- 12 Mayıs 2017
- 215
- 334
- 103
- 34
- Konu Sahibi Crazy-cat-lady
-
- #1
Adam çocuk istemiyor, siz istiyorsunuz. Bu durumda yollarınızı ayırıp, ilerlemek gerek. Olur olmaz, nasibinizde vardır yoktur bilemem. Ancak bu adam kararını vermiş ve istemiyor.Merhaba, 33 yaşındayım ve 2buçuk yıldır devam eden bir ilişkim var. Erkek arkadaşım 35 yaşında. Bu kadar zaman geçti sadece benim anne babamla tanıştı ve ben de babası hariç (anne-baba tatsız şekilde boşanmış) ailesindeki herkesle tanıştım. Bundan başka evlilik yolunda hiçbir hareket olmadı.
Bundan yaklaşık 8-9 ay öncesine kadar hiç çocuk meselesini konuşmamıştık, önceki konularda yazdığım gibi o zamanlar erkek arkadaşımın kedisi hastaydı ve sonrasında da hayatını kaybetti. O zaman konuştuğumuzda da çocuk istemediğini çünkü hayatında kaybettiğinde yerle bir olacağı birilerinin insan/hayvan olmasını istemediğini söyledi. Ben biraz hata etmişim ama böyle bir gerekçeyle söyleyince içinde bulunduğu dönemin etkisiyle söylediğini düşünmüştüm. Ona söylediği şeyin mantıklı olmadığını söyledim ama “ben istiyorum” da demedim. Ama ben de istemiyorum da demedim çünkü bu konuda kafamda net bir fikir yoktu.
Son aylarda bu konu kafamda biraz daha netleşti, yine “çok istiyorum” diyemesem de hayatımın kalanının şimdiye kadarkinin aynısı olarak sürüp gitmesini de istemiyorum.
Erkek arkadaşım son dönemde maaşını düzenli alamadığı için maddi sıkıntılar yaşıyor (bir yerden bakınca bunların hepsi bahane de olabilir) Bugün konu evliliğe gelince bana “parasız pulsuz evlenilir mi” dedi. Ben de biraz halledilebileceği şeklinde konuştuktan sonra “Ne kadar daha sevgili kalalım yani sence mesela?” dedim, 1 yıl dedi. Ben de “ben bir yıl daha sevgili kalmayı düşünmüyorum” dediğimde, “neden ki, acelemiz mi var, çocuk mu istiyorsun?” diye sordu. Ben de olabileceğini söyleyince “istemiyorum, sana bunu da söylemiştim” dedi.
ben de yaşadığı dönemden kaynaklı söylediğini düşündüğümü söyledim, eğer böyle diyorsa hayatlarımızı ona göre çizebileceğimizi söyledim ama çok da üzüldüm doğrusu. Ne yapacağımı pek bilemedim, belki benzer şeyleri yaşayanlar vardır diye bana yol göstermenizi istedim, lütfen çok gaddar olmayın
Haklısınız ben de bu konuda zaman zaman şüpheye kapılıyorum. Ayrılık söz konusu olduğunda ağlamaklı moda giriyor ama evlilik adına da bunca zaman hiç adım yok. Geçen yıl annem beni çok sıkıştırdığınca ben de cevap bekler gibi değil de bu konudan bunalıyorum gibi anlattığımda “kedim hasta olmasaydı ben zaten bu yılın sonuna kadar teklifte bulunmayı düşünüyordum” gibi şeyler söyledi ama yapacaktım edecektim’in de pek de bir hükmü yok. Şimdi de maddiyatı öne sürüyor. Kendisi şu an makine müh. olarak çalışıyor ama aslında gemi mühendisi ve gemiye gittiğinde dolarla maaş aldığından anında eli çok bollaşıyor. Maddi sıkıntılar onu biraz bunalttığı için (evlilik-maddiyat konusu hiç açılmamışken) gemi fikrini aklından geçirmesini önerdim ya da en azından gerçekten evlenmeyi isteyen biri kendi de hesap edebilir ama bana bunu öne sürüyor. E yani ne yapılabilir ki başka. Hep böyle yaşayıp gidelim mi?Bence çocuk konusu dışında da evlenmeye gönlü yok gibi . Şak diye olmaz zaten evlilik işleri maddi ayrı manevi ayrı hazır olmak lazım 1 yılda ne ne kadar değişir ki ?
Bunlar oldukça ciddi konularHaklısınız ben de bu konuda zaman zaman şüpheye kapılıyorum. Ayrılık söz konusu olduğunda ağlamaklı moda giriyor ama evlilik adına da bunca zaman hiç adım yok. Geçen yıl annem beni çok sıkıştırdığınca ben de cevap bekler gibi değil de bu konudan bunalıyorum gibi anlattığımda “kedim hasta olmasaydı ben zaten bu yılın sonuna kadar teklifte bulunmayı düşünüyordum” gibi şeyler söyledi ama yapacaktım edecektim’in de pek de bir hükmü yok. Şimdi de maddiyatı öne sürüyor. Kendisi şu an makine müh. olarak çalışıyor ama aslında gemi mühendisi ve gemiye gittiğinde dolarla maaş aldığından anında eli çok bollaşıyor. Maddi sıkıntılar onu biraz bunalttığı için (evlilik-maddiyat konusu hiç açılmamışken) gemi fikrini aklından geçirmesini önerdim ya da en azından gerçekten evlenmeyi isteyen biri kendi de hesap edebilir ama bana bunu öne sürüyor. E yani ne yapılabilir ki başka. Hep böyle yaşayıp gidelim mi?
