Çocuk olduktan sonra çalışmak mı çalışmamak mı:S

s_irine

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
9 Kasım 2011
500
5
46
Ankara
Merhabalar...Arkadaşlar benim 2 yıllık bi beraberliğim var ve biz bu yaza doğru ciddi adımlar atmayı düşünüyoruz.Fakat benim kafamda bi soru var.Erkek arkadaşım çocuk sahibi olduktan sonra çalışmamamı ve çocuklarımızla ilgilenmemi istiyo.Bu konuda çok tartıştık çok konuştuk fakat kafasındakini değiştiremiyorum.Allahdan ikimizde aynı mesleği yapıyoruz ve birlikte çalışabiliriz yada çocuklar biraz büyüynce mesleğime dönebilirim,kendime ofis açabilirim ama benim içim rahat değil...Bi tarafdan başka adamlar gibi para kazan diye gözümün içine bakmıyo buda sevindiriyo.Belki çocuk olunca bende çalışmak istemiycem ama diğer tarafdan bi mesleğim var ve daha ileri gitmeek yükselmek istiyorum.Hepinizden düşüncelerinizi belkiyorum.İyi taraflarıyla kötü taraflarıyla.Ev hanımlarından çalışmamaktan memnunlar mı yada yaşadıkları sıkıntılar neler?Çalışan ve çocuklu arkadaşlardan da nasıl idare ediyolar,mutlular mı?Şimdiden herkese yorumları için tşk ediyorum...
 
ben ev hanımıyım.inan evde çalışmak daha zor.akşam kadar çocuklar ve ev çok yoruyor.birde dışarda çalışsan para verirler sigortan olur.evde olunca kıymetinde olmuyor.rahat para harcayamıyorsun.çalışanların çocuğuna bakılıyor.evlerini temizletiyorlar.bence çalış.çocukların içinde çalışman daha güzel olur.çünkü sürekli evdeyken çocukla uğraşamıyorsun.çalışınca çocuğunla kaliteli vakit geçirirsin.
 
Bence evlen çocuğun olsun ondan sonra düşünün şimdiden yormayın kafanızı
 
ben hem calisip
hemde evinde is guc yapan calisan didinen hanimlara hayranim
ben yapamazdim
ev hanmiyim
evi cocugu kendimi herseyi zor idare ediyorum
 
bencede cocugun olunca dusun derım oduyguyu bır yasa.ama ben olsam cocuk derdını anlatacak yasa gelınce 2 yas gıbı calısmaya tekrar baslayabılırsın.
 

Bunları düşünmek için çok erken olsada fikrimi belirteyim.Bence maddi açıdan eşinin geliri yeterli olacaksa en azından çocuğun okul çağına gelene kadar evde olman senin için daha iyi olur.Hem ev işleri hem çocuk hem dışarıda çalışmak senin için çok yorucu olacaktır.Hemde bebeğin anneye en çok ihtiyaç duyduğu zamanlar onunla olman gerekir diye düşünüyorum.Eminim sonradan fikrin değişecek.
 
Son düzenleme:
ben çalışmak taraftarıyım 1-2 yaşına kadar elbet kendim büyütmek isterim ama çalışmak Allah ın izniyle onun geleceğini kurmam açısından daha önemli olacaktır ..
 
bunu dusunmek icin erken...hele bir evlenin...
sabahtan aksama kadar evde oturmak cok zor...
benim yazin calisamama ihtimalim var 3 ay falan, simdiden dusunuyorum oyle bir sey olursa ne yaparim nasil evde dururum diye...
ev hanimligi cok zor...yani tamam alisverise cikarsin, cocuguna bakarsin, bir seylerle oyalanirsin falan ama her gun ayni terane bir sure sonra insana cok sikici geliyor...
hedefsiz, surekli ayni isleri yaparak sanki gereksiz bir hayati yasiyormus gibi hissediyorsun...
ben calismadigim ya da okula gitmedigim zamanlar depresyona giriyorum resmen, esime sariyorum tartisiyoruz, cok yiyorum vs.
ben calisilmasindan yanayim...
en azindan part-time calismak bile iyi...
 
