Çocuk yapmayıp pişman olan var mı?

Birgariplik

Üye
Kayıtlı Üye
14 Eylül 2021
90
241
28
10 yıllık birliktelik ve 1 yıllık evliliği tamamladık. Kendimi bildim bileli annelik içgüdüsü yok, böyle bir istek, arzu yok. Bunu hiçbir zaman paylaşmaktan da çekinmedim. Ailem, eşim ve onun ailesi farketmeksizin herkes en başından beri bilir. Anne olmam için hiçbir sebep bulamıyorum tek bildiğim hayatımın gayet neşe dolu olduğu, evimde 3. Bir kisi ve onun sorumluluklarını istemediğim, bir canlıya ömrümü, tüm sevgimi ve fedakarligimi adamak istemediğim, çocuklu yaşam şeklinin bana hep boğucu ve kısıtlayıcı gelmesi, eşimle kafamiza estiği gibi hareket etmemiz, çocuklara tahammulumun çok az olması vs vs aslına bakarsaniz sebep aramama bile gerek yok istemiyorum bu kadar basit neden bulmaya dahi gerek yok nasıl ki çocuk isteyen insanlara neden istiyorsun ki demiyorsak istemeyen de istemiyor . Aslında insanların çocuk düşünmüyor musun diye sormasından rahatsız olmuyorum tek rahatsızlığım sorularına karşılık çocuk istemediğimi söylediğimde öcü gibi davranmaları, hiddetlenmeleri ve muhakkak değiştirilmesi bir kararmışçasına saçma bir şekilde ikna etmeye çalışmaları. Gelelim asıl konuya devamlı takipte olduğum çikolata kistlerim var ve her iki yumurtalıktada cerrahi gerektirecegi öngörülüyor konu hakkında hekimimin muhakkak hemen çocuk yap ya da yumurtalıklarını doldur diye baskısi var Çocuksuz bir hayat ihtimali onun için ihtimaller dahilinde değil, hastalıklı bir düşünce olarak görüyor bunu ve öyle ki bazen tavırları da çok rahatsız edici oluyor. Peki çocuk yapmayıp sonra pişman olan keske yapsaydım diyen var mi aranızda?
 
10 yıllık birliktelik ve 1 yıllık evliliği tamamladık. Kendimi bildim bileli annelik içgüdüsü yok, böyle bir istek, arzu yok. Bunu hiçbir zaman paylaşmaktan da çekinmedim. Ailem, eşim ve onun ailesi farketmeksizin herkes en başından beri bilir. Anne olmam için hiçbir sebep bulamıyorum tek bildiğim hayatımın gayet neşe dolu olduğu, evimde 3. Bir kisi ve onun sorumluluklarını istemediğim, bir canlıya ömrümü, tüm sevgimi ve fedakarligimi adamak istemediğim, çocuklu yaşam şeklinin bana hep boğucu ve kısıtlayıcı gelmesi, eşimle kafamiza estiği gibi hareket etmemiz, çocuklara tahammulumun çok az olması vs vs aslına bakarsaniz sebep aramama bile gerek yok istemiyorum bu kadar basit neden bulmaya dahi gerek yok nasıl ki çocuk isteyen insanlara neden istiyorsun ki demiyorsak istemeyen de istemiyor . Aslında insanların çocuk düşünmüyor musun diye sormasından rahatsız olmuyorum tek rahatsızlığım sorularına karşılık çocuk istemediğimi söylediğimde öcü gibi davranmaları, hiddetlenmeleri ve muhakkak değiştirilmesi bir kararmışçasına saçma bir şekilde ikna etmeye çalışmaları. Gelelim asıl konuya devamlı takipte olduğum çikolata kistlerim var ve her iki yumurtalıktada cerrahi gerektirecegi öngörülüyor konu hakkında hekimimin muhakkak hemen çocuk yap ya da yumurtalıklarını doldur diye baskısi var Çocuksuz bir hayat ihtimali onun için ihtimaller dahilinde değil, hastalıklı bir düşünce olarak görüyor bunu ve öyle ki bazen tavırları da çok rahatsız edici oluyor. Peki çocuk yapmayıp sonra pişman olan keske yapsaydım diyen var mi aranızda?
Kesinlikle istemiyorsanız doktor dedi diye şuan girişmeyin. İnsanın ne istediğini bilmesi bence çok güzel. Ama doktorun tavsiyesine uyarak dondurma işlemi yapabilirsiniz. Hayatın ne getireceği, yarın ne isteyeceğiniz muamma. Fikriniz değişebilir ve o zaman keşke demezsiniz ☺️
 
