- 9 Temmuz 2015
- 10.397
- 21.029
- 398
- 35
- Konu Sahibi milyontiplikiz
- #81
Seneye 2 yaşında olan çocuğunu krese ver derim. Bir nebze rahatlarsin.
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Hala pişman mısın peki çocuk yaptığın için şuan ki durumun ne? Bende hamileyim ve büyün özgürlüğüm bitecek o kadar pişmanım ki.. Doğunca ne yapıcam bilmiyorumBende yeni dogum yaptim 3 4 gün sonra 40im cikicak. İlk 15 gün çok pişman oldum neden Çocuk yaptım hayatım bitti her dakka görev halinde olmak uyumamak eve tıkilmak beni bitirmisti durup durup ağlıyordum ozgurlugum elimden kayıp gitmisti. Bu his böyle 20 25 gün sürdü sonra kayboldu gitti şimdi oğluma alıştım rahat dışarı çıkıyorum sağolsun gece uyukusunada başladı bi sikintimiz yok suan. Ve en önemlisi beni kendime getiren ne kadar yorgun olsamda bakımımdan geri kalmadim aynaya baktığımda hala beğeniyorum kendimi ve arkadaşlarım doğum yaptın hala saç makyaj bitmedi diyor:))
Bir çocuk hiç çocuk ne demek?Canım değişen sensin resmen depresyona girmişsin.
Tamam bir çocuk hiç çocuk 2 çocuk çok çocuk derler ama destek alabileceğin insanlar varmış işte ver arada onlara kafanı rahatlat... Haftada bir - ike kez yap bunu 1 er saat dahi olsa hayat enerjini getirir... 1 saat ver spor yap kendine bakım yap...
Evinin temiz olduğunu varsayıyorum yardımcı aldığın için...
Çocuklarına rutin oluşturmaya bak. Çocuklar rutini sever. Yeme içme saatleri uyku saatleri hep aynı olsun.. Aslında bir zaman sonra arkadaş olacak ve seni rahat bırakacaklar.. Bu süper bir şey. Benim kızım tek ve inan babası ile ben oturup bir şey konuşsak koltukta o tek kalıyor mecbur uyuyana kadar onunla oynamamız gerekiyor.
Neyse tüm bunlar geçecek nihayetinde.. Tadını çıkar mutlu ol. Bol bol anı biriktir. Çok çabuk büyüyorlar.
Beni de sizin gibi aynısı bir hayat bekliyor pişman mısın peki çocuk yaptığın için?Kendinizi fazla bunaltımışsınız.
Ben ailemden ayrı bir şehirdeyim. Burada yakın bir arkadaşım dışında bir allahın kulu yok tanıdığım. Eşimin ailesi dışında gidebildiğim pek bi yer yok.Onlarda yakınımda değiller. (ÇOK ŞÜKÜR) yani çocuğumu 5 dklığına bile bırakacağım kimse yok. Evim konum itibariyle biraz ters.(Kirası aşırı uygun o yüzden buradayız) çocuğumla en fazla sitenin içinde ki parka ve hemen site çıkışının karşısında yer alan bim den öteye gidemiyrum. Aşırı hareketli bi çocuğum var onunla otobüse binmem mümkün değil. Bi kere denedim ağzımın payını aldım.Yaptığım kaza nedeniyle araba sürme korkum var. hele ki çocuğum varken içinde bunu denemem pek mümkün görünmüyo. Hiç bi şeye yetişemiyorum. Kızım rahat vermediğinden o uyumadığı sürece yemek yiyemiyorum. Evime yardımcı gelip gitmiyo. kardeşlerim gelip gelip gidemiyo.
Eşim özel sektörde çalışıyo. sabah 7 de evden çıkıp akşam 7 de geliyo. o da eğer mesaiye kalmamışsa. Mesela bu hafta sadece pazartesi 7 de geldi.diğer günler 11-10 gibi. onlarda da haliyle deli gibi yorgun olduğu için Bırak beni dinlemeyi. kıyafetleriyle oturduğu koltukta uyuya kaldı.
Bir tek pazar günü evde. bazeno günde mesaiye kalıyo. ama onda da anca evin alışverişi şusu busuyla ilgilenebiliyoruz.
Eve saatinde geldiği zamanlar da da eğer ki eşim benimle ilgilenmiyosa ben de onunla ilgilenmiyorum. Odalara kapanıp ağlayacağıma Her gün daha az uyumak pahasına geç yatıyorum. Kendime vakit ayırıyorum. Beynimi dinlendiriyorum. alıyorum bilgisayarımı elime. Açıyorum film dizi anime ne varsa oturup izliyorum. Mutlaka her gün kitap okuyorum. Kafam dağılsın diye sadece polisiye bilim-kurgu falan gibi heyecan verici kafa yormama gerek kalmayan kitaplar tercih ediyorum.
