bu yaptığınızın da sağlıklı olduğunu düşünmüyorum.o sizin çocuğunuz,eşiniz ya da arkadaşınız değil.hayatınızı onun üstüne kurmamalısınız.. bu durum çocuğa kaldıramayacağı sorumluluk yüklemek demek..soyle soyleyebilirm; kizima guvendigimi her hareketimle belli ederim
butun hayatim onun uzerine kurulu, babasiz buyudugu icin hersey onun yasam akintisina gore ayarlarim
yurtdisinda yasiyoruz 4 yildir anasinifina gidiyor ayriyetten bos zamanlarda surekli aktiviteler yapiyoruz
benimde yasim genc oldugu icin onunla cocuk olurum :)
isimi gucumu tatilimi herseyim ona goredir
aslinda daha cok herseyi ona sundugum icinde olabilir diyorum
hersey hazir ayaginin altinda
Evde ikimiz yasiyoruz dolasiyla baska mesguliyetim yok ondan baska yani onun mutlu olmasi icin temizligimi birakir oyun oynarim bunun gibi seyler
Evet belkide o yasa kadar ayni odada yatmamiz yanlisti ama sonucta dile kolay yasanmasi zor seyler yasadik ikimizde belkide benim onun sevgisine ihtiyacim vardida onu bahane etmis olabilirim5 yaşına kadar sizin odanızda mı yattı
aslında bu yazdıklarınız kızınızın hissetikleri değil,sizin onun adına düşünüp karar verdiğiniz şeyler..bizden ayrılmayı istemeyeceğin, düşünüyorum..terk edilme korkusu yaşar diye endişe edip ayrımadım vss...oysa kızınıza bu duyguları yaşatan siz olmuşsunuz..
şu anki durumunuz da bu bana göre.kızınız adına düşünmekten vzgeçin.sadece rahat bırakın oluruna bırakın ve gözlemleyin.ona bişrey öğretmeye değil ondan öğrenmeye çalışın.
oğlum 6 yaşında..çekingenlik yeni ortamlarda çekingen davranıyor bu kısmı şöyle halletik; cafede gidip kendisi sipariş veriyor,markette kendisi alıyor,parayı syıyor üstünü bekliyor.vsss...
mesela ben çok sosyal sıcakkanlı bir insanımdır.önce oğlumda sorun var diye düşünüyordum ama baktım ve gördüm ki bu onun karakteri.ilk girdği ortamda çekingen davranır ve gözlem yapar,sonrasında hoşlandığı arkadaşları ile oynar.gerisi onun için hiç önemli değildir.
havuz meselesi mesela.oğlum da önce çekindi istemedi.zorlamadım.sadece cesaretlendirdim ve çekici hale getirdim.sonrasında kendisi devam etti.ben yüzme öğretmeye çalışırken direnmişti ama 3. günün sonunda kendi kendine kolluklarını attı..
demem o ki bazen çocuklardan öğrenmeliyiz bazı şeyleri.herşeyi öğretmeye çalışmakla olmaz.onları da bazen ouğu gibi kabul etmeliyiz.
sorumluluk derken?bu yaptığınızın da sağlıklı olduğunu düşünmüyorum.o sizin çocuğunuz,eşiniz ya da arkadaşınız değil.hayatınızı onun üstüne kurmamalısınız.. bu durum çocuğa kaldıramayacağı sorumluluk yüklemek demek..
kendi hayatınızı kurun önce,çocuğunuz bu hayatın içinde mutlu oalcaktır zaten..onun mutluluğu bana yetiyor demek olmazibu bağlılık değil bağımlılık oluyor.bu durumda iken özgüvenli çocuk yetiştirmeniz pek mümkün değil.
banada cok ters geliyorbu konuyu okuyan annelerimizden bir ricam olacak belki sizin de etrafınızda vardır şuan çocuğum yok o yüzden yetiştirme hakkında bir fikrim yok ama nolur çocukları kendine güveni olsun diye başkasının hakkına saygısız olarak yetiştirmeyin. kendine güveni olan çocuk arkadaşının elinden oyuncağını alan bunda kendini haklı gören, misafirliğe gittiğinde evindeki gibi sınırsız özgürlüğü olan evi talan eden, parkta oynarken kaydırak sırası için diğerlerinin hakkını gasp eden çocuk değildir. bu çocukların anneleri hayır yapma diyemem çocuğumun özgüveni kırılır diyen anneler. elbetteki çocuk özgür bırakılmalı ama belli sınırlar içinde, sonuçta toplumsal sınırları da öğrenmesi gerekir çocuğun.
bence doğru olan zaten bu daha sonra okulda da zorlnır bu çocuklar öz güvenin ne demek olduğunu bilmeyen ebeveynlerin çocukları diye düşünüyorum. kocama söyledim o şekilde büyütmeye başlarsak sen benim ağzıma ben senin ağzına terlikle vuralım diyebanada cok ters geliyor
yani yanlis anlasilmak istemiyorum
Turkiyeye gittigimizde parka gidiyoruz o cocuklarin sozum meclisten disari gozu acik olsun diye yetistirilip park alaninda dogruyu, sirayi bilmemeleri bana cok itici geliyo
belkide kizim cok nazik yetisti bu konuda bilemiyorum
evet hayatını birine göre kurmak ona sorumluluk yüklemekir aslında. siz farkında olmadan yapıyorsunuz bunu..hayatı kolaylaştırmaya çalışırken belki de..sorumluluk derken?
