cocukluk arkadaslarinizi özlüyor musunuz?

Emine

Guru
Kayıtlı Üye
7 Eylül 2007
1.598
13
318
48
evet hanimlar cocukluk zamaninizda cok iyi arkadas oldugunuz kisiler ile simdi halen görüsüyormusunuz?:kahve:
yada benim gibi ilkokul zamanindan sonra hic görmedinizmi???:çok üzgünüm:

istermisiniz görmeyi ve yine ayni eskisi gibi arkadas olmayi????:teselli:​
 
canım ben arkadaşlarımı hala görüyorum benim özlemim.. çocukluk yıllarına... tasasız, gelecek endişesiz,mutlu çocukluk yıllarıma özlem duyuyorum zaman zaman....babamda bizimleydi çünkü o zaman kaybetmemiştik henüz.... bide orta okul yıllarında sınıf arkadaşım olan özlem i çok özlüyorum ama ona ulaşamıyorum izini kaybettim...
 
ben hem arkadaşlarımı hem de cocukluk yıllarımı cok özlüyorum arkadaşlarımla evlendikten sonra hiç görüşmedik onlar başka şehirlerde oturuyorlar
 
Evlendigimden beri görüsmüyorum.

Özlemekmi ? Hemde nasil ..hemde nasil..Neler vermezdim oturup sohbet etmeyi sabahlara kadar.Gecmisi yad etmeyi..
Ayyy bu nasil soruydu ya!!:çok üzgünüm:
 
bazen aklıma geliyolar ve o zaman çok üzlüyorum onlar
keşke hiç büyümeseydik hep çocuk kalsaydık
 
Üniversiteye kadar geçen dönemimde özleyebileceğim bir çocukluk arkadaşım yok.
Ama üniversiteyi beraber okuduğum, yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen bir arkadaşım vardı onu çok özlüyorum.
Nerde olduğunu biliyorum. Defalarca da aradım gittim.
Ama sanırım ikinci eşi ndeniyle canım arkadaşım benimle görüşmek istemiyor.
Olsun canı sağolsun ben yine de onu çok seviyorum ve nasıl olduğunu naptığını hep biliyorum.:çok üzgünüm:
 
Hemde nasıl :teselli: Bir arkadaşım vardı Fatma ara sıra aklıma gelir burnumun direği sızlar, nasıl özledim anlatamam ama koptuk ve izimizi bulamadık bir daha.
 
özlenmez mi yaa onların yeri çok farklı benim bir arkadaım vardı görüyorum şimdi de onu ama merhaba larla kalıyo kardeş gibiydik onunla ama eskide kaldı :(
 
evet kizlar:çok üzgünüm: bende özledim cocukluk yillarimi:çok üzgünüm:
arkadaslarimdan ebru ve fatma´yi özledim....... :çok üzgünüm:
ama yollarimiz ayrildi henüz 13 yasindaydim....:çok üzgünüm:
insaallah bir gün onlari bulup yine görüsebilirim.....:1closedeyes:

Allah hic kimsenin arkadasligini bozdurmasin:1hug::1hug:
 
evet eminecim bende çok özledim
çocukluğumu çocukluk arkadaşlarımıı
bazılarını buldum görüşüyoruz ama izini bulamadıklarım var
inş birgün onlarıda bulucamm
varmı çocukluk gibisi dimiii
 
iyi aksamlar arkadaslar.....yokmu cocukluk arkadaslarini özleyenler:a015::a015:??????
anlatin cocukluk günleriniz akliniza gelsin :çok üzgünüm:ŞenizŞeniz

ben isterdim o günleri sadece o cocukluk dönemimdeki günleri yasamayi cünkü ozamanlar coooook mutluydum.....:çok üzgünüm::çok üzgünüm:
 
eskisi gibi olamamak üzüyor beni,çünkü herkes bir tarafa dağıldı.Yine de çok güzel günlerdi.O kadar çoktuk ki...Ordan oraya koşardık.Sabah 9 oldu mu yaz tatillerinde arkadaşım gelir beni aşağı çağırırdı.Sabah bi inerdim gece 12 de gelirdim.Annem çok korkardı ama o kadar çoktuk ki kız erkek .Annneee 5 dakıka daha noluuuuuuurrrrrrrrrrr dediğim günlere geri dönmek isterdim.Ama şimdiki çocuklar bizim kadar şanslı değil.Ben kudurdum,koştum,zıpladım,düştüm...bu duyguları yaşamak bile çok güzeldi.Şeniz
 
Ahh arkadaşlar benim ne kadar arkadaştan ayrıldığımı ve onları ne kadar özlediğimi tahmin edemezsiniz eğer memur ya da öğretmen çocuğuysanız özellikle de köy öğretmeniyse anne-babanızdan biri ancak o zaman anlarsınız:(
gerçekten hiç kalıcı arkadaşım olmadı hepsiyle ayrılmak durumunda kaldım,7 farklı yer değiştirdik taşındık çünkü,görmediğim bölgede kalmadı ..
Bu gördüklerim bana çok şey kattığı gibi çok şey de götürdü benden..biryere tutunmak her zman insanlar için daha iyidir psikolojik olarak boşlukta kalmazsınız,eski arkadaşlar olmayınca da sonradan kurulan arkadaşların da bir gün geçici olacağını düşünerek bağlanamadım kimseye şimdi mi?Üniveristeden tek tük arkadaşlarm kaldı onlarla da çok az iletşim kuruyorum..
Bu yüzden ben çocuklarım olduğunda kalıcı olarak bir yere yerleşmeyi isterim,onlar da boşlukta kalmasınlar..
 