Bi çocuk doğurdum ve onun tüm sorumluluğunu neredeyse tamamen benim üzerimde. Ama bu yüzden hayatı kendime zindan edecek değilim. Eşim ilgilenmiyosa da ilgilenmesin. Bende onunla ilgilenmem. Azıcıkta o düşünsün.
Hayir hic pisman olmadim. En buyuk iyikim o benim.Ystelik planli bir hamilelikte degildi. Ilk ogrendigimde cok aglamistim ben bakamam bu cocuga diye. Ama cok gecmeden o dusunceden de siyrildim.Beni de sizin gibi aynısı bir hayat bekliyor pişman mısın peki çocuk yaptığın için?
Bir de ben istedim olsun madem artık dedim eşim çok istedi ama benim çok sosyal bir hayatım vardı şuan hamilelikte yaşadığım sıkıntılardan dolayı dışarı bile çıkamıyorum çocuk olduktan sonra daha da bunalıcam biliyorum eşimle asla eskisi gibi olamıycaz cinsel ilişki zaten şuan yasak e çocuk olduktan sonra o çok yoğun çalıştığı için fırsat bulamıycaz ben mecburen çocuğa bakmak için ücretsiz izin alıcam çünkü çocuğa benim bakmam gerekecek çok zor günler beni bekliyor ben hangi kafayla yapmışım acaba bu çocuğu diyorum şimdiHayir hic pisman olmadim. En buyuk iyikim o benim.Ystelik planli bir hamilelikte degildi. Ilk ogrendigimde cok aglamistim ben bakamam bu cocuga diye. Ama cok gecmeden o dusunceden de siyrildim.
Tamam suan istemedigim sekilde geciyo olabilir gunlerim. Ama kizim icin cok daha fazlasini feda edebilirim. Bu hep boyle de gitmeyecek ne de olsa..
Bol bol cocuk gelisimiyle ilgili kitaplar okudum halen de okuyorum. Cok faydasini gordum. En azindan karsilastigim karsilasacagim seyleri bir tek benim yasamiyor oldugumu bilmek rahatlatiyo. Teorikte olsa biseylerin beynindr olmasi hic bisey bilmemekten de iyidir. Tavsiye ederim mutlaka
Bende gayet kafama göre yaşayan biriydim. hamileliğimde çok zor geçti. 5. aya kadar deli gibi kustum bir aya yakın bulantı nedeniyle hastanede yattım. sürekli baş dönmesi de vardı. banyoya bile yalnız giremedim düştüğüm için. çalışmıyorum zaten helen 2 yaşına girecek kızım 1 ay sonra.Bir de ben istedim olsun madem artık dedim eşim çok istedi ama benim çok sosyal bir hayatım vardı şuan hamilelikte yaşadığım sıkıntılardan dolayı dışarı bile çıkamıyorum çocuk olduktan sonra daha da bunalıcam biliyorum eşimle asla eskisi gibi olamıycaz cinsel ilişki zaten şuan yasak e çocuk olduktan sonra o çok yoğun çalıştığı için fırsat bulamıycaz ben mecburen çocuğa bakmak için ücretsiz izin alıcam çünkü çocuğa benim bakmam gerekecek çok zor günler beni bekliyor ben hangi kafayla yapmışım acaba bu çocuğu diyorum şimdi
Arkadaşım bire bir beni anlatmışsın kendi hayatımı okudum sankiBi sayfa yazdım sildim neresinden bakarsan bak yorgunum bu kalabalığın içindeki yanlızlığıma sitemliyim iki çocukla kendimi kapana sıkışmış gibi hissediyorım kocamın beni bi türlü anlamamasından yada anlıyorsada işşne gelmediği için olayların üzerinş kapamasından çevremin daha doğrusu kocanm çevresinin kocan genç bu yaşta iki cocuk sprumlulu alması bunaltır dikkat et demesi sanki ben yaşlımıyım ben tekmi yaptım bu cocukları 2 gündür uykusuz gezip ruh gibi gezmem saçlarımı bakamadığım için erkek traşı yaptırmam eski bakımlı zayıf halimden bu hale gelmemden onun hiçmi sorımluluğu yok ben memnunum anne olmaktan çok şükür ikitsne pırlanta gibi evladım var ama sanırım artık görev haline dönüşmüş olan bi evliliğim var o eski el ele tutuşmlar aşk sözcükleri uzun muhabbetlerin yerine çocuk emzir alt değiltir uyut büyüğünü doyur değiş uyut koca elinde telefon tv karsısında kafadını kaldırıp naptın uyuttunmu desin ama onu memnun edemeyen ben olayım erkek ya kafın oldugum için kocamı elde tutmam