Cocuklu ev kadinlar.

Ilk zamanlar bunladigim cok oldu; herkes yasiyor bunlari. Ama sizin ya cocuk bakma,evlatla ilgilenme ya da ifade edis seklinizde sorun var. "Ilgi vermedim" nedir yani?

Cocuklu hayatin bu sekilde olacaginizi cocuk sahibi olmadan once biliyordunuz sanirim?
 
2 yaşına girecek bir oğlum var evet çok bunaldığım daraldığım zamanlarım oldu ama hiç canım bugün bakmak istemedi deyip çocuğumu boşlamadım zaten bu yılgınlık 5 dk sakinleşince geçiyor siz birde tv izletiyormuşsunuz işinizi gücünüzü o ara yapabilirsiniz ya da kendinize özel zamanı o ara yapabilirsiniz ben oğluma tv de izletmiyorum bazen evde tek iş yapamadığım oluyor ama hiç böyle düşüncelere kapılmıyorum
Psikolojik destek almanız lazım bence
 
gören de çocuğu her gün bodruma kilitliyor sancak. abartı tepkilerle tefe koyacağınıza durumun geçici olduğunu, her insanın yaşayabileceğini, ne olursa olsun çocuğu ile ilgilenmesi gerektiğiniz, kalan vakitlerde kendisine zaman ayırabileceğini, büyüdükçe işinin kolaylaşacağını söyleyebilirsiniz.
 
Yazmayayım dedim ama okudukça hayret ettim, dayanamadım. Annelik egosunu şişirmeye ihtiyacı olan ne kadar çok insan varmış yahu. Kadının geçici bir bunalımını öyle bir evirip çevirmişsiniz ki, sanki çocuk istemeyen, çocuğunu sevmeyen, onu ilgisizlikten sürekli perişan eden kadın konumuna sokmuşsunuz. Bir de yemesini içmesini ihmal etme diyenler var. Yok artık vallahi. Kadının kendi çocuğunu ondan daha iyi düşünüyorsunuz, çünkü siz ondan çok daha fazla annesiniz, tebrikler. Bir de kendi yavrusunu ne kadar sevdiğini, ona nasıl kurban olduğunu anlatanlar var. Yahu insanın çocuğunu sevmemesi için psikopat filan olması lazım zaten. Arada bunalmak, başka şeyler yapmak, yalnız kalmak istemekle, çocuğuna duyulan sevginin ne alakası var? Bunalan yeterince sevmiyordur yavrusunu, öyle mi? Pes yani. Empati yapın demiyorum da, hani insanlık halidir, her şey olabilir, nasıl çözüm bulunabilir diye düşünseniz, zaten bu kadar acımasız olmazsınız. Neyse... Konu sahibine de teşekkür etmelisiniz. Sayesinde bu ego tatmini sizi bir süre idare eder. Bol kadın dayanışmalı günler.
 
Bnm iki kızım var birisi 2 yaşında 3 e basacak diğeri halen bir yaşında bile değil açıkçası bazen sinirlenince bıktım diyorum ama hmn şükür diyorum sürekli arkamda iki çocuk birisini kucağıma aldığımda diğeri kalıyor gerçekten çok yıprandım uyumak istediğim zmn seni bekleyen iki çocuk bir yere gidince bi üst giyene kadar sürekli ağlıyorlar olsun olmasalardı o zmn daha zor olacaktı
 
Konu sahibini eleştirenler neden kötü kalpliymiş gibi algı yaratıldı anlayamadım?
14 aylık bir bebeği tüm gün tv ye hapsetmek normal mi?
Bu 'tüm gün' konu sahibinin beyanı bu arada.. Bir şeylere yanlış denecek ki hatadan dönülsün..
Kendisi de "sizde de durumlar böyle mi?" diye sormuş zaten.

B brunettella benim de her anne gibi oğlumla oyun kurmaya çalışmaktan, 5 dakika boş oturmak isteyince sürekli anne anne diye çağırmasından, kucağıma çıkmak isteyip mutfakta yukarılardaki dolapları karıştırmayı istemesinden, banyoda suyla oynamak istemesinden, olmayacak bir şeyi ısrarla ağlayıp tepinerek istemesinden, altını ve üstünü değiştereceğim zaman direnip köşe kapmaca oynamasından bunaldığım anlar oluyor.
Ama asla bunlar için bugün çocuğumdan sıkıldım deyip tüm gün elektronik alette transa sokmuyorum.

