Çocuklu olunca

2 çocuklu bir arkadaşım vardı. Kahvaltıya çağırdım çocuk masayı olduğu gibi yere indirdi. Her yeri dağıtıyordu zaten önceden de. O kahvaltı beni bitirdi. Siz uslular ve ben de onlara anlayış gösterdim diyorsunuz. O zaman yapacak bir şey yok. Kendiniz program yapın. Avmlerde çocuk oyun alanları oluyor. Oralara götürün size de değişiklik olur.
 
Çocuğu olmayan biri olarak yazıyorum.cocuklu arkadaşlarım var gelip gidiyorlar rahatsız olmuyorum tabi ki ama önceden kendimizden konuşurduk kahve muhabbetlerimiz olurdu vs. Şimdi bakıyorum gelseler bile tek konuşulan çocuğu ve kahve dahi icemiyoruz çocuğun peşinde kosturmasindan eskisi gibi olmuyor yani.ister istemez mesafe giriyor.
 
3 cocuklu insan ne eve cagrilir ne de onun evine gidilir. Disarida bulusmak en guzeli cunku. Bence etrafinizdaki insanlari buna alistirsaniz daha rahat edersiniz. Bende tek cocuk var,kimsenin evine gitmiyorum,kimseyi de cagirmiyorum disarida bulusuyorum. 3 cocuklu sizi hic dusunemedim eviniz kres gibi olur facia bence
 
alin cocuklarinizi acik havada vs bolca ani biriktir , koşup eglensin cocuklar da.. eve niye tıkılacaklar ki.. oyun caglari onların
 
Çok abartı değilmi sırf çocuk var diye gidip gelmemek?
 

Ay gıcık 3 çocukla nasıl yapayım senin hayrına yemek yapıp getirmen gerek bana ne sevap olur deyin. Aaa insanlardaki cürete şasırıyorum gerçekten.

Ben şimdi hamileyim bir de cocugum var.karar aldım bu saatten sonra yemekli misafir almayacağım.caya gelene de hazır alıp verecegim.basıma bir sey gelse kimse aramaz sormaz.bir arkadaşım geçen sana gelelim dedi.buyrun gelin dedim.kendini yemeğe davet ettirdi.ben çaya sanarak gelin dedim.hamileyim düsünür beni sandım.yemege gelelim deyince de basiretim mi bağlandı nedir hayır diyemedim.gelince hazır masaya oturdu ve çatalını kaldırmadan da kalktı gitti .bir daha gelirse bir kuru kahveyi zor bulur.

Millet cocuklu hasta hamile bilmem ne demiyor.kendine hizmet ettirecek yer arıyor.
Biz eşimle misafiri severiz.oturalım sohbet muhabbet.yemek icme pasta börek aramayız.bir cay bir çekirdekle agırladıgımız bizi agırlayan dostlarımız da var.Evimizde pişen tencerede ne pişirdeysek cagırıp 2 tabak daha ekledigimiz arkadaşlarımız...Ama iş böyle yap da yiyelim şuna gelelim buna gelelime dönünce insan kendini enayi yerine koyulmuş hissediyor.
 
Biz hep idare ettik onların çocuklarını.yaa bende sürekli gideyim peşinde degilimde.cocuk olunca hepten yok gibi oldular
Ben senin yerine olsam "sen cocuklusun sana gelelim dediginde"sizde cocuklar kucukken bana geliyodunuz zorlaniyormuydunuz"derdim gulerek
 
Çok abartı değilmi sırf çocuk var diye gidip gelmemek?
Ben baskasinin evinde cocukla rahat edemiyorum. Surekli gozum elim cocukta oluyor,ne konustugumu anliyorum ne dinledigimi. Baskalarinin evine gitmem bu yuzden. Onlar da bana gelirse kabul ederim aslinda memnuniyetle ama neyse ki onlarda da en az 2 cocuk var ve disarida gorusmeyi daha eglenceli buluyorlar. Kisin oyun alanli yerlere gidiyoruz,yazin da acik hava yerlere gidiyoruz herkes rahat ediyor. Ev ortaminda 3 ve uzeri sayida cocugu dogru bulmuyorum krese donuyor ortalik,dokulen sacilan,kirilanin haddi hesabi olmuyor
 
Anladım :) bizim çocuklar 4+ hep o yüzden daha rahatız sanırım. Odada oynuyorlar zarar vermeden.
 
Cocuklu arkadaslarinizla gelip gidin, siz sohbet ederken onlar oynar hem ve disarida bile bulussaniz iki tarafinda cocugu oldugu icin gidilecek yerler iki tarafa da uyar.
Cocugu olmayana cocuklari cekmek zor geliyor.
Birak 3 cocugu tek cocuklulari bile evime cagirmiyorum, ben de sık gitmem. En fazla ayda yilda bi belki disarda bulusuruz ki disarda bulusmasi bile sorun.
 
