan bir mizacım yok,hiç olmadı.
Çocuk yok mu,ev sessiz geliyordur yeeaa minvalinde kusturan cinsten şeyler duyuyorum.(Akrabamın bebeği beni çok seviyor onunla oynuyorum diye annesinden ben senin yerinde olsaydım başkasının çocuğunu sevemezdim cnm yhaaa bile duydum)Ama ben duyuyorum eşim değil. Çünkü kadınım ve sorun bendedir.
Benim sorunum cevap verememek değil. Ama cevap verdiğim,kaba tabirle "bozduğum"halde katlanarak üstüme üstüme geliyorlar.Ya da bakış,hal,tavır,mimik...Ve stres infertilitenin en büyük sebeplerinden.Gerek içten içe üzülerek gerek kızarak kendimi büyük strese sokuyorum ilaçların yan etkisi,endişesi yetmez gibi.
Artık bu insanlara tahammül edemediğim için görüşmek istemiyorum.Kendi çevrem,eşimin çevresi ile nerdeyse bağları koparmış vaziyetteyim.
Öyle bir noktaya geldim ki en yakın arkadaşım arayıp naptın hastaneye gittin mi dediğinde bile boğuluyorum. En başta süreci kimseyle paylaşmama kararı aldım okeyim orda.
Ama siz olsanız napardınız ya da napıyorsunuz?Cevap verip verip eve gelip ağladığım çok oldu.Neden ağlıyorum?Çünkü çok insani bir şey bu benim için.Onların beni kırması incitme çabası değil,kendimi bildim bileli bebeklere olan ilgim,çocuk sevgim var. Ben burdan sınanıyorum(çok istediğim için mi bilmiyorum)ve her fırsatta bana hatırlatılıyor. Neden olduğum gibi,hissettiğim gibi davranamadığım ortamda bulunayım diyorum. E bu sefer tüm çevremi silmem gerekiyor. Yoruldum kızlar.
Tüy bitti dilimde bunları söyleye söyleye. Araba ile sokak sokak overlokçu gibi bağıracağım en sonunda
Kızlarcım merhaba. Bugün yaşadığım bir olay bende artık dolum noktası oldu. Fikirlerinize ihtiyacım var.
Belki bilen vardır çocuk sahibi olmak için tedavideyiz. Eşimde de bende de sorun yok. 2.5senedir evliyiz. Şu an da femara&duphaston kullanıyorum.Sorun şu ki tüm çevremden sorulara bakışlara maruz kala kala artık insanlardan kaçmaya başladım.Alttan alan bir mizacım yok,hiç olmadı.
Çocuk yok mu,ev sessiz geliyordur yeeaa minvalinde kusturan cinsten şeyler duyuyorum.(Akrabamın bebeği beni çok seviyor onunla oynuyorum diye annesinden ben senin yerinde olsaydım başkasının çocuğunu sevemezdim cnm yhaaa bile duydum)Ama ben duyuyorum eşim değil. Çünkü kadınım ve sorun bendedir.
Benim sorunum cevap verememek değil. Ama cevap verdiğim,kaba tabirle "bozduğum"halde katlanarak üstüme üstüme geliyorlar.Ya da bakış,hal,tavır,mimik...Ve stres infertilitenin en büyük sebeplerinden.Gerek içten içe üzülerek gerek kızarak kendimi büyük strese sokuyorum ilaçların yan etkisi,endişesi yetmez gibi.
Artık bu insanlara tahammül edemediğim için görüşmek istemiyorum.Kendi çevrem,eşimin çevresi ile nerdeyse bağları koparmış vaziyetteyim.
Öyle bir noktaya geldim ki en yakın arkadaşım arayıp naptın hastaneye gittin mi dediğinde bile boğuluyorum. En başta süreci kimseyle paylaşmama kararı aldım okeyim orda.
