Olabilir gayet doğal.
Bende kızıma hamile kalmadan önce uzun yıllar calıştım,hamileyken de devam ettim,doğum izni sonrası ayrıldım işten.
Çok bunaldığım zamanlar oldu,keşke işte olsaydım dediğim zamanlar da oldu zira tuvalete bile rahatça gidemiyordum, keyifle oturup bir kahve içmek bile lükstü,duşta uzun vakit geçirmek,1 tabak yemeği zırt pırt kalkmadan ,soğutmadan yiyebilmek.
İşte olsam molam olurdu demiştim bir gün eşime delirip,7/24 bir bebekle uğraşmak başka bir şeye benzemiyor,anneliğin molası yok maalesef. Ha evinizde bakıcı/yardımcınız vardır yada yakında oturan ve arada alıp bebeğinize bakabilecek bir yakınınınız vardır bu durumda şansli azınlıktan olursunuz ama benim kimsem yoktu maalesef 1 saat bakar mısın diyebileceğim. Sizi bu anlamda gayet iyi anlıyorum.
Sadece şunu söyleyebilirim kendi yaşadıklarımdan yola çıkarak. Ne zaman tuvalet eğitimi,emzirme konusu bitiyor,o zaman rahat ediyorsunuz. Şimdi kızım 6 yaşına girecek,alıyorum anne kız akşamı yapıyoruz. Beraber alışveriş yapıyoruz,geziyoruz ,arkadaşım gibi oldu. Tüm sıkıntılara değdi,hepsi geçti gitti. Hoş ben başa sarıyorum şimdi yeniden ,aynı süreci tekrar yaşayacağim ama biliyorum ki bir kaç sene sonra oğlumla vakit gecirmek te keyifli bir hal alacak. Sabır diyorum sadece. Biraz daha büyüsün herşey düzelecek.