hayatimi onun ustune kurmak: mesela calisiyorum 30 gun yillik iznim var ben iznimi onun okul tatil zamanlarinda aliyorumki evde onunla kalayim diye
veya bi gezi var ya onuda goturuyorum yada hafta sonu olmasini bekliyorum ki haftasonu annemlere birakabileym diye
hayatimi onun ustune kurmak; okuluna yakin bi yerden ev almis olmam yada nebilim faaliyetlerimde onu goz onunde bulundurmak .... bu durumda nasil sorumluluk yuku vermis olabiliRIM?
kendi hayatimi kurdum yani o bebekken okulumu bitrdim, calisiyorum hayatim bundan ibaret daha ne olabilir
bunu söyleyebilmeniz bile ne kadar içten ve güzel.:) pişmanlık duymayın lütfen.herkes hatalar yapıyor,hata denirse tabi ,hata değil hayat aslında:)Evet belkide o yasa kadar ayni odada yatmamiz yanlisti ama sonucta dile kolay yasanmasi zor seyler yasadik ikimizde belkide benim onun sevgisine ihtiyacim vardida onu bahane etmis olabilirim
Bence özgüven biraz karakteristik bi özellik.tabiki ailenin katkısıda oluyo ama yapısal olarak içe kapanık bi çocuğu ne kadar uğraşsanızda o özgüven dolu çocuğa çeviremezsiniz.benim annem bana evlenene kadar hiç iş yaptırmadı herşeyi kendi yapardı ben yorulmayım diye.(iyikide öyle yapmış zaten evlenince bol bol yapıyosun).ama ben çok özgüvenli birisiyim.her girdiğim ortamda kendimi belli ederim.hiç sıkıntı yaşamam.şimdi benim kızım her işe yardım etmek ister toz alır benle yemek yapar ev toplar bulaşık makinesini boşaltır 5 yaşında.daha küçükkende böyleydi.ama içinden geliyo.seviyo yani yapmayı.ben sevmezdim mesela.dışardada hemen arkadaş bulur kendine.kocaman insanlarla büyük adam gibi konuşur.ki yalnız büyümüş bi çocuk ona rağmen böyle.yani iki farklı şekilde yetiştirilmiş anne kız ama sonuç aynı.çünkü gen aynı.Gerek benimle olsun gerek annem yada akrabadan herhangi biriyle olsun olgunlugunu kesinlikle ortaya koyan bi cocuk ama yanlis kaldigi zaman biseyi yapamayacagini dusunuyor korkuyor biseye cesaret edemiyor
Ornegin; yuzmesini bilmiyor ama kolluklari var bizim girdigimiz havuza kesinlikle girmiyo nekadar anlattiysakda bogulmazsin bak senin gibi cocuklar var diye inat etti girmedi biz havuzdayken oda havuz kenarinda oynuyodu havuza dustu panikledi ama kolluklari onu su yuzune kaldirinca anladi bogulmayacagini ondan sonra hep kendisi giriyodu cikiyodu havuza
Drama?
Bi cemberin icine girer kaptirirsiniz kendinizi disaridakiler gorebilir ama siz okadar kaptirirsiniz ki farkina varmazsinizevet hayatını birine göre kurmak ona sorumluluk yüklemekir aslında. siz farkında olmadan yapıyorsunuz bunu..hayatı kolaylaştırmaya çalışırken belki de..
zor bir hayat yaşadınız sanıyorum,tek başınıza bir çocuk büyütüyorsunuz.ama kendi benliğinizi unutmayın lütfen..hayatınızda kızınız harici ne var diye sorsam mesela?
evinizi onun okuluna göre aldınız,izninizi ona göre alıyorsunuz,faaliyetler kızınıza göre planlı...kendiniz için en son ne yaptınız mesela?
siz kendi hayatınızı kurabilriseniz kızınız da kendi hayatında daha özgüvenli olacaktır.
oğlum 3 yaşında kreşe başladığından beri diyorum,onun da kendi hayatı var.elbette hayata hazırlamak benim görevim. ama onun kendi hayatına saygı duymak da öyle.onu yaşamasına izin vermek de..
