Pişman olur muyum bilmiyorum. Cocuk hiç istemiyoruz ama 28 yaşimdayim henüz, bu konuyu 35ime geldigimde tekrar degerlendiririz diye dusunuyorum.

Belki birden bire "anayim benn anaaa" modum aktifleşir filan nebileyim.
Cocuk yaparsak once saglikli olsun sonra bir de en çok bana benzesin, en korktugum şey cocugumun kv ya da gorumceye benzemesi.
Cocuk yok mu sorusunu geçtim cocugunu zorla kucagima verip ne kadar muthiiisss bir duygu, mucize, harika, kutsal annelik, bir gülüşünün yetmesi... gibi sohbetlerle cocuk istememi saglamaya calisanlar oluyor ama anlattiklarini dinlesem bile bana bir sey ifade etmiyor, cocuklarina baktigimda bir sey hissetmiyorum ve bunu algilayamiyorlar bir turlu.

O sıkıntı ama napalim alistim