Haklısınız.Çocuk için evlilik düşüncesi bana çok ters geliyor. Her evlenen çocuk yapmak zorunda değil. Yani şunu demek istiyorum, sevgiliniz çocuk istemiyor olabilir fakat bu evliliğe engel değil ve anladığım kadarıyla sevgiliniz evlenmek de istemiyor. Maddiyatı sorun ediyorsa sade bir nikah da kıyılabilir. Evlenmeye bir sene süre vermiş, bir sene sonra her şeyin düzeleceği ya da daha iyi olacağı ne malum? Sizi oyalıyor işte. Apaçık ortada. Çocuk konusunda da fikir ayrılığı var. Bu ilişkiye devam etmek zaman kaybı olur.
Bugün konu açılınca ben de “isteyen tarafım daha baskın” gibi konuştum ama dediğiniz gibi daha net konuşacağım bu konudaBu adamın pek evlenip sorumluluk almaya niyeti yok gibi. Böyle rahat şekilde yaşamayı seviyor belli ki. Bence olmaz sizden. Başta çocuk beklentiniz farklı ikinci olarak adamda evlilik için istek yok gibi. Vaktinizi bu adamla harcamak istediğinize emin misiniz?
Bu arada siz de net şekilde ileride çocuk istediğinizi söylemelisiniz. Bilmeli o da. Buna göre yol alınmalı.
Bu adam ne evlenmek istiyor ne cocuk.Sorumluluk olmadan yaşamak istiyor iyi kötü durumu değil bu onun tercihi . Hayata aynı pencereden bakmıyorsunuz, evlilik yapsanız sonra boşanma olur adamın içinde yok ,zorlamaya da gerek yok.Öyle 1 yıl avuntusuna inanmayın .....
Sizin istemek kadar onunda istememek hakkıdır. Size açıkçada belirtmiş aslında siz kabul etmek istememişsiniz.Merhaba, 33 yaşındayım ve 2buçuk yıldır devam eden bir ilişkim var. Erkek arkadaşım 35 yaşında. Bu kadar zaman geçti sadece benim anne babamla tanıştı ve ben de babası hariç (anne-baba tatsız şekilde boşanmış) ailesindeki herkesle tanıştım. Bundan başka evlilik yolunda hiçbir hareket olmadı.
Bundan yaklaşık 8-9 ay öncesine kadar hiç çocuk meselesini konuşmamıştık, önceki konularda yazdığım gibi o zamanlar erkek arkadaşımın kedisi hastaydı ve sonrasında da hayatını kaybetti. O zaman konuştuğumuzda da çocuk istemediğini çünkü hayatında kaybettiğinde yerle bir olacağı birilerinin insan/hayvan olmasını istemediğini söyledi. Ben biraz hata etmişim ama böyle bir gerekçeyle söyleyince içinde bulunduğu dönemin etkisiyle söylediğini düşünmüştüm. Ona söylediği şeyin mantıklı olmadığını söyledim ama “ben istiyorum” da demedim. Ama ben de istemiyorum da demedim çünkü bu konuda kafamda net bir fikir yoktu.
Son aylarda bu konu kafamda biraz daha netleşti, yine “çok istiyorum” diyemesem de hayatımın kalanının şimdiye kadarkinin aynısı olarak sürüp gitmesini de istemiyorum.
Erkek arkadaşım son dönemde maaşını düzenli alamadığı için maddi sıkıntılar yaşıyor (bir yerden bakınca bunların hepsi bahane de olabilir) Bugün konu evliliğe gelince bana “parasız pulsuz evlenilir mi” dedi. Ben de biraz halledilebileceği şeklinde konuştuktan sonra “Ne kadar daha sevgili kalalım yani sence mesela?” dedim, 1 yıl dedi. Ben de “ben bir yıl daha sevgili kalmayı düşünmüyorum” dediğimde, “neden ki, acelemiz mi var, çocuk mu istiyorsun?” diye sordu. Ben de olabileceğini söyleyince “istemiyorum, sana bunu da söylemiştim” dedi.
ben de yaşadığı dönemden kaynaklı söylediğini düşündüğümü söyledim, eğer böyle diyorsa hayatlarımızı ona göre çizebileceğimizi söyledim ama çok da üzüldüm doğrusu. Ne yapacağımı pek bilemedim, belki benzer şeyleri yaşayanlar vardır diye bana yol göstermenizi istedim, lütfen çok gaddar olmayın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?