• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

cocuk sahibi olmak - bir suru sorum var

Annelik cok sabir gerektiren bir is.sevgi kismi kendiliginden gelisiyor zaten Allah vergisi olarak.sabredebiliyorsan iyi anne olursun ve biraz rahat olmak isini kolaylastirir.2cocuklu biri olarak sana biraz hayatini yasamani tavsiye ederim.bu yorumu da cocuk emzirirken yaziyorum (kk nin antitlf cu anneleri bana kizacak ama) vakit yoksa bi yolunu buluyorsun iste:)

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
hoşuma giden bir cümle var "eğer yalnız markete gittiğinde tatile çıktım sanıyorsan, annesin" diye:)

aynen böyle.. 2 yaşında kızım var.. o benim herşeyim.. ama bazen sorumluluk, 7/24 süren tempo beni hırpalamıyor değil..

"anne olmak" dünyanın en zor işi..

uzun ağır bir eğitim hayatım oldu.. sonrasında haftanın 7 günü 3 farklı yerde çalıştım.. eve uyumaya gelirdim ama çok net söyleyeyim sabahtan akşama çocuk bakmanın yanında lafı bile olmazmış o yorgunluğun..

ev işi, çocuk, eş, iş, akrabalar vs vs derken kendime 1 dakikam kalmıyor..

muhakkak aksi durumda anneler de vardır.. herkes kendi doğruları istekleri karakteri doğrultusunda annelik yapıyor..

kimisi rahat kimisi evhamlı kimisi çıldırmış seviyede yaşıyor bu süreci..

ama şu bir gerçek çocuktan sonra hiçbirşey eskisi gibi olmaz.. iyi anlamda da kötü anlamda da..

babalar için aynısı tam söylenemez onlar kendilerinden şahsi hayatlarından çok kopmayabiliyorlar ama anne kopuyor..

istersen sırt çantama bebeği takarım dünyayı gezerim öyle rahatım hayatımı değiştirmem onu hayatıma entegre ederim de.. olmaz..

en basit örneği vereyim "yanında nasıl konuşacaksın eskisi gibi" olmaz..

yani iyi düşün arkadaşım.. aceleci olma.. eşinle planladığınız birşeyler varsa başbaşa muhakkak onları yapın önce..

elif şafak ın "siyah süt" kitabını okudunuz mu bilmiyorum ama sizin durumunuz orada anlatılıyor diyebilirim..

her kadın şu an durduğunuz eşikte duruyor bir süre.. kimisi kısa kimisi uzun..

ama şu var o eşiği geçip de anne olan kimsenin pişman olduğunu duymadım, tüm zorluklara rağmen..

ama eşikten geri dönüp anne olmayı geciktirdiği için pişman olanları bilirim..

bence çok düşünmemek en iyisi.. hazırsanız maddi manevi ne güzel..

kayınvalide konusunda ise söylenecek çok şey var..

anneniz anneanne olacak kv niz babaanne.. görümceniz hala.. eşiniz baba.. herkes daha bir farklı gelecek size emin olun..

çoğunu tanıyamayacaksınız bile.. çünkü onları hiç o sıfatlar altında görmediniz daha..

umarım çok müdahil olmazlar.. sizi özellikle lohusa iken yıpratmazlar..

o zamana çok var.. onu da o zaman konuşuruz :)))

sevgiler..
 
su annelik kendi kendine geliyor olayini da anlamiyorum, bir anda o bencillikten, tembellikten, rahatliktan eser kalmayacak mi yani

Hayir tembellik rahatlik aynen duruyor ama yapacak firsat az oluyor ilk yillarda. Bir de mukemmeliyetci titiz turk anne tipi degilsen cocukla da tembellik yapiliyor. Kendini tanimanla ilgili yani.
 
hoşuma giden bir cümle var "eğer yalnız markete gittiğinde tatile çıktım sanıyorsan, annesin" diye:)

aynen böyle.. 2 yaşında kızım var.. o benim herşeyim.. ama bazen sorumluluk, 7/24 süren tempo beni hırpalamıyor değil..

"anne olmak" dünyanın en zor işi..

uzun ağır bir eğitim hayatım oldu.. sonrasında haftanın 7 günü 3 farklı yerde çalıştım.. eve uyumaya gelirdim ama çok net söyleyeyim sabahtan akşama çocuk bakmanın yanında lafı bile olmazmış o yorgunluğun..

ev işi, çocuk, eş, iş, akrabalar vs vs derken kendime 1 dakikam kalmıyor..

muhakkak aksi durumda anneler de vardır.. herkes kendi doğruları istekleri karakteri doğrultusunda annelik yapıyor..

kimisi rahat kimisi evhamlı kimisi çıldırmış seviyede yaşıyor bu süreci..

ama şu bir gerçek çocuktan sonra hiçbirşey eskisi gibi olmaz.. iyi anlamda da kötü anlamda da..