Ama siz olsanız napardınız ya da napıyorsunuz?Cevap verip verip eve gelip ağladığım çok oldu.Neden ağlıyorum?Çünkü çok insani bir şey bu benim için.Onların beni kırması incitme çabası değil,kendimi bildim bileli bebeklere olan ilgim,çocuk sevgim var. Ben burdan sınanıyorum(çok istediğim için mi bilmiyorum)ve her fırsatta bana hatırlatılıyor. Neden olduğum gibi,hissettiğim gibi davranamadığım ortamda bulunayım diyorum. E bu sefer tüm çevremi silmem gerekiyor. Yoruldum kızlar.
Çok teşekkür ederim. Aslında aşmaya başladım diyordum ama yok mümkün olmuyor. Sitede bir komşu ile lafladık ayaküstü. Tanıştık çocuk sordu yok henüz dedim karnıma baktı boka bakar gibi yüzüme baktı niye dedi. Yani o kadar çok şey söylemek istiyorum ki. Faydasız. Güzel dilekleriniz için teşekkür ederim.Neyi çok istersek oradan sınanınız . Bunu bir konuda bende yaşıyorum . Ama üzerine üzerine gidiyorum pes etmiyorum .
Size tavsiyem sıkmayın güzel canınızı iki kendini bilmez için . Sabredin , dua edin , hayal kurun . Allah nasip etmeyeceği birşeyin hayalini de kurdurmaz ben öyle inanıyorum .
Sizi üzen kişilerden uzak kalmaya çalışın , böyle kendini bilmez laf olsun torba dolsun dıye konuşan da çok kişi var .
Umarım en kısa sürede güzel sonuçlar alırsınız , Allah kucağınızı boş bırakmasın .
Bebek sahibi olmak ısteyıp olamamakta çok büyük bir imtihan , Allah yardımcınız olsun …
Onlar çocuk doğurdu ya hepimizden üst kademedeler. Eğri oturup doğru konuşalım. Böyle hissetmelerine dini öğretiler de sebep oluyor. Cennet annelerin ayaklarinin altindadir. Her dogumda annenin günahları sıfırlanır gibi. Ahlakı yeterince oturmamiş, karakteri gelişmemiş kadınlar bu öğretilerle kendilerinin bir şey olduğunu sanıyor. Seni beni sözümona kusurlu eksik görüp tavsiye veriyor.Gerçekten şunu anlayabilirim. Belli bir samimiyet vardır konuşmak istersin (yine kimsenin haddi değil de)okey. Ama fısır fısır yılan gibi kıvrıla kıvrıla yanıma gelip falanca Dr varmış git... Bu ne ya?Birincisi neden erkeğe kimse bunu yapmıyor da kadın hep kısır kadın hep kusur. İkincisi iyilik mi bu şimdi? Belki istemiyorum... Ayrıca sananee
Eee çocuk ne zaman , olmuyor mu , düşünmüyor musunuz , niye istemiyorsun , ilerde olmaz bak , pişman olursun , mutlaka anneliği tat , evlat bambaşka , bencilsin , keyfine düşkünsün tabi , eşin istemiyor mu , torun istemiyorlar mı , eee ... yaparsın tabi çocuk yok nasıl olsa. Bayılacam izninizle.+1
Bu şekilde karşılık ver bibli. Allahtan daha mi iyi bilecekler? Ben de korunuyorum ve kimse bunun ihtimal dahilinde olduğunu düşünmüyor. Çünkü biz kadınlar tavuğuz, sürekli yavrulamalıyız.
Ben bayağı bir zaman pandemiyi bahane ettim. O kadar cahiller ki o kadar anlamayacaklar ki korunuyorum bile diyemiyorum.Eee çocuk ne zaman , olmuyor mu , düşünmüyor musunuz , niye istemiyorsun , ilerde olmaz bak , pişman olursun , mutlaka anneliği tat , evlat bambaşka , bencilsin , keyfine düşkünsün tabi , eşin istemiyor mu , torun istemiyorlar mı , eee ... yaparsın tabi çocuk yok nasıl olsa. Bayılacam izninizle.