Kaldı ki ben "bizim evimizde tv izlenmez. eline telefon vermiyorum" diyen bir anne değilim. Hiç bir zaman o derece kasamam zaten..
Ben de telefonda youtube da video izletirim ama asla uzun süre izletmem. Bir kaç dakika deşarj olup nefes alıp dikkatini yine kendime çekerim.
Hava çok çok soğuk değilse parka gidemiyorsak bile markete veya bir şekilde dışarı çıkarırım bana da iyi gelir..

Madem bu derece bunaldınız -ki tekrar söylüyorum bu çok normal- eşiniz ile bir rutin oluşturup çocuğu babasıyla bırakıp kendi başınıza bir şeyler yapmalısınız..
 
Paylaşım yapan arkadaş da yorumlar da o kadar uçuk ki. Hepimiz görüyoruz sosyal medyada hem bebemle gezerim hem sğperim fotileri koyanlar. Dışardıya bakınca tek zorluk çeken bizlermişiz gibi geliyor ama öyle değil. Bi anlık patlama yaşamış arkadaş çocuk da kendisi de bi günü tıhaf şekilde geçirmişler. Ama havalar da ısınmışken bebeğinizle dışarıda vakit geçirmeye başlamalısınız. Tavsiyem ilk olarak kanguru almanız.(4 yaşa kadar kullanılan markalar var ) 4 aylık bebeğim var evde ble takıyorum bazen süpürge yapıyoruz spor yapıyoruz o zannediyor ki kendisiyle ilgileniyorum.
 

Olumsuz yazı yazanları çok dikkate almayın, yaşamayan bilemez gerçekten.Kızım tam bu yaşlardayken aynen sizin oğlunuz gibiydi, beni 5 dk bırakmazdı oyun oynayacağı zaman bile illa yanımda otur benle oyna derdi.Telefonla konuşturmaz asla,telefonu elime alamazdım.Uykusu zaten çok çok kötüydü,uyumayan bir bebekti resmen.Etrafımda benim gibi olan hiç kimse yoktu o dönem.Herkesin bebeği uyuyor,kendi kendine oyunuyor...Azıcık dert yanmaya kalksam hemen ne var ki çocuk büyütmekte diyorlardı.Sonra oğlum doğdu çok şükür.Uykusu desen uyur,ağlamaz kolay kolay, huysuzluğu yok.Büyüdü,kendi kendine oynamaya da başladı.Oyun oynarken kendinden geçerdi, yanında kim var ne olmuş umrunda olmaz beni hiç aramazdı.Hala derim iyi ki oğlum sonradan olmuş, daha 5 6 aylıkken gaza gelip ne var ki çocuk büyütmekte, bi tane daha olsun derdim hemen.Demem o ki yaşayan bilir...Çok şükür ki kızım 3,5 yaşına gelip okula başlayınca çok çok duruldu çünkü enerjisini paylaşacağı,kafasını yoracağı bir güzel okul ortamlarına girdi.Bunlar bir dönem ve geçecek biraz sabırlı olmak,her annenin böyle durumlardan geçebileceğini düşünmek lazım
 
Burası böyle zaten birisi bişey demeyegörsün herkes elinde sopayla bekliyor sanki. Bir de en çok dikkatimi çeken, bir konuya ilk nasıl yorumlar gelirse tüm yorumlar onun üzerinden gidiyor hiç aksini iddia eden olmuyor
Konu sahibi arkadaşım geçecek bu günler . Hepimizin bunaldığı zamanlar elbetteki oluyor. Ama onlardan ilgimizi eksik etmeyelim onlar cennet kokulu bir melek. birlikte çıkın dışarıya gezin dolaşın, evde durdukça o yavruda sıkılıp size saracak. Dışarı çıksın onunda ihtiyacı vardır.
 
Yani evet bunaldığım anlar benim de oluyor her kadının olduğu gibi. Ama canım bakmak istemedi kelimesi o kadar üzücü ki. Okurken gözlerim doldu. Yapmayın allah aşkına mutfağa peşinizden gelsin ne olacak? Çarlıya da birlikte gidin gezi eğlenin.
 
