Çok bunaldım

Gulay0160

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
28 Haziran 2018
45
18
31
Merhaba Hanımlar,

o kadar bunaldım ki ne yaşadığımı bile anlamlandıramıyorum sanki sıkışmış gibiyim. Eşimle ne yaşadığımızı bile anlamıyorum. Eşim çok takıntılı ve dışarda yaşadığı her sorunu eve taşıyan bir insan suratını asar ve herseye karışır konuşur söylenir. İnanın kulak tıkamak artık yetmiyor. Önceden takmazdım duymazdım. Ama artık aynı şeyi yapamıyorum ciddi psikolojik sorun yaşadığımı düşünüyorum. Kalbim çarpıyor bayılacak gibi oluyorum nefesimi kontrol edemiyorum. Psikoloğa gitmek istediğimde bile sürekli konuşuyor çok sorunun var ya birde psikoloğa gideceksin şu yaptığına bak diyip küsüyor. Kendisi çalışıyor stresli ama ben evdeyim ne sorunum olabilir kafasında.çocukla bile benim zorlamamla ilgilenir 40 laf eder çocuk dediğin söyle olur böyle olur bıdı bıdı konuşur.

sürekli annesine gitmek ister aynı sehirde yarım saat mesafedeyiz sürekli gidelim kalalım ister kalmak istemeyince annem karın burda hiç kalmıyor diyip üzülüyor der. Her hafta sonu cumadan gidip pazartesi sabahına kadar kalmamıza rağmen sürekli gidip bir kere gitmeyince olay oluyor. Anneside eşim gibi asla memnun olmaz hep daha fazlasını ister. Eşimin yanında benimle ilgilenir gelir saçımı oksar sever. Eşim yokken sürekli herseyime laf eder laf sokar. Hep işin var gelip kalmıyorsun çocuğu da bizden uzaklaştırıyorsun der. Geliyoruz kalıyoruz ki benim işim olduğunda eşim çocuğu alır götürür olsun geleceksiniz tabi der. Sürekli surat asar. Ben şuan çok sıkıntılı şehirden uzak yerde yaşıyorum. Çalışmıyorum diye ona bile eşim kv laf söyler. Küçük çocuğum var kreşe vermem gerekiyor. Her gün çok erken kalkmamız gerekiyor kresin iş yerime yakın olması gerekiyor vs bir çok yere başvuruyorum ama iş bulamıyorum. Eşim ve kv illa onlara yakın oturmamızı istiyor. Daha önce beraber oturduk çok sorun yasadık o yüzden yakın olmak istemiyorum. Kızım babaanne seni çok özledim dediğinde bile kv bizde seni özlüyoruz kızım napalım aynı eve sığamadık annen sağolsun diyor.

eşim hep gergin sinirli konuşuyorum ama nafile değişmiyor yesin içsin arkadaslarıyla gezsin o zaman yüzü güler.Evde olmadı hep sinir stres. Daha önce boşanmak istedim ama eşim yanaşmıyor kızımdan ayrılmam diyor sanki çocukla çok ilgileniyor gibi.

velhasıl eşime ailesine tahammülüm yok boşanmak istiyorum ama yanlış mı düşünüyorum bilmiyorum
 
Bu negatif halet, söylenme hali genetik muhtemelen.
Anneden geçmiş.
Sorunları ile baş edemiyor belli ki.
Ama benim daha çok takıldığım yer sınır konusu.
Kök aile ile sınır problemli.
Ve siz de uyum sağlayıp sonrası patlamışsınız.
Klasik baştan verici olup sonra ucunu yakalayamayan kadın hallerimiz yani.
Bi yerde net dur demeniz gerekiyo.
Yüzgöz olmadan bunu yapabilmek için de en mantıklısı bir işe başlamak.
Ozaman yorgunluğu bahane ederek sınır çizebilirsiniz.
Ardından da doğal şekilde oturur süreç.
Bir de çocuğunuza sizi kötüleme konusunda müdahale edin.
O an söyleyin bunu.
Çok pasif tavırlarınız.
Kimse yuttuğumuz kadar madalya takmıyor
 
Son düzenleme:
Böyle hep negatif tavırlı insanlar için de kendileri ile yüzleştirmek etkili olabiliyor.
Çünkü cidden çoğu farkında olmuyor nasıl bir görüntüleri olduklarının.
Her negatif tepkide hatırlatmak, hatta keşke mümkün olsa o yüz ifadeleri ve söylenmeleri kayıt almak gerekiyor.
Ancak kendi de fark ederse o iticiliği çözüm bulabilir.
Şuan bu onun normali çünkü.
 
Çok negatif bir yakınım durumu böyle düzeltti.
Her söylenme ve tuhaf surat ifadesinde dillendirdim.
Bak tatlım şimdi de yaptın, şunu mu demek istedin o ifadeyle? Asla böyle olmuyor derken genelde şöyle mi oluyor demek istedin vs. diyerek üslubunu düzeltmesine yardımcı oldum.
Şuan fark etti nihayet, hâlâ ara ara müdahale ederim.
Baya gelişme kaydetti.
Ama dediğim gibi fark etmesi lazım, ilk şart.
 