Şimdiden bunu düşünmek, bunun üzerine tartışmak gereksiz..Hem sizin hem sevdiğinizin fikirler değişir-değişecektir.
 
şimdiden bunları hiç düşünmeyin zaman herşeyi değiştirebilir..ama kendi hayatımı söyleyecek olursam gerçekten çalışıp da çocuk sahibi olmak zor.. ama benim oğluma annem baktığı için hem kafam rahattı hem de hayatım braz kolay oldu.. diğer tarafa gelirsek ev hanımı olan arkadaşlarımın hepsi benden daha fazla tükenmiş durumda.. çünkü hayatları hep ev ve çocuk.sen yine dışarıya çıkıyorsun diyorlar.. biz ev kredisi çektiğimiz için ben çalışmama ara veremedim.. ama öyle bir zorunluluğun yoksa ya da işine istediğin zaman geri dönebilme şansın varsa bebeğini belli bi yaşa kadar (özellikle 2 yaş) kendin büyüt sonra da çalışma hayatına geri dön derim.. yoksa hayatın boyu pişmanlık yaşayabilirsin iş hakkında yapamadıkların içinde kalır
 
Evlendikten sonra eğer maddi durumun izin verirse ben çalışma derim en azından bir süre...
Yani çocuğun belli bir yaşa gelene kadar onunla yakın olarak ilgilenmelisin, ben de çalışan bir annenin çocuğuydum ve annem işe gitmediği günler bana bayram gibi gelirdi. Halen de eksikliğini taşırım içimde. Çocuğa en yakın olan kişi ve ona en iyi bakabilecek olan kişi annesidir, ileride sağlıklı bir psikolojisi olması için bunu düşün derim. Çünkü çocuklar doğduktan sonra belirli bir yaşa gelene kadar annelerinden kopamazlar ve bu dönemde de annelerinin onu sevgi ilgi yönünden tatmin etmeleri gerekir. Yoksa çocukta bir şeyler eksik kalıyor. Biraz büyüyüp dikkatini başka yerlere vermeye başladığında (arkadaşlar, oyunlar vs.) hem senin için hem de onun için daha kolay olur.
 
canım ben mecburi ev hanımıyım. eşimin kazancı yetiyor tabi ama 6 sene okudum. niye kendi paramı kazanamayayım? işsizim. bulduğum işler kesinlikle eğitimimle alakasız, yükselme durumu söz konusu değil ve asgari ücretten az yüksek... yeni mezunken de az paralara çalıştım. mevzu para değil ama eğitim dışı alanlar olunca işte yükselme falan imkanı olmadı...

şimdi hamileyim. çalışıyor da olsam doğumdan sonra bırakırdım belli bir süre heralde. ama bakacak kimsen varsa maaşın da çocuğunun kreş parasını karşılayacak düzeyde ise bence de çalışılması gerek.


ev hanımlığı fiziksel olarak çalışmaktan çok daha yorucu. misafirin bitmez. heşeyin 4 4 lük olmalı... hergün 2-3 iş yapsan bitidiğinde ilk başladığın iş gene başa dönmüş oluyor... yani imkanı yok ki bitsin işin. sallamazsın yapmazsın ancak öyle... ama çalışmaya alışan kadın da zaten boş oturamıyor her işi tam yapmak istiyor. ayrıca eğitimin ne olursa olsun küçük görüyor insanlar. sürekli laf sokmalar "ee tabi sen sürekli evdesin ben gibi değilsin" vb. "o kadar okudun evde oturmak için mi" , koca bulmak için okuduğunu zannedenler...

o zamanlar bir gelsin. belki sen yavrundan ayrılamayacaksın. şunu da gördüm ki doğumdan sonra bazı kadın da evlaıdyla olmak istiyor ama eşin zorluyor...
 
valla eşimin durumu iyi olsa,maaşı yetecek olsa ben çocuğum okula başlayana kadar çalışmam.
ama malesef şimdilik öyle olacak gibi görünmüyo..
 