10 yıllık birliktelik ve 1 yıllık evliliği tamamladık. Kendimi bildim bileli annelik içgüdüsü yok, böyle bir istek, arzu yok. Bunu hiçbir zaman paylaşmaktan da çekinmedim. Ailem, eşim ve onun ailesi farketmeksizin herkes en başından beri bilir. Anne olmam için hiçbir sebep bulamıyorum tek bildiğim hayatımın gayet neşe dolu olduğu, evimde 3. Bir kisi ve onun sorumluluklarını istemediğim, bir canlıya ömrümü, tüm sevgimi ve fedakarligimi adamak istemediğim, çocuklu yaşam şeklinin bana hep boğucu ve kısıtlayıcı gelmesi, eşimle kafamiza estiği gibi hareket etmemiz, çocuklara tahammulumun çok az olması vs vs aslına bakarsaniz sebep aramama bile gerek yok istemiyorum bu kadar basit neden bulmaya dahi gerek yok nasıl ki çocuk isteyen insanlara neden istiyorsun ki demiyorsak istemeyen de istemiyor . Aslında insanların çocuk düşünmüyor musun diye sormasından rahatsız olmuyorum tek rahatsızlığım sorularına karşılık çocuk istemediğimi söylediğimde öcü gibi davranmaları, hiddetlenmeleri ve muhakkak değiştirilmesi bir kararmışçasına saçma bir şekilde ikna etmeye çalışmaları. Gelelim asıl konuya devamlı takipte olduğum çikolata kistlerim var ve her iki yumurtalıktada cerrahi gerektirecegi öngörülüyor konu hakkında hekimimin muhakkak hemen çocuk yap ya da yumurtalıklarını doldur diye baskısi var Çocuksuz bir hayat ihtimali onun için ihtimaller dahilinde değil, hastalıklı bir düşünce olarak görüyor bunu ve öyle ki bazen tavırları da çok rahatsız edici oluyor. Peki çocuk yapmayıp sonra pişman olan keske yapsaydım diyen var mi aranızda?
Yumurtalarınızı dondurun belki ilerde istersiniz💁🏼‍♀️
 
Istemiyorsanız istemiyorsunuz zorla değil ya :KK51: Toplumun bu konuda koyduğu baskı çok edepsizce ve saçma. Toplum ne baskı kuracaksa kadınların üstüne kruuyor zaten, erkekler ellerini kollarını sallayarak geziyor.

Bu arada bu konuyu keşke hiç açmasaydınız şimdi bencilsin şusun busun yazanlar çıkacak, onlar melek nasıl istemezsin püüü diyen 3 çocuklu ablallar gelecek bir de ben istiyorum çocuğum olmuyor sen nasıl istemezsinciler var onları unutmayalım:bicak:
:deli:
 
10 yıllık birliktelik ve 1 yıllık evliliği tamamladık. Kendimi bildim bileli annelik içgüdüsü yok, böyle bir istek, arzu yok. Bunu hiçbir zaman paylaşmaktan da çekinmedim. Ailem, eşim ve onun ailesi farketmeksizin herkes en başından beri bilir. Anne olmam için hiçbir sebep bulamıyorum tek bildiğim hayatımın gayet neşe dolu olduğu, evimde 3. Bir kisi ve onun sorumluluklarını istemediğim, bir canlıya ömrümü, tüm sevgimi ve fedakarligimi adamak istemediğim, çocuklu yaşam şeklinin bana hep boğucu ve kısıtlayıcı gelmesi, eşimle kafamiza estiği gibi hareket etmemiz, çocuklara tahammulumun çok az olması vs vs aslına bakarsaniz sebep aramama bile gerek yok istemiyorum bu kadar basit neden bulmaya dahi gerek yok nasıl ki çocuk isteyen insanlara neden istiyorsun ki demiyorsak istemeyen de istemiyor . Aslında insanların çocuk düşünmüyor musun diye sormasından rahatsız olmuyorum tek rahatsızlığım sorularına karşılık çocuk istemediğimi söylediğimde öcü gibi davranmaları, hiddetlenmeleri ve muhakkak değiştirilmesi bir kararmışçasına saçma bir şekilde ikna etmeye çalışmaları. Gelelim asıl konuya devamlı takipte olduğum çikolata kistlerim var ve her iki yumurtalıktada cerrahi gerektirecegi öngörülüyor konu hakkında hekimimin muhakkak hemen çocuk yap ya da yumurtalıklarını doldur diye baskısi var Çocuksuz bir hayat ihtimali onun için ihtimaller dahilinde değil, hastalıklı bir düşünce olarak görüyor bunu ve öyle ki bazen tavırları da çok rahatsız edici oluyor. Peki çocuk yapmayıp sonra pişman olan keske yapsaydım diyen var mi aranızda?
Sorulabilecek en yanlış yerde sormuşsunuz bu soruyu. Şimdi çocuğun ne kadar güzel bişey olduğunu dinleyeceksiniz bol bol 🤷🏻‍♀️
 