Az onceki alintimdada yazmistimbunu söyleyebilmeniz bile ne kadar içten ve güzel.:) pişmanlık duymayın lütfen.herkes hatalar yapıyor,hata denirse tabi ,hata değil hayat aslında:)
çocuklar adına düşünüp yapamaz alışmaza dediğimiz durumlara çok çabuk adapte oluyorlar.aslında tüm engeller beynimize..
ilk kez duydumEvet drama yani tiyatro gibi diyeyim size. Cocuklar icin yaratici drama kurslari var gerci siz yurtdisindaymissiniz ulkenizde var midir bilemem
mesela türkiyeye geldiniz ,sırf kızınız eğlensin buraları untumasın diye mi yoksa içinde sizin de türkiye özleminiz var mıydı?Bi cemberin icine girer kaptirirsiniz kendinizi disaridakiler gorebilir ama siz okadar kaptirirsiniz ki farkina varmazsiniz
kendim icin en son ne yaptim
ya Turkiyeye tatile geldik denize ama onuda sirf kizim icin eglensin denize girsin Turkiyeyi unutmasin bilsin diye bana kalsa ben istanbula gidip deliler gibi sehiri alt ust etmek istiyorum ama bunu kizimla yapamicam icin denize gittik
haftasonu is arkadaslarimla disari cikacam 2-3 saatligine kizimi anneme birakicam
onun haricinden kendim icin ne yapabilirim
Hayatimi kurmak nedir suanki oldugum konuma goremi yoksa istedigimi yapabilmemi?
turkiyeye her yil gelirim kesinlikle, hatta hep soylemisimdir kizim olmasa turkiyeye yerlesirim ama Turkiyenin egitim sistemi olsun olan durumlar olsun kizimi oraya yasamini surdurmesi icin uygun olmadigini dusunuyorum buyuzden cesaret edemiyorummesela türkiyeye geldiniz ,sırf kızınız eğlensin buraları untumasın diye mi yoksa içinde sizin de türkiye özleminiz var mıydı?
siz de gelmek istediniz diye kabul ederek devam edeyim;deniz gittiniz sırf kızınız istiyor diye,peki kızınız istanbulda 3 gün geçirse yine de mutlu olmaz mıydı? üstelik siz de daha çok mutlu olurdunuz...ya da imkan varsa kızınızı 3 gün bırakıp istanbula gitme şansınız?
sadece ve sadece kendi mutluluğunuz için ,önceliği kendinize vererek ne yaptınız dan bahseyiroum aslında..ya da şöyle oturup kendinizle başbaşa isteklerinizi en son ne zaman düşündünüz..kendiniz için yapacak o kadar çok şey var ki.:)
önceki yazdıklarınızda sadece kendinizi ikan ediyorsunuz dikkat edin,neden olmadığını neden yapamadığınızı..turkiyeye her yil gelirim kesinlikle, hatta hep soylemisimdir kizim olmasa turkiyeye yerlesirim ama Turkiyenin egitim sistemi olsun olan durumlar olsun kizimi oraya yasamini surdurmesi icin uygun olmadigini dusunuyorum buyuzden cesaret edemiyorum
Istanbulada gelsek illaki gezerdi ama yanliz gezip gorup oranin tadini cikarmak farkli yaninizda 7yasinda bi cocuk oldugu icin yoruldu acikti susadi diyerekden gezeceginiz yerlerin tadinini doyasiya cikaramamak ayri kizimi bugune kadar hic kimseye birakmadim annem haricinde anneme birakip gitmeyi dusunmuyo degilim ama zaman meselesi
Acikcasi kendim icin yapacak seyler nedir ben onlari unuttum, herseye kizimi dahil ettigim icin bazi seyler uygun olmadigi icin vazgeciyorum
kendi mutlulugumu degil once kizimin mutlulugu diye dusunuyorum herseyde
ben annemin hatalarını söyleyeyimSelam kizlar,
Cocuklarinizin kendine ozguveni olmasi icin neler yaptiniz, yapiyorsunuz?
Tavsiyeler...?
Tesekkur ederim tecrubeli annelere :)
ilk kez duydum
drama tiyatro var evet biliyorum
ama cocuklara gore degil hatta kursu varmi hic bi bilgim yok arastirmaya deger bi arastirmaliyim
siz faydasini gordunuzmu ?
Nasil koymayabilirimki? aldigim her kararda onu goz onunde bulundurmak zorunda kaliyorumönceki yazdıklarınızda sadece kendinizi ikan ediyorsunuz dikkat edin,neden olmadığını neden yapamadığınızı..
ama son cümleniz aslında gerçek olan..:)kızınızı elbette seveceksiniz koruyacaksınız öğreteceksiniz mutluluğu için çalışacaksınız ancak ve ancak kendinizin önüne koymadan..
önce kendi mutluluğunuz olmalı.siz mutlu olursanız o daha mutlu olacaktır.siz kendinize odaklanırsanız o daha özgüvenli olacaktır.
demiştim ya sorumluk yükelmişsiniz kızınıza diye,tam da bu noktadı işte.haytınızda en başta olan şey kızınız,sorumluluk bu işte.anlatabiliyor muyum..
lütfen bir süre deneyin..kendinize engeller koymadan ama..sadece tezinizi çürütmek adına yazıyorum karşılaştırma için değil,ben oğlumla geçen yıl 5 yaşındayken istanbula gittim.çok yer gezdim.üstelik de kış vakti ve kar yağarken.yollarda uyudu,hatta araba tuttu kustu..olsun..acıkırsa yemek yersin,susarsa içersin,yorulursa dinlenirsin.yeter ki beyninde engel koyma bunlara..
kızın 7 yaşında ve artık bir birey.onun da kuralları olmasına,isteklerine,mutsuzluğuna izin vermelisin..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?