Bulut seni çok iyi anlıyorum, herkesin neşeli güzel bir hayatı varken çok mutsuz olmak ne demek ben de çok iyi biliyorum.Ben de senin gibi 4 yıl önce annemi kaybettim, hayatımda iplerin koptuğu bir zamandı..o gün bugündür iyi bir şeyin olmasını bekliyorum..Ama olmuyor işte..Hiçbir şey düzelmiyor o günden beri..İşsizlik bir yandan, yaşın ilerlemesi bir yandan, annenin eksikliği bir yandan , hayatımda güvenecek birinin olmaması bir yandan, kardeşimin psikolojik rahatsızlığı bir yandan hayat tak ediyor bazen..Yine de buna da şükür, şükretmeyi unutmamak gerek, eldekiler de gitmesin diye dua ediyorum. Benim babam evlilik lafı etmiyor henüz..Ama beni de çok sıkıyor, yurtdışına gitmek isterdim mesela,çok karşı çıkıyor..Anneciğimin bize aldığı bir ev var tek varlığımız, kendi bile oturamadı içerisinde, yıllarca elektrik sobasıyla ısıtmaya çalıştığımız kiralık bir evde yaşadı annem,musluklardan buz gibi sular akardı, rutubet cabası..Açıkcası binbir türlü zorlukla aldığı yeni evde başka bir kadının yaşamasını da kaldıramam..Benim de evlenme gibi bir durumum yok..Şimdilik evde kaldım diyebilirim..Hiçbir zaman çok mutlu olamazmışım gibi geliyor bana da hep bir eksiklik bir hüzün var..o çaresizliği yaşamayan boş konuşur bence..Yukarıdaki arkadaş ne biliyor, ne yaşamış da anneye ihtiyaç yok diyor çok merak ediyorum..Biz ihtiyaç duyduğumuz için mi özlüyoruz , üzülüyoruz sence, hiç mi duyguların yok senin derdim kendisine ama evet mutlaka yanlış yazmıştır o cümleyi..