Çocuk sahibi olmayı istememek


Ben de aynen böyle düşünüyorum. Çocukları seviyorum, hani öyle çok iletişim kurup hoppidi hoppidi seven bir kız olmasam da sevmediğim de söylenemez. Ama istemiyorum. Uğraşmak, kendimden vazgeçmek, onun için endişelenmek, gecemi gündüzümü ona vermek ürkütüyor beni. Olsa onu severim ve kendimi deli gibi ona adarım biliyorum ama isteyemiyorum bi türlü.. Fakat çocuksuz da ömür nasıl geçer bilmiyorum ki.. Konu açtım bugün bununla ilgili hatta. Karmaşık konular bunlar :/
 
kızlar bende 3 yıllak evliyim evliligimin ilk yıllarında kesinlikle çocuk yapmak istemiyorm diyordum hatta dogum yapan arkadaşlarımada şaşırıyordum ya nasıl bakacaksınız sorumluluk falan filan ..neyse kız kardeşim hamileyim dedi ve bende benim neden olmasın ki ( oldum kıskanmak degilde onun o sevinçini gözlerinde gördüm ve etkilendim) diye bi düşündüm ve iyikide düşünmüşüm şuan 3 aylık bi oglum var adı KUZEY onunla tekrar çocukluguma dönüyorum ... :kuzey_bebek:
 

olsa elbette severim elbette ona kendimi adarım o cok masum bi gülüsü yetiyo mutlu olmana..
Kardesimi cok seviyorum melegim benim ya bu dünyaya nasıl geldin ben seni nasıl koruyacagım diyip aglıyorum bazen
 
Kızımı çok seviyorum onun bu hayatın içindeki üzüntülerinden korkuyorum ,
 

teşekkür ederim. yaşadığım olay artık gerilerde kaldı ama bende iz bırakarak ki etkilerini bu olayı hatırlamayı başardıktan sonra farkedebildim daha doğrusu anlamlandırabildim. elbette kendimi hırpalamıyorum çünkü ben savunmasız bir çocuktum bu benim suçum değildi. kendini suçlama gibi ağır şeyler yaşamıyorum. herşeyin farkındayım ama anne olursam çocuğumunda bunları yaşayabileceği ihtimalini bilmek bana acı verir.

böyle bir olayın bana tek getirisi küçük yaşta herkese güvenmemek ve arkadaş- dost seçiminde keza birini severken bile temkinli yaklaşmayı öğretmesi. merak etmeyin güven duygum tamamen sarsılmadı ancak oturması için zamana ihtiyaç duyuyorum.
 
Ayni görüste olup burda bunu paylasmak cok güzel.
Bu konu altinda tüm yorum yapan arkadaslarin yazma sekli o kadar güzelki arada bir gelir eski yorumlarida tekrar tekrar okurum.
Arkadaslarin yazma sekline saygilarina hayran kaldim.
Hasasligimizi burada görebilir görmek isteyenler, ama bizi anlamak istemeyenlerde buyursun baska konulara yönelsin.
 
Bizde cocuk dusunmeyenlerdeniz. 6 senelik evliyiz, herkes bilir dusunmedigimizi ama yinede sormaya devam ederler 'ee siz ne zaman yapiyosunuz bir tane' diye. Sevmedigimizden degil, arkadaslarimizin cocuklari var onlarla oynar, sever, vakit geciririz. Alisverise gittigimizde cocuk reyonundanda soyle bir gecip guzel biseyler varsa alalim yigenlerimize deriz. Biz boyle mutluyuz:)
 
Biz de hiç istemiyoruz... Muhabbet kuşları gibi kafa kafaya verip film izlemek, kafamıza esince çıkıp gezip tozmak, gece arkadaşlarımıza oturmaya diye gidip hadi yatıya kalalım demek, istediğimiz saatte uyuyup uyanmak, kazandığımızı kendimize harcamak falan... Böyle mutlu oluyoruz. Çocuk sevmediğimizden değil, arasıra çocuksuz nasıl olacak diye de düşünüyoruz ama is-te-mi-yo-ruz.. Her sorana cevabımız aynı =)
 