Yumurtalarınızı dondurun suan istemiyor olabilirsiniz ama hayatın ileride size ne getirecegini bilemezsiniz.
Bazen dusunceler degisebiliyor.
Tanıdıklarımdan var 55 yasında bir doktor tanidigim cok kararlı olarak yapmadım ama simdi cok pismanim demisti.
Tabii ki karar sizin istemeyen yapmaz.
 
Uzuuuunca bir süre ilk doğduğu andan yaşına girdiği ana kadar yeğenime baktım Allah’ın sevgili kuluymuşum da fragmanın bir kısmını capcanlı yaşayıp çocuklu bir hayatın bana göre olmadığını görüp çocuk yapmama karar alabilmişim…Deneyip gördükten sonra pişman olmayacağımı da fark etmiş oldum on numara oldu…Sırf yaşım geçmesin,millet laf etmesin ya da ilerde bana baksın diye neden böyle bir yola gireyim ki hem bana yazık olur hem de ona…
 
Evliliğimin 15. Senesinde çocuk yapmaya karar verdim. Daha doğrusu arkadaş gazıyla bir defa korunmadım. Üstelik sizin yazdığınız herşey bende de aynıydı. Tamamen ben yazmışım gibi. Çift çizgiyi görüp kalp atışını duyunca bende işin ciddiyeti ortaya çıktı. Çok mutsuz bir hamilelik geçirdim. O kadar pişman oldum ki anlatamam. Doğunca ve görünce geçer dediler. Geçmedi. Şu anda 19 aylık kızım var. Çok seviyorum, çok masum, herşeyden habersiz ama benim gibi düşünüyorsanız lütfen çocuk sahibi olmayın. Şu anda zamanı geri alma şansım olsa kendime de aynı öğüdü veririm. Nasıl anlatsam bilemiyorum ama insanın kendini öldürüp başka bir canlıya adaması. Artık ben yokum. Olamam da. Herşey de çocupa bağlı. Hayatta bana keyif veren herşeyi 19 aydır rafa kaldırdım. En basitinden arabaya binip müziği açıp ruhumu dinlendirmek bile lüks. Sürekli benimle. Yanımda olmasa da benimle. Ağlıyor mu, ağlayacak mı, uyudu mu, ateşi mi var. Gece gündüz yok. 24 saat çocuk var artık.
 
Haklı sebepleriniz de olabilir sebepsizce istemeyedebilirsiniz. Hayat sizin, zaten sadece isteyen ve düşünerek yapan kişilerin çocukları olsaydı dünya bambaşka olurdu. Sizi sizden başkası tanımaz, pişman olan da vardır olmayanda ben ilerde pişman olabilirim derseniz dondurun.
 
Yaptıktan sonra pişman olmayacağınızın garantisi var mı? Yani evet çocuklar canımız ciğerimiz ama içten içe pişmanlık duyulduğunda bunu itiraf etmesi o kadar zor ki. Ya da kadın istemediği bir çocuğa gebe, aldırmak istiyor, resmen katil diye linç ediliyor. Hayat standartlarınızı, nasıl bir ortamda ve hangi koşullar altında mutlu olacağınızı en iyi siz bilirsiniz. Bunu 2 küçük çocuk annesi olarak yazıyorum :) Yeni evlilere çocuk konusu açtıklarında bunun bir zorunluluk değil büyük bir sorumluluk olduğunu söylüyorum. Ötesine herkes kendisi karar verir.
 
Yumurtalarınızı dondurun suan istemiyor olabilirsiniz ama hayatın ileride size ne getirecegini bilemezsiniz.
Bazen dusunceler degisebiliyor.
Tanıdıklarımdan var 55 yasında bir doktor tanidigim cok kararlı olarak yapmadım ama simdi cok pismanim demisti.
Tabii ki karar sizin istemeyen yapmaz.
A bir tanidigim daha var o da cok pismanim demisti hayat bombos suan filan diyordu ya tabii bunlar benim cevremden ornekler bu kararindan mutlu olanlarda vardir.
 
X