Buna kesinlikle katılıyorum . Bu aralar biz eşimle bunu uyguluyoruz. O kadar,iyi geliyor kii hem bu şekilde bebeğime de daha iyi oluyor
 
Mutlu anne mutlu çocuk.
Bir yolunu bulup kendinizi muhakkak dinlendirin. Maddi imkanlarınız elveriyorsa haftada 1 defa yarım gün oyun ablası ayarlayın. Çıkın gezin,hava alın,kahve için. Kendiniz için bir şeyler yapın.
Bizim insanımız ruh hastası çocuk konusunda . Gebersen de senden mükemmel annelik bekler.
Kimi habire çocuğunun poposunu yeme sevdasında kimi p.kunu yeme...
Bazen küçük kızımı anneme bırakıp kuaföre giderdim. Annem sıra olmasın hemen geleyim diye bin tane dua ederdi. Markete giderdim "çabuk gel bir yere takılma" diye sıkı sıkı tembihlerdi.
Kayınvalidemde ayrı manyak.
Çocukların karnını doyurup parka giderdik,yanımıza bir valiz yiyecek alırdık. Millet çocuğuyla parkta keyif yaparken biz elimizde kaşıkla dolaşırdık.
Bir kimse de demedi ki "anneyi de dinlendirmemiz lazım"
Ne bahtsızım ki etrafımda o kafada insan olmadı.
Geçti gitti de izi kaldı.
 
Biri 17 Aylik biri dort yasinda iki cocugum var. Kitap okuyamiyorum, herhangi birsey yogunlasamiyorum. Ev isimi bile dogru yapamiyorum. Hastalansam bir Saat yatamiyorum. Gece gunduz uyuyamiyorum. Bebegim surekli memede, esime yatakta donup sarilamiyorum. Bircok sey var yapamadigim. Bunaldigim oluyor. Gecici diyorum hep. Gececek. Bol enerji ve sabir diliyorum annelere. Ben insan miyim diyorum bazen, gezen anneler insansa Ben neyim diyorum. Cunku cocugun bir duzenli var , buna aldiris etmeyenler kafami karistiriyor. Anneyim ve cok gucluyum. Hepimiz zorlandik zorlaniyoruz. Gececek tek diyebilecegim bu.
 
Kadın bunalmış yazmış. Ayy ne taşlamışsınız ne abartmışsınız..Çocuguna niye bakmasın sanki işkence ediyor gibi yazmışsınız. Çok normal bunalmanız, milletin çocuğuna annesi, kaınvalidesi, bakıcıları bakıyor genelde. çalışsanız bu kadar bunalmazdınız aslında. iş yerinden arkadaşımın 1 yaşında çocuğu var, resmen dinlenmeye geliyorum işe diyor. sizi çok iyi anlıyorum, Allah yardımcınız olsun.
 
Mükemmel anneler toplanmiş yine.
Olabilir bunalmıssindir. Ben bu durum icin tüüü sana diyemem.
E sende insansın.

Ama disariya cocugun la cıkabilirsin. Yakinlar da kv veya annen varsa birak 1 2 saat sana da iyi gelir bebise de.

Kendini mükemmel olucam diye şartlama. Cunki kimse mukemmel değildir. Kendine nefes alabilecegin alan oluşturmaya çalış.
 
Aa a olur mu ama boyle ?
Herkes mikemmel olmali asla ama asla bunalmadan oflamadan cocuk bakmali.
 
Çocuk bakmak öyle altını değiştir, karnını doyur gibisinden hafife alınacak şeyler değil.
Özgürlüğü seven insanlar çocuk olduktan sonra bunalıma giriyor. Allahın emaneti diyerek bir şekilde ona odaklanmak, sabır etmek gerekir.
2 hafta önce ikinci oglum doğdu. İlki de küçük daha 3 yaşında ve sürekli peşimde o da. Kıskanıp üzülmemesi için çaba gösteriyorum. Özgür olduğum günler çok güzeldi evet, tadını çıkara çıkara yaşadım. Ama şimdi bakmam gereken 2 yavru var. Yardım edecek bakacak kimse de yok. Ailem Türkiye'de..

4-5 saat uykuyu canıma minnet biliyorum :)
Ama geçecek tabi ki. Buyuyecekler okula gidecekler..

Kısa bi tatil iyi gelebilir size de. Bunalıma girip çocuğunuzu ilgisiz bırakmayın. O sizin caninizdan bi parça ve bir rehbere ihtiyacı var. Dünyayı keşfetmesi, öğrenmesi için size ihtiyacı var.
 
En kötüsü de bu yaklaşım bence:/
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…