UykusuzPrenses ve handanca aynen ikinizin yazdigi gibi cocuksuz ve mutlu hayatlar süren kadinlarin bölümündesiniz.
Burada olmamizin nedeni disarida bizleri anlamadiklari icin kafa dengi arkadaslarimizin burada bulusmasi.
Zamanla herkes bizide anlayacak ama zamana ihtiyacimiz var.
Mutlulugumuzu hayata cocuk getirmekle endekslemeyen, hayatin baska güzellikleriylede yasanacagini hemde cok mutlu yasanacagni burada okuyabilirsiniz.
Herkesin kendisine göre nedenleri var cocuk istememelerinde. Herkesin kendine göre bir bildigi var ama bunu anlamak neden bu kadar zor? Bilemiyorum.
 
UykusuzPrenses ve handanca TEBRİKLER.TABİİİ EŞLERINIZE

kızlar bu gece rüyamda çocuk doğuruyodum,dehşet kötüydü.geriye dönüş,ay ALLAH KORUSUN.ben böle rüya 3 yada 4 kez daha görmüştüm önceki yıllarda,
 
Ben de çocuk sahibi olmam herhalde diye düşünüyordum.. son derece keyfe düşkün Bi kızım.. elimde nargilem, kahvem yayılırım, BeBeğim olsa çocuğa yazık olur diye düşünürdüm amaaa yeğenim oldu. gidip 1 ay ona Baktım.. uyuttum.. ağladiğinda susturdum.. kokusunu içime çektimmm çektimmm ve anladım Benim Biyolojik saatim gelmiş, BeBiş istiyorum ama önce koca lazım =))) adayım da var.. bi an önce hızlandırmamız lazım evlilik hazırlıklarını.. ardından hemen yapicam inşallahhh.. yani ona ömrümü adayaBileceğimi hissettim.. o kıvama gelmişim anladım.. Benim sözlüm de istemiyor BeBek yapmak.. onun düşünceleri de mantıklı geliyor.. Bu dünyaya düzene nasıl kıyıp da Bi BeBek getirelim diyor.. hayat çok acımasız diyor.. onu güzel Bi dünyaya getireceğimi Bilsem 10 tane yapalım diyor.. hatta çocuk yapmak artık Bu devirde Bu ülke şartlarında " Bencillik" diyor.. sırf analık Babalık duygularımızı tatmin etmek için Bi çocuğu acımasızlıkla adaletsizlikle dolu Bi dünyaya getirecez ve ilerde dünyanın durumu daha kötü olacak diyor.. çocuklarımız da çocuk yapacak ya torunlarımız ? onlar ne olacak içecek su Bulabilecekler mi savaşlar çıkacak şunlar olacak Bunlar olacak diyor.. içim de kararmıyor değil hani =)) acuk karamsardır Benım sevdiceğim =)) ama Ben anne olmak Bi çocuk doğurup onu emeklerle Büyütmek yeşertmek istiyorum.. allahımmmm nasip eder inşallahh
 
Amin canim, Allah tüm isteyenlere versin, ama istemeyenlerede onun gibi düsünen bir hayat arkadasi versinki, beraber cocuksuz mutlu yasayabilsinler.
 
Almanya`da Focus dergisinde yine cocuklu veya cocuksuz insanlarin hic bir farki olmadigini, cocugu olmayanlarin hatta bir nebze daha hayatlari rahat gectigini ve mutlu olduklarini ispatladi.
Tabiki bunu gencligimde bilmiyordum ve cocuk istemedigim icin dogurmadim ama bunlari okumakta güzel, cünkü hala cocuksuz olmanin dezavantajlarini anlatmak isteyenlere güzel bir cevap. Neticede dezavantaji hic yok.
 

olivia insanın mutlu olmak için çocuğa ihtiyacı yok ki zaten.kendi kendine yetemeyen,kendi içinde mutluluğu, huzuru bulamayan çocukla da bulamaz.bazı kadınlar annelik hissiyatını önemser,bazısı hayatında yer vermek istemez.inatla kendi doğrularını başkalarına empoze etmeye çalışanlar boşuna uğraşır..
 