Anladım :) bizim çocuklar 4+ hep o yüzden daha rahatız sanırım. Odada oynuyorlar zarar vermeden.
Ben herkesten cok kendi cocugumdan sikayetci oldugumdan sagi solu kirabilir,kalabalikta baskalarina zarar da verebilir. Yalnizken oyle davranmaz mesela. Daha cok da buyuk sayilmaz belki buyuyunce duzelir ama bilemiyorum 3 yas 4 aylik su an
 
Ah canım zamanla alışırsın ben aile ortamımda hep misafirimiz olurdu kahvaltımızı bile asla yalnız yapmazdık alışmışım tabi bende evlendim hep konu komşumu hergün çağırdım hatta 3 çocuklu bi arkadaşım vardı sabahtan gelirdi akşam yemeğinizi bile beraber yerdik bende çocuk yok arkalarını toplamak hiç zor gelmezdi o sohtep muabbet değerliydi benim için sonra ben doğum yaptım gene aynı düzen herkez bana geliyor tabi bebekle eskisi gibi yemek ikram temizlik yordu beni ben bi içime çekildim baktım beni bir kere arayan yok iyi misin gel havan değişsin diye aradığımda da ay bende seni arıcaktım sana gelcem e döndü iş tamam dedim insanlar buymuş hiiiç umrum değil artık şükür ailem akrabalarım aynı şehirdeyiz onlar yetiyo bana zamanında ne iyiydik oysaki insanlar böyle boşver
 
Tam tersi bir durum bende var..
Evime çocuklu biri geldiğinde ya da ben çocuklu bir eve gittiğimde; acayip rahatsız oluyorum..
Nezaketen belli etmiyorum tabi.
Çocuklar; odadan odaya koşturuyorlar, herşeye dokunuyorlar. Bağırış çağırış..
Anneleri de hiç ses etmiyor. Yemek ya da ikram vakti ellerinde döke saça yiyorlar.
Bana dek gelen etrafımdaki çocuklu anneler hep öyle..
Şimdi benim de bebeğim olacak, durum nasıl olacak bilmiyorum..
 
Ben çocuklu değilim. Cocukludan rahatsız olmam.

Ama anneleri de anlamıyorum.

Birisinin çocuğu yaptığım salataya ellerini sokuyor...

ötekinin çocuğu bütün mumlarımın iplerini söküyor.

Bir diğeri (4 yaşında) çişim yok deyip koltuğa çişini yapıyor. ..

Öteki tek başına tuvalete giriyor... orda ne yaptığı mechul artik...

ve annelerin hiçbiri daralmıyor.. hic umrunda değil. Cocuktan rahatsız olmuyorum diye evimi basima indirmesine sessiz kalınmasına anlam veremiyorum
...

Bu sebeple çocuklu insanları artik ben de istemiyorum.

Sizin çocuklarınız size göre uslu olabilir cok sevimli olabilir. Ama bize göre değil .

Onun elinden,çişinden siz tiksinmiyor olabilirsiniz. Ama ben tiksiniyorum
...

O salatayı olduğu gibi çöpe dökesim geliyor.

Koltugumu banyoya sokup yıkarken içimden nefret yükseliyor.

Herkes kendi çocuğu icin uslu diyor.

Herkes kendisi için "ben ilgili bir anneyim"diyor.

Ama hiç öyle olmuyor.

Bencr arkadaslarıniza kırılmadan önce bi kez daha düşünün. Belki de fark etmeden siz olaylara kendi açınızdan bakmışsınızdır.

Belki çocuklarınız yaramazdır .. ya da siz sohbete dalip cocuklari kendi haline bırakmissinizdir.

Ben evime gelenleri uyarıyorum. Cocuklarınıza bu evde oyuncak ve onlara akran arkadaş olmadığını söyleyin diyorum.
 
Evet çok haklısın anneleri ses etmiyor çünkü alıştıkları için normal algılıyorlar ama maalesef öyle değil :))
 

Çocuklu misafir beni de geriyor açıkçası. Bizim evimiz çocuğa uygun değil ve çocukların dikkatini çeken çok fazla şey var. Çocuklu biri geldiğinde çocuğu tehlikeden mi koruyayım, yıllarca emek emek uğraşıp bir servet harcadığım koleksiyonları mı koruyayım şaşırıyorum. Ama kalkıp da davet edilmeden sen gelme ben geleyim demem kimseye.
Çocuklu aileler yaşıt çocukları olan diğer ailelerle görüşmeli bence. Hatta bunu da ev ortamında değil çocukların da koşturabileceği açık alanda yapmalılar. Böylece kimseye zahmet olmaz.
 
Ben de aynen senin gibiyim. Çocuğun eline cips verip evde gezdiriyorlar
 
Sizin durumunuzu bilemem ama başka şehirden gelen ikisi çok küçük üç çocuklu görümcem için söylüyorum; annesi babası dahil çocukları biraz büyüyene kadar evinde oturmasından yanalar.Yolculuğu,gelince çocuklarla biryere çıkması, geldiğinde hastalanmaları , hepsi ayrı sorun,onun da herkesin de burnundan geliyor.Ben olsam bu çileleri çekmektense evimde otururum.Kendi gözleri belki görmüyor bunları yeter ki gezme olsun diye ama inanın çevresindeki insanlara eziyet resmen..
Çocuklu kadın sıkıntıdan patlasın mı derseniz, eğer başkalarına sıkıntı vereceksem ben bir süre evde takılmayı tercihe ederdim ..
 
Ben de tam aksi. Birileri sürekli bir yerle çağırıyor. Özellikle haftasonları. Haftaiçi olsa büyüğü kreşe gidiyor ama ikisiyle... Biri arayacak da dışarı çıkalım gel falan diyecek diye ödüm kopuyor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…