babalar için aynısı tam söylenemez onlar kendilerinden şahsi hayatlarından çok kopmayabiliyorlar ama anne kopuyor..

istersen sırt çantama bebeği takarım dünyayı gezerim öyle rahatım hayatımı değiştirmem onu hayatıma entegre ederim de.. olmaz..

en basit örneği vereyim "yanında nasıl konuşacaksın eskisi gibi" olmaz..

yani iyi düşün arkadaşım.. aceleci olma.. eşinle planladığınız birşeyler varsa başbaşa muhakkak onları yapın önce..

elif şafak ın "siyah süt" kitabını okudunuz mu bilmiyorum ama sizin durumunuz orada anlatılıyor diyebilirim..

her kadın şu an durduğunuz eşikte duruyor bir süre.. kimisi kısa kimisi uzun..

ama şu var o eşiği geçip de anne olan kimsenin pişman olduğunu duymadım, tüm zorluklara rağmen..

ama eşikten geri dönüp anne olmayı geciktirdiği için pişman olanları bilirim..

bence çok düşünmemek en iyisi.. hazırsanız maddi manevi ne güzel..

kayınvalide konusunda ise söylenecek çok şey var..

anneniz anneanne olacak kv niz babaanne.. görümceniz hala.. eşiniz baba.. herkes daha bir farklı gelecek size emin olun..

çoğunu tanıyamayacaksınız bile.. çünkü onları hiç o sıfatlar altında görmediniz daha..

umarım çok müdahil olmazlar.. sizi özellikle lohusa iken yıpratmazlar..

o zamana çok var.. onu da o zaman konuşuruz :)))

sevgiler..

bekarken laylay okumustum o kitabi su anki durumumdan uzakken.. bir daha okusam daha beter olur mutum acaba
simdi tam dediginiz yerdeyim esike debeleniyorum :)

kendimi o super anne giysisi icinde goremiyorum bi turlu ama yas da 30a dayandi

ha desem 30 yasinda anneyim..
 
su annelik kendi kendine geliyor olayini da anlamiyorum, bir anda o bencillikten, tembellikten, rahatliktan eser kalmayacak mi yani

evet arkadaşım çok güzel demişsin çok hoşuma gitti.. anneliğin tarifi o gibi zaten..

bebeğim doğana kadar dünya 6 milyar kişi idi.. bir doğurdum nüfus 1e düştü :) demiş bir yazar..

walla öyle..

bebeğini kucağına veriyorlar 1 saniyeden kısa sürede 10000 korku yaşıyorsun "naapceeemm ben yaaw" demeye kalmadan bir bakmışsın yapıveriyorsun ne gerekirse.. başta azıcık beceriksiz olsan da zamanla herşeyine alışıyorsun..

ne bileyim ben öyle düşünüyorum:)))
 
evet arkadaşım çok güzel demişsin çok hoşuma gitti.. anneliğin tarifi o gibi zaten..

bebeğim doğana kadar dünya 6 milyar kişi idi.. bir doğurdum nüfus 1e düştü :) demiş bir yazar..

walla öyle..

bebeğini kucağına veriyorlar 1 saniyeden kısa sürede 10000 korku yaşıyorsun "naapceeemm ben yaaw" demeye kalmadan bir bakmışsın yapıveriyorsun ne gerekirse.. başta azıcık beceriksiz olsan da zamanla herşeyine alışıyorsun..

ne bileyim ben öyle düşünüyorum:)))

icim rahatladi biraz :) tesekkur ederim
 
bekarken laylay okumustum o kitabi su anki durumumdan uzakken.. bir daha okusam daha beter olur mutum acaba
simdi tam dediginiz yerdeyim esike debeleniyorum :)

kendimi o super anne giysisi icinde goremiyorum bi turlu ama yas da 30a dayandi

ha desem 30 yasinda anneyim..


canım "süper anne" diye birşey yok zaten.. herkes elinden geleni yapıyor sadece.. önemli olan bu..

28imde anne oldum şimdi yaş 30.. keşke daha önce olsaydı diyorum.. şimdi 2.yi yapardım:)

yaşın genç herşey kısmet zaten bu konuda..

ben o kitabı okurken ilk aklıma gelen "bekarken okusam bişey anlamazdım" olmuştu:)

çok özel bir durumu anlatıyor yaşayanların anlamlandırabileceği..

bence korkularını at kenara onlar normal.. hayatın değişecek.. korkmasan garip olur..

sen istiyor musun? eşinle beraber evladınızı yetiştirmek istiyor musun?

herkes anne olmalı diye birşey yok.. istememek de bir tercih bir durum..

ama emin ol bebeğini kokladığında allahım bugüne kadar ne boşmuş herşey diyeceksin öyle dolacak için..

aksini benim aklım almıyor ama öznel bir durum tabi.. ama ne bilim aksi olamaz gibi..

allah her isteyene bu duyguyu tattırır inş.
 
Back
X