çok şükür hepsiyle görüşüyorum...27 yıllık arkadaşlığımız tıpkı ilk günkü gibi devam ediyor...
iyiki tanımışım onları...
 
Çocukkluk arkadaşlarımla hala görüşüyorum..
Okul arkadaşlarımla aynı semtteyiz zaten. Haftada 1,2 mutlaka buluşuruz.yerimseniben
Kankardeşimse en azından 20 yıllık dostum. İstanbul'da yaşıyor kendisi.. 2 gün konuşmasak hasta oluruz ikimiz de..Nerede,neyi,nasıl yaptığını tek bilen benim ve daima öyle kalacak Allahım izin verdiği sürece..:1hug:
 
eskisi gibi olamamak üzüyor beni,çünkü herkes bir tarafa dağıldı.Yine de çok güzel günlerdi.O kadar çoktuk ki...Ordan oraya koşardık.Sabah 9 oldu mu yaz tatillerinde arkadaşım gelir beni aşağı çağırırdı.Sabah bi inerdim gece 12 de gelirdim.Annem çok korkardı ama o kadar çoktuk ki kız erkek .Annneee 5 dakıka daha noluuuuuuurrrrrrrrrrr dediğim günlere geri dönmek isterdim.Ama şimdiki çocuklar bizim kadar şanslı değil.Ben kudurdum,koştum,zıpladım,düştüm...bu duyguları yaşamak bile çok güzeldi.Şeniz

canim benim.....evet öyle gercekten...simdi benim cocuklarim günde iki yada üc saat yanliz disari cikabilirler yada hep beraber cikariz...bu yüzden arkadaslari ile yeterince eglenemiyorlar :çok üzgünüm:
eskiden bizler gercekten sansliydik ama malesef o günlerden benim hic bir arkadasim ile baglantim yok hepimiz bir tarafa dagildik....:çok üzgünüm:
 
Ah Ah ne güzel yillardi onlar dimi kizlar insanin hicbir zaman yine öyle arkadaslari olmuyor o saf mahsum gercek cocukluk arkadasligi gibi.

Bende cok özlüyorum o yillarimi o arkadasliklarimi doya doya yasayamadiysam bile yasadigim kücük anlilari hala düsünüp icim sizliyor bazen.:çok üzgünüm:

Kücükken büyümek isterdik hep degilmi, büyümek güzel degilmis be kizlar :çok üzgünüm:
 
Ahh arkadaşlar benim ne kadar arkadaştan ayrıldığımı ve onları ne kadar özlediğimi tahmin edemezsiniz eğer memur ya da öğretmen çocuğuysanız özellikle de köy öğretmeniyse anne-babanızdan biri ancak o zaman anlarsınız:(
gerçekten hiç kalıcı arkadaşım olmadı hepsiyle ayrılmak durumunda kaldım,7 farklı yer değiştirdik taşındık çünkü,görmediğim bölgede kalmadı ..
Bu gördüklerim bana çok şey kattığı gibi çok şey de götürdü benden..biryere tutunmak her zman insanlar için daha iyidir psikolojik olarak boşlukta kalmazsınız,eski arkadaşlar olmayınca da sonradan kurulan arkadaşların da bir gün geçici olacağını düşünerek bağlanamadım kimseye şimdi mi?Üniveristeden tek tük arkadaşlarm kaldı onlarla da çok az iletşim kuruyorum..
Bu yüzden ben çocuklarım olduğunda kalıcı olarak bir yere yerleşmeyi isterim,onlar da boşlukta kalmasınlar..

canim seni anliyorum, cok kötü birsey:çok üzgünüm:gercekten....insaallah bizim cocuklarimiz böyle durumlara mahzur kalmazlar.........
 
çok şükür hepsiyle görüşüyorum...27 yıllık arkadaşlığımız tıpkı ilk günkü gibi devam ediyor...
iyiki tanımışım onları...
cok güzel insaallah hep böyle kalir canim senin icin cok sevindimŞenizŞeniz


Çocukkluk arkadaşlarımla hala görüşüyorum..
Okul arkadaşlarımla aynı semtteyiz zaten. Haftada 1,2 mutlaka buluşuruz.yerimseniben
Kankardeşimse en azından 20 yıllık dostum. İstanbul'da yaşıyor kendisi.. 2 gün konuşmasak hasta oluruz ikimiz de..Nerede,neyi,nasıl yaptığını tek bilen benim ve daima öyle kalacak Allahım izin verdiği sürece..:1hug:
insaallah canim....hep öyle kalir.....Allah hic kimsenin böyle güzel dostluklarini bölmesin.....Şeniz


Evet bende çocukluk arkadaslarımı çok özlüyorum keske gorusme ımkanımız olabılseydı neler yasadık neler ....

ah cimcimemmm :çok üzgünüm:insaallah birgün o imkana sahip olursuna.s.
 
Back
X