- 6 Aralık 2016
- 485
- 468
- 23
- Konu Sahibi gayrisafibeynihasila
- #1
Merhaba,
Evet benim de bir derdim var.Sorun en yakin arkadaşim.Aslinda artik en yakin mi emin degilim.
Konu şu:Üniversitenin ilk gününden itibaren hep birlikteydik.Ayni yurtta kaldik,ayni evde yasadik,yedigimiz ictigimiz ayri gitmezdi.Hayatimizin her karesinde birlikte olacaktik falan ama...Ama işte.Farkli şehirlerde bile kopmadik.Ben evlendim,sonra iş dolayisiyla onun yasadigi sehre tasindik.Hayatimda anlatamayacagim kadar zor bir doneme girdim.Bebegim oldu,ailemle sorunlar yasadim,is yerinde mobbing yuzunden isi biraktim vs.Cok yalniz oldugum bu donemde esimden baska kimse yoktu yanimda.O da dahil.Olmamasinin yaninda surekli sosyal medyada eglendigi videolar fotograflar paylasiyordu.Sadece bir kez cok ihtiyacim vardi,esim sehirdisina cikacakti ve yanimda kalacak kimse yoktu.Cok sacma bir bahane uydurdu ve gelmedi.Gelmek istemiyorum dese bile kirilmazdim.Derken dun beni aradi acmadim,donus de yapmadim.Donus yapsam mi yapmasam mi biomiyorum cunku guzel gunlerimiz de gecmisti.Hakkini yiyemem cok iyiligini de gordum.Bu taraftan da vicdanim sıkıştıyor beni.
Vicdanimin sıkıştırma sebebi de şu; Burada iş buldugumda eşim tayin alamamisti ve bir sure farkli sehirlerde yasamak zorunda kalmistik.O surecte onun ailesiyle yasadigi evde kalmistim.Sabahin koru servise binecegim yeri bulamam belki diye kalkip benimle sogukta yurumustu ve bu gibi guzel seyler yasamisizdir karsilikli olarak.
Diger bir taraftan da buna benzer bir kotu doneme daha girmistim ve bana kizginligi yuzunden yine yanimda olmamisti.Nişanima,nikahima gelmemisti.Kizginlik sebebi de aşk acisi cekiyor olmamdi ama o donemde de her sey ust uste gelmisti.
Parcalari ne taraftan birlestirsem olmuyor.İyilerle kötüler eşit gibi geliyor ama bi tarafim cok kirgin ben aksama kadar aglarken o egleniyordu ama bazi zor zamanlarimda da yanimdaydi.Siz olsaniz ne yapardiniz? Arar miydiniz?
Evet benim de bir derdim var.Sorun en yakin arkadaşim.Aslinda artik en yakin mi emin degilim.
Konu şu:Üniversitenin ilk gününden itibaren hep birlikteydik.Ayni yurtta kaldik,ayni evde yasadik,yedigimiz ictigimiz ayri gitmezdi.Hayatimizin her karesinde birlikte olacaktik falan ama...Ama işte.Farkli şehirlerde bile kopmadik.Ben evlendim,sonra iş dolayisiyla onun yasadigi sehre tasindik.Hayatimda anlatamayacagim kadar zor bir doneme girdim.Bebegim oldu,ailemle sorunlar yasadim,is yerinde mobbing yuzunden isi biraktim vs.Cok yalniz oldugum bu donemde esimden baska kimse yoktu yanimda.O da dahil.Olmamasinin yaninda surekli sosyal medyada eglendigi videolar fotograflar paylasiyordu.Sadece bir kez cok ihtiyacim vardi,esim sehirdisina cikacakti ve yanimda kalacak kimse yoktu.Cok sacma bir bahane uydurdu ve gelmedi.Gelmek istemiyorum dese bile kirilmazdim.Derken dun beni aradi acmadim,donus de yapmadim.Donus yapsam mi yapmasam mi biomiyorum cunku guzel gunlerimiz de gecmisti.Hakkini yiyemem cok iyiligini de gordum.Bu taraftan da vicdanim sıkıştıyor beni.
Vicdanimin sıkıştırma sebebi de şu; Burada iş buldugumda eşim tayin alamamisti ve bir sure farkli sehirlerde yasamak zorunda kalmistik.O surecte onun ailesiyle yasadigi evde kalmistim.Sabahin koru servise binecegim yeri bulamam belki diye kalkip benimle sogukta yurumustu ve bu gibi guzel seyler yasamisizdir karsilikli olarak.
Diger bir taraftan da buna benzer bir kotu doneme daha girmistim ve bana kizginligi yuzunden yine yanimda olmamisti.Nişanima,nikahima gelmemisti.Kizginlik sebebi de aşk acisi cekiyor olmamdi ama o donemde de her sey ust uste gelmisti.
Parcalari ne taraftan birlestirsem olmuyor.İyilerle kötüler eşit gibi geliyor ama bi tarafim cok kirgin ben aksama kadar aglarken o egleniyordu ama bazi zor zamanlarimda da yanimdaydi.Siz olsaniz ne yapardiniz? Arar miydiniz?