Son düzenleme:
Cok dogru banusultan, neticede her insan kendi (!) dogrulariyla hayatini yasar veya yasamali, icindeki sese kulak vermeli, toplumun baskisina göre degilde, kendi hisleriyle yasamali bu hayati.
 
Benimde anlayamadığım birşey var...

Kimileri "bebek düşünmüyorum,çocuk istemem" tarzı şeyler yazıyor ama avatarlarında bebek resimleri var...Bu biraz tezat değil mi?

Hım,çocuk sevmek ayrı istemek ayrı diyebilirsiniz.Ama bebek avatarı kullananların "anne olmak istemediklerini" kesinlikle düşünmüyorum.Herneyse...

Şu yorum dikkatimi çekti...


Yerinde bir bakış açısı olmuş.Tabi ki genelleme yapmak mümkün değil ama şematik olarak güzel bir tanım olmuş.

Mesela ben şöyle düşünürüm;dikkat edin çoğu önemli insanların çocuğu yoktur. Özellikle fikir insanlarında bu çok görülür.

Farkındalığı yüksek ve özellikle hashas olan kadınların çocuk sahibi olmaktan korkması benim gözlemlediğim birşeydir.

Şimdi birkaç sivri zekalı çıkıp "vay efendim biz çocuk sahibiyiz,bir siz mi ayrık otusunuz" demesin...Biraz idrak edin söylenenleri,ondan sonra zıt fikriniz varsa gelin bu konuyu karşılıklı irdeleyelim...

Bilinçli anneler,ebeveynler yok mu...Elbette var.
Ama genel olarak seviyeye baktığınızda, "çocuk olsun eşimle aram düzelir/soyum devam etsin/eşimi eve bağlar/hamileliği tatmak istiyorum/annelik sıfatına erişmek istiyorum" gibilerinden bir fikirle çocuk sahibi olmaya karar vermiş insanlar çoğunlukladır.

Toplumda ve yaratılışta kadına biçilmiş rol bellidir;doğurmak.Yeteneğide bellidir;doğurganlık. Fakat bunu egoistliğine ve haz duygularını tatmin etmek için yapanlar gözümde bir "anne böcek" kadar bile anne değiller. Böcek kadar akılları yok bunların.

Ballandırarak anlatılan hamile ve doğum hikayeleri...Elleriyle nispet yaparak karnını sevme görgüsüzlüğü,yok aş erme muhabbetleri...Yok tırıvını...Geçin Allah aşkına...
 
Bende evlenmeden önce istemezdim. Hele ki genç yaşta kesinlikle çocuk yapmam derdim. Evlendikten sonra eşim 1 sene sonra yaparız diyordu. Benimde işim çok iyi ve kariyer yapıyordum. Yükselmiştim istediğim seviyeye gelmiştim. Yaparsam da inş. erkek çocuk olur diyordum. Hatta ufaklıktan beri kız çocuklarını sevmezdim.
Ama eşim 1 sene dediği halde hamile bir arkadaşımı gördüm ve o an çocuk yapmaya karar verdim. Ve kızım oldu:)

Şu an sanki o kelimeleri eden ben değildim. Asla yapmam diyen ben keşke evlendiğim gün yapsaydım kızımı da daha erken kucağıma alsaydım diyorum. Bu his insanın içine birden giriyor. Ama anne olunca tüm o düşünceleriniz tuz buz oluyor. Çocuk güzel birşey. Hele ki kız çocuğu dünyalara bedel. Tabii bu dünyaya bu devirde çocuk getirmek orasını düşünmek gerek.O kadar kötü bir dünyada yaşar olduk ki her akşam yatarken bile olmadık düşüncelere kapılıyorum. Kızımı koruyamacağımı korusam bile ben yanında olmadığım anlar kendini koruyabilirmi gibi düşünceler beni yiyip bitiriyor.

