Yukarida eklemeyi unutmusum, sınır koyarken "yapmak yok" ve anlık tehlikeli (yola atlamak, yuksekten atlamaya calismak, gibi) durumlarda kullanmak uzere "dur" u ogretirseniz ki anlayacagini dusunuyorum biraz daha rahatlarsiniz.
Ayri ayri vakit gecirmek yerine, kardesine alisabilmesi icin birlikte vakit gecirmeye calisin. Aslinda ilgiyi dengelemekten şunu kastetmistim, yan yana iken ikisine esit davranmak gibi. Kendimden ornek vereyim mesela, bebegim burnunu temizlerken cok agliyor ve sakinlesmesi icin bittiiii deyip opuyorum, fakat kızım (yasi sizinkinden buyuk olmasına ragmen) bunu neden yaptigimi anlamasina ragmen kiskaniyor, gidip onu da opuyorum

Veya kucugu beslemek istedim mamasini icmedi diyelim, bebegi birakip kizimin yemegini veriyorum. "Senin siran bittiiiii, simdi sira ablanda" diye soyluyorum. Bebek tabiki anlamiyor ama kizim anliyor. Kiziniz sadece onunla vakit gecirdiginizde cok sakin oluyor, cunku sizi cok ozluyor.