Kız Allah var kadın hep destekçim oldu benim. Hiç sormadı. Ben konuşmak istedim dertleştik. Ben senin yanındayım olursa da olmazsa da vardır bir hayır dedi. Hala da öyle. Kv değil sorun.Eşinin annesi yapıyorsa desene Bibli “Anne bana doktor bulana kadar oğluna doktor baksana belki de sorun ondadır” diye
Tembelleşir rahim bak (!) olmaz sonra , aaaa bir kadın nasıl çocuk istemez , annelik en güzel meslek (!) , Rızkı Allah verir...Ben bayağı bir zaman pandemiyi bahane ettim. O kadar cahiller ki o kadar anlamayacaklar ki korunuyorum bile diyemiyorum.
En sinir olduğum da o zaten. Neden kadına hep bu baskı.Ya ben Hz Meryem miyim tövbe estağfurullah...+1
Bu şekilde karşılık ver bibli. Allahtan daha mi iyi bilecekler? Ben de korunuyorum ve kimse bunun ihtimal dahilinde olduğunu düşünmüyor. Çünkü biz kadınlar tavuğuz, sürekli yavrulamalıyız.
Kimseye haber ettiğim yok ki. Ailem,en yakın birkaç arkadaşım ve sizlerSenin yerinde olsam hic mi hic takmazdim. Daha yeni evli bile sayilirsin. Ayrica tedavi ya da süreçten baskalarini niye haberdar ediyorsunuz ki? Sizin özeliniz.
Ben de bu durumdan sıkıldım soracaklar diye korkuyorum.Çocuk ile ilgili soruları geçiştirin. Baktınız olmuyor istemiyorum dersiniz. Bizim milletin işi gücü boş yapmak. Diğer bir versiyon ev sizin mi kira mı? Sanane yani
Empoze bu. Beni eksik hissettirmeye çalışıyorlar. Net... Değilim deyip açacam şimdiOnlar çocuk doğurdu ya hepimizden üst kademedeler. Eğri oturup doğru konuşalım. Böyle hissetmelerine dini öğretiler de sebep oluyor. Cennet annelerin ayaklarinin altindadir. Her dogumda annenin günahları sıfırlanır gibi. Ahlakı yeterince oturmamiş, karakteri gelişmemiş kadınlar bu öğretilerle kendilerinin bir şey olduğunu sanıyor. Seni beni sözümona kusurlu eksik görüp tavsiye veriyor.
Benim kv de bayılır rızkı allah verir demeye. Evlendigim ilk zamanlarda canı gönülden isterken sonra farkettim ki çok büyük bir sorumluluk. Firdevs Yöreoğlu diyor ya, çocuk oldu mu senin hayatın biter onun hayatini yaşamaya başlarsın diye, artik öyle geliyor. Dünya iyiye gitmiyor. Susuzluk, iklim krizi, çevre kirliliği bir sürü sıkıntı ile dolu. Ona haksızlık etmek gibi geliyor. Bazen yine hevesleniyorum. Şartlar başka olsaydı doğurmak isterdim ama şu an yapamıyorum.Tembelleşir rahim bak (!) olmaz sonra , aaaa bir kadın nasıl çocuk istemez , annelik en güzel meslek (!) , Rızkı Allah verir...
Bin tane daha sıralayabilirim... En son duyduğumu yazayım " eşin boşanmak ister falan çabucak hal çaresine bak" cevabım ban içeriyor.Tembelleşir rahim bak (!) olmaz sonra , aaaa bir kadın nasıl çocuk istemez , annelik en güzel meslek (!) , Rızkı Allah verir...
Neyi almadınız?anlamadım.Ben de bu durumdan sıkıldım soracaklar diye korkuyorum.
Zamanında almadım şimdi çok zor ama anlatmak istemiyorum.
O zaman ben olsam, “doğursam sen mi bakacaksın da bu kadar tutuştun” derdim sanırımKız Allah var kadın hep destekçim oldu benim. Hiç sormadı. Ben konuşmak istedim dertleştik. Ben senin yanındayım olursa da olmazsa da vardır bir hayır dedi. Hala da öyle. Kv değil sorun.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?