Merhaba arkadaşlar.canim öyle sıkılıyor ki.uc yaşında ikizlerim ve büyük çocuğum var.cocuklarla hicbiryere gidemiyorum.onceden evim dolar yaşardı.yatilimi dersiniz yemeklimi dersiniz.okadar çok arkadaşımız vardı.tek çocukluykende öyleydi.simdi hiçbiri kalmadı.cocukluyum diye mikropluyum sanki.sen çocuklusun hep duyduğum laf bu.eskiden evimden çıkmayan insanlara arayıp müsaitsen ben geliyorum diyemiyorum.cocuklarim hiç şımarık değil.birkac gittim ama bakışlar çocukların üzerinde.birde sen çocuklusun sana zahmet olmasın biz gelelim diyenlermi ararsınız.bende mesafeyi koydum tabi.sikintidan patliyorum.tamam gelsinler ama bende gitmek istiyorum biyerlere.esime göre biz çağıralım madem diyor.cocuklar olduktan sonra hayattan koptum sanki .ben bunları hep yakın dostum sanardim.ole bı içimi döktüm iste