kazım seksi olmam lazım ki gözüne hitap edeyim sevgimden ziyade hanımlık görevim için çabalıyım bu durumumdan bunalıp odalara kapanıp ağlıyayım o gördügünde neyin var desin anlatınca anlamasın ama anlıyorum seni desin bana yardımcı olmak için sadece haftada 3 yarım gün ev işleri içşn kadın tutsun ve üzerine düşeni yapsın yaşıtım görüştügümüz kimse yok eşim yüzünden çok sevmeme ragmen artık onlarla takılmaktan görüşmekten sıkıldıgım eşimin ailesi var ailecek görüştügümüz kimse zaten yok sosyallık namına kayınvalidem görümcem annem kızkardeşim ve arada eşimin akrabaları dıgında takıldıgım kimse yok benli bekarken cok sosyal insan ilişkileri cok iyi hayata hep pozitif bakan biriydim şimdi hastalık hastasınoldum cocuklarım çok yaramaz cünkü cok şımartıldılar kayınvalidem le yanyana oturuyoruz iki ev de büyüorlar beni dinlemiyorlar zaten yetemiyorımda ikinci cocuk olunca iyice koptu ipler aslında onlara mecburu. Bi markete falan giderken bırakıyorum dısarıd 2 saat işlerimi hallediyorım kocam sadece eve para getiriyor haftasınları bizi gezdiriyor arada büyük oğlanla oyalanıyor 2-3 saati geçmez ama sorsan ben iki cocuğa bakamıyorum ailesindednde aynı baskı benim annem de destek değil kız kardeşim haftada 1-2 gelşyor cok bunaldım sanki dünyaya geliş nedenim cocuk doğurup onları yetiştirmk ve bu aileye anne kadın gelin görevlerimi yerine getirip ölmek gibi uzun ve saçma bir anlatm uslubu oldu kafam hiç yerinde değil 2gündür sadece 3saat belki uyudum anlayacak kimsem yok o yüzden buraya yazdım eşim arkadaşları ile çıkar gezer hafta sonu okey günü var spora başladı ben sadece anneme agidebiliyorım bu ne kadar adil cıkıp bir saat sadece görümcem kardeşim yada eşimin ailesinden biri ile takılabilirim cok adil değilmi hak değilmi bu hakkıma giren varsa Allah sorsun hesabını kim giriyorsa
Çok zor ya ilk başlarda kustum sürekli sonra erken doğum riski dediler yattım şimdi 29 haftalık oldum ve safra kesemde taş çıktı ağrıdan duramıyorum mecburen annemde kalıyorum eşim geziyor tozuyor iş için sürekli şehir dışına çıkıyor ben çekiyorum her şeyi ya diyorum bazen niye çocuk yapıyor bu insanlar anlamıyorum ben niye yaptım onu da anlamıyorum sanırım bunalıma girdimBende gayet kafama göre yaşayan biriydim. hamileliğimde çok zor geçti. 5. aya kadar deli gibi kustum bir aya yakın bulantı nedeniyle hastanede yattım. sürekli baş dönmesi de vardı. banyoya bile yalnız giremedim düştüğüm için. çalışmıyorum zaten helen 2 yaşına girecek kızım 1 ay sonra.
bu dönemin geçici olduğunu unutma asla. kendine de bebeğine de eşine de zehir olur yoksa.
Tabikide istediğim zaman dışarı çıkamıyorum bebek olması büyük ayak bağı. Evde söyle bi uzanıp bi diziyi rahat rahat izlemek bile lüks oldu. Yemek yemeği uyumayı saymıyorum bile yani evlat sahibi olmak büyütmek aşırı zormuş çok sabır istiyor. 3. Ayimiza giricez hala bi uyku düzenimiz yok ne biliyim ya zor valla ama zamanla alisiyor insan ne kadar bunalsada içine sokası geliyo evladiniHala pişman mısın peki çocuk yaptığın için şuan ki durumun ne? Bende hamileyim ve büyün özgürlüğüm bitecek o kadar pişmanım ki.. Doğunca ne yapıcam bilmiyorum
ekiTabikide istediğim zaman dışarı çıkamıyorum bebek olması büyük ayak bağı. Evde söyle bi uzanıp bi diziyi rahat rahat izlemek bile lüks oldu. Yemek yemeği uyumayı saymıyorum bile yani evlat sahibi olmak büyütmek aşırı zormuş çok sabır istiyor. 3. Ayimiza giricez hala bi uyku düzenimiz yok ne biliyim ya zor valla ama zamanla alisiyor insan ne kadar bunalsada içine sokası geliyo evladini
Bir çocuk hiç çocuk ne demek?