Bu negatif halet, söylenme hali genetik muhtemelen.
Anneden geçmiş.
Sorunları ile baş edemiyor belli ki.
Ama benim daha çok takıldığım yer sınır konusu.
Kök aile ile sınır problemli.
Ve siz de uyum sağlayıp sonrası patlamışsınız.
Klasik baştan verici olup sonra ucunu yakalayamayan kadın hallerimiz yani.
Bi yerde net dur demeniz gerekiyo.
Yüzgöz olmadan bunu yapabilmek için de en mantıklısı bir işe başlamak.
Ozaman yorgunluğu bahane ederek sınır çizebilirsiniz.
Ardından da doğal şekilde oturur süreç.
Bir de çocuğunuza sizi kötüleme konusunda müdahale edin.
O an söyleyin bunu.
Çok pasif tavırlarınız.
Kimse yuttuğumuz kadar madalya takmıyor
Çok teşekkür ederim çok güzel yazmışsınız. Bende o kadar bıkkınlık oldu ki artık eşime kv cümle bile kurmak istemiyorum çünkü insan yaptıkları için takdir beklemiyorda bir teşekkür istiyor memnun ettiğini görmek istiyor ama yok ne yaparsan yap ikiside memnun olmuyor yaptıklarımı görmüyor. Mesela kayınvalidem çalışmıyor kayınbabam emekli ve çalışıyor adamcağız 2 maaşını da alır içinden 1 TL almaz kv eline verir kv harçlık verir adam bir pantolon alayım dese kıyamet kopar ya bu adam maaşını elime getiriyor kaç yaşına gelmiş yaşlandı çalışmak zorunda değil bir pantolon almak hakkı demez söylenir durur çaputcu der.
 
Merhaba Hanımlar,

o kadar bunaldım ki ne yaşadığımı bile anlamlandıramıyorum sanki sıkışmış gibiyim. Eşimle ne yaşadığımızı bile anlamıyorum. Eşim çok takıntılı ve dışarda yaşadığı her sorunu eve taşıyan bir insan suratını asar ve herseye karışır konuşur söylenir. İnanın kulak tıkamak artık yetmiyor. Önceden takmazdım duymazdım. Ama artık aynı şeyi yapamıyorum ciddi psikolojik sorun yaşadığımı düşünüyorum. Kalbim çarpıyor bayılacak gibi oluyorum nefesimi kontrol edemiyorum. Psikoloğa gitmek istediğimde bile sürekli konuşuyor çok sorunun var ya birde psikoloğa gideceksin şu yaptığına bak diyip küsüyor. Kendisi çalışıyor stresli ama ben evdeyim ne sorunum olabilir kafasında.çocukla bile benim zorlamamla ilgilenir 40 laf eder çocuk dediğin söyle olur böyle olur bıdı bıdı konuşur.

sürekli annesine gitmek ister aynı sehirde yarım saat mesafedeyiz sürekli gidelim kalalım ister kalmak istemeyince annem karın burda hiç kalmıyor diyip üzülüyor der. Her hafta sonu cumadan gidip pazartesi sabahına kadar kalmamıza rağmen sürekli gidip bir kere gitmeyince olay oluyor. Anneside eşim gibi asla memnun olmaz hep daha fazlasını ister. Eşimin yanında benimle ilgilenir gelir saçımı oksar sever. Eşim yokken sürekli herseyime laf eder laf sokar. Hep işin var gelip kalmıyorsun çocuğu da bizden uzaklaştırıyorsun der. Geliyoruz kalıyoruz ki benim işim olduğunda eşim çocuğu alır götürür olsun geleceksiniz tabi der. Sürekli surat asar. Ben şuan çok sıkıntılı şehirden uzak yerde yaşıyorum. Çalışmıyorum diye ona bile eşim kv laf söyler. Küçük çocuğum var kreşe vermem gerekiyor. Her gün çok erken kalkmamız gerekiyor kresin iş yerime yakın olması gerekiyor vs bir çok yere başvuruyorum ama iş bulamıyorum. Eşim ve kv illa onlara yakın oturmamızı istiyor. Daha önce beraber oturduk çok sorun yasadık o yüzden yakın olmak istemiyorum. Kızım babaanne seni çok özledim dediğinde bile kv bizde seni özlüyoruz kızım napalım aynı eve sığamadık annen sağolsun diyor.

eşim hep gergin sinirli konuşuyorum ama nafile değişmiyor yesin içsin arkadaslarıyla gezsin o zaman yüzü güler.Evde olmadı hep sinir stres. Daha önce boşanmak istedim ama eşim yanaşmıyor kızımdan ayrılmam diyor sanki çocukla çok ilgileniyor gibi.

velhasıl eşime ailesine tahammülüm yok boşanmak istiyorum ama yanlış mı düşünüyorum bilmiyorum
Öf nedir bu kaynanalarda beraber oturma merakı anlamıyorum ya madem oğlunuza bayılıryorsunuz evlendirmeyin o zaman ayrılmasın dibinizden. Dinende zorunda değilsiniz zaten. Kız başımıza anamızdan ayrılmışız gelmişiz gıkımