- 17 Mayıs 2010
- 1.659
- 1.055
- 698
- 33
- Konu Sahibi sensiz__asla123
-
- #21
Evet çok şükür evimiz var Dayalı döşeli , kapıyı aç otur hicbir sıkıntısı yok . Bu durum bizi aylık ortalam 1600 lira kira masrafından kurtariyorEvinizin olduğunu söylemiştiniz, bana kalırsa bu kadar strese ve çocuğunuzdan ayrı kalmaya değmez
Gönlünüze göre bir iş bulana kadar sıkıntı çekmezsiniz gibi görünüyor, karar sizin hayırlısı olsunEvet çok şükür evimiz var Dayalı döşeli , kapıyı aç otur hicbir sıkıntısı yok . Bu durum bizi aylık ortalam 1600 lira kira masrafından kurtariyor
Eğer işiniz ciddi sağlık sorunlarına neden oluyorsa mutlaka iş değiştirmeniz lazım.Merhaba,
Finans sektöründe çalışıyorum. Evliyim, bir kızım var, 28 yaşındayım..
Ama tükeniyorum. Sebeplerim çok..
Istanbula 3 saatlik uzaklıkta, Edirne'nin küçük bir ilçesinde kalıyorum. Kızıma kayinvalidem bakıyor, ancak istanbula gitmek durumundalar , benim isim burda. Her hafta sonu gitsem hafta ici kızımı nasıl göreceğim..
Tayın vs gibi bir durum yok.
Ve işimiz öyle ağır ki , öyle stresli ki saçımin rengi bembeyaz, eve geliyorum kızımla ilgilenemiyorum. Tiroit ve insülin direnci hastalıklar da cıktı. Bir dönem anksiyete için tedavi görüyordum.
Işimi uzun ömürlü görmüyorum. Dijitallesmenin sonuçlarını gördüğümüz şu dunyada maksimum işimizin ömrü 5 yıl.
Istanbul'da evim var. Dayalı, döşeli...
Mesleğimden vazgeçip gitsem mi ? Kizim 3 yaşında zaten su ana kadar hep kayinvalidem baktı.
Şimdi vazgeçmesem ilerde bu sektör bizden vazgeçer.
Ayrıca miras hakkı durumumuz söz konusu , önümüzdeki 1 yıl içerisinde gelecek tabi dünya hali .
Elbette çalışacağım. Ama maasim şuan ki maasimdan daha az olur, özel sağlık sigortamız da var.
Fakat sağlığımız gidiyor binbir türlü hastalık çıkıyor. Goz seğirmesi de başladı..
Ilk defa böyle caresizim
Merhaba,
Finans sektöründe çalışıyorum. Evliyim, bir kızım var, 28 yaşındayım..
Ama tükeniyorum. Sebeplerim çok..
Istanbula 3 saatlik uzaklıkta, Edirne'nin küçük bir ilçesinde kalıyorum. Kızıma kayinvalidem bakıyor, ancak istanbula gitmek durumundalar , benim isim burda. Her hafta sonu gitsem hafta ici kızımı nasıl göreceğim..
Tayın vs gibi bir durum yok.
Ve işimiz öyle ağır ki , öyle stresli ki saçımin rengi bembeyaz, eve geliyorum kızımla ilgilenemiyorum. Tiroit ve insülin direnci hastalıklar da cıktı. Bir dönem anksiyete için tedavi görüyordum.
Işimi uzun ömürlü görmüyorum. Dijitallesmenin sonuçlarını gördüğümüz şu dunyada maksimum işimizin ömrü 5 yıl.
Istanbul'da evim var. Dayalı, döşeli...
Mesleğimden vazgeçip gitsem mi ? Kizim 3 yaşında zaten su ana kadar hep kayinvalidem baktı.
Şimdi vazgeçmesem ilerde bu sektör bizden vazgeçer.
Ayrıca miras hakkı durumumuz söz konusu , önümüzdeki 1 yıl içerisinde gelecek tabi dünya hali .
Elbette çalışacağım. Ama maasim şuan ki maasimdan daha az olur, özel sağlık sigortamız da var.
Fakat sağlığımız gidiyor binbir türlü hastalık çıkıyor. Goz seğirmesi de başladı..
Ilk defa böyle caresizim
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?