arkadasım hele bi evlen hele bi ev gecındırın hele bi cocuk olsun ondan sonra bakarsınz duruma göre uzaktan hersey hoş gelıyo 2 maasla bıle gecınmek zor artık kaldıkı asıl bebek olduktan sonra calısmak lazım




bende bunu dusunuyorum evlıyım bebgımın yanında olayım bende calısan anne cocuguyum eksıklıgıı bılırım ama bu sartlar altında mumkun degıl gıbı 10-15bın alsa esım hiç dusunmem cıkarım işten hem kendıme hem cocuguma bakarım

kımılerne göre fazla gelebılr bu rakam ama gercekten böyle hem kendı ıhtıyaclarımı alıcam hem cocuguma alıcam onun gelecegı ıcın bırıkım yapıcam vs vs
 
Son düzenleme:
gelecek ne getırır bılemıyoruz o yuzdne sımdıden düşünüp plan yapmak ıse yaramayabılır ama bende kendı fıkrımı belırteyım
ne calıs dıeybılrım ne de calısma bence ıkısıde zor cunku ıkısının de artı ve eksi yönleri var ben oglum 3 aylıkken işe baslamk zorunda kaldım hala ıcım acıyo oan doyamıyorum gunde 2-3 saat görüyorum dıye ama haftasonları da cocuguma oynatacak oyun bulamıyorum yada o gucu kendımde bulamıyorum sadece sevgımı verebılıyorum ona okadar

tavsıyem ımkanın olursa yanı sadece maddı deıl ıs durumun elverırse ılk bıkac yıl cocugunun yanında olman ondan sonra işe başlayabılırısn hem cocugun daha sosyallesıp senı daha az arayacak hem sen daha rahat edıceksın
bırde calısan her kadın evıne yardımcı alamıyor bı arkadas onu yazmıs ben ıstesem durumum musaıt ayda 1 de olsa alabılırm belkı ama esım ıstemıyor onu napcaz :26:

oyel veya boyle Allah yardımcımız olsun ne dıyım herkese kolay gelsın zor ısler cunku
 

Bende yazı evde geçirdim.Devamlı sevgilime sardım.Mutsuz oldum kavgacı huysuz oldum.Arkadaşlar o zaman düşünürsün demişler ama beni düşüncesi bile korkutuyo.
 

Ben şimdi 28 yaşındayım ve evlenmemiz belki bu yaz belkide 2013 yılı nisan ayı gibi olacak(kısmetse)bi çocuğumuz olana kadar zaten sınara gelmiş olcam.2.çocuguda arkasından yapmak istiyoruz.tabi evdeki hesap çarşıya uyarsa.buda kafadan 5 yıl evdeyim demek oluyo.Bende evde tükenmek.yıllar sonra keşke çalışsaydım demek istemiyorum.o yüzden bu kadar takılıyorum bu konuya.bi tarafdan da anne olmak ve çocuklarımın büyüdüğünü görmek istiyorum.bi tarafdan da işimde hırslıyım istediklerimi yapmak istiyorum.nasıl olacak bilemiyorum.tek şansım sevgilimle aynı mesleği yapıyo olmamız ve benim ruhsatım olacak sanırım.
 

Teşekkür ediyorum ben hep anneler açısından bakmaya çalıştım ama işin bu tarafını tam olarak düşünemedim.Dediklerini ciddiye alcam.Bende istemem hayatında eksikler olsun.Umarım sizde bu eksikleri annenizle bi an önce tamamlarsınız.Sevgilerle...
 
Herkese cevap vermek teker teker mümkün olmıycak ama hepinize tşk ediyorum fikirleriniz için.Şimdiden plan yapmak dediğiniz gibi doğru değil belki ama insan isteristemez gelecek için kaygılanıyo.Belkide düşüncelerimiz değişecek belkide hayatın bize getirdikleri çalışmaya itecek.Her ne olursa olsun inşallah getirdikleriyle mutlu oluruz ve pişmanlıklarımız olmaz.
 
canım senin hayallerin var mesleğimde ilerlemek istiyorum demişsin. eğer o ilerlemeyi kaydetmeden ya da en azından bunun için uğraşmadan direk çalışmama kararı alırsan içinde kalır. bence bi süre çalışş sonra duruma göre bakarsın. belki çalışmayı istemiceksin ama eğer baştan çalışmamaya karar verirsen belki de çok güzel olacaktı gibi düşünürsün. hayırlısı olsun hakkında, mutluluklarr
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…