Ama çocuk sahibi olun derim. Cidden bambaşka bir duygu.
 

tebrikler,tebrikler.öpüldün
 
uzun zamandır uğrayamadığım topiğime selamlar, sevgiler
efenim durum bildiriyorum: kendi ailem ve sevgilimin ailesiyle bu konuda hiçbir anlayışsızlık söz konusu değil, iki taraf da saygılı
ancak ağzı büzüşesice gelen, geçen x,y,z kişiler aynı densizliklere devam


:13: aynı şekilde, arkadaşların çocukları, yeğenlerimiz, çocuklara hediye alma konusunda da bayağı başarılıyız anne-baba gözüyle değil de oyun arkadaşı gözüyle bakınca çocuklar çok mutlu oluyor, aa iyi fikir diyor anne-babaları da



bu tip insanlara aslında birçok alanda kendi doğrularını dayatmaya çalışan tipler sanırım oliviacım. düşününce, fikrimize saygı duyanların zaten karşısındakinin fikrine diğer konularda da saygı duyabilen insanlar olduğunu görüyorum. diğerleri ise bir yemeğin yapılışından tut, bir şeyin rengine kadar sabit fikirli tipler, oysa ki birçok yolu yöntemi, zevki var insanların.


geçmiş olsun endulus, derler ya bilinçaltı rüyalara girer diye:)


çok güzel bir çalışma yapmışlar. tr'de yapmazlar tabii işlerine gelmez. avantaj-dezavantaj konusu olamayacağını burada o kadar yazıştık ama böyle bir araştırma tam olmuş bence:))) hayat denen şey seçimlerden ibaret oldğuna göre, her seçim sonucunda yaşayacaklarımız farklı olacağına göre; eş, iş, arkadaş, ev, .... seçimleri hepsinin seçimi, seçmediklerimizle yaşayacaklarımızdan bizi mahrum ederken, diğer yandan da bu seçimleri yapmasaydık yaşayamayacağımız şeyleri yaşatıyor bizlere. çocuk konusu da bunlardan sadece biri, hayattaki seçimlerden biri...



:13::13::13:


yazının ilk bölümü için, aynen sizin de dediğiniz gibi sevmek ve istemek farklı şeyler diyerek cevap verebilirim. mesela ben de kedi avatarı kullandım uzun bir süre ancak o sorumluluğu alamıyorum, ancak sokaktakilere yardım edebiliyorum tabii bir evde görürsem de ben bıraksam kediler genelde beni bırakmaz, ürkek olanlar hariç tabii.

çocuk konusunda da ilk görüşte yani 10 dakika içinde falan alışmayan bebek sayısı 2-3 ü geçmemiştir bu yaşıma kadar, garip bir iletişim var, ne yayıyorsam :))) kendimi kaybedebilirim onlarla oynarken, yerlerde yuvarlanırım ama dünyaya bir can getirmek, onun sorumluluğu, kendi geleceğimden endişe ederken bir canı yoktan var etmek, vb... bebek fotoğrafı da kullanabilirim mesela ben de bir gün kedi fotoğrafı kullandığım gibi, ama bu bebek sahibi olmak istediğim anlamına gelmeyecektir:)

yazınızın geri kalanı için ağzınıza, kaleminize sağlık diyerek :13:
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Kocam benimle çocuklar hariç iletişim kurmuyor yüzüme dahi bakmıyor
10 11 12
Yorumlar
234
Görüntüleme
7K
Lirosa
N
On sene önceki konumun gelişmesi 😁
11 12 13
Yorumlar
244
Görüntüleme
6K
semamer
S
E
Kayınpederim çocuğuma zarar verdi
12 13 14
Yorumlar
278
Görüntüleme
8K
aptalbalikmis
M
Evlilik ve çocuk fikrine karşı uzaklık
3 4 5
Yorumlar
95
Görüntüleme
3K
Burcici
B
T
Lütfen yapıcı bir yorum yapın kafayi yiycem
2
Yorumlar
33
Görüntüleme
1K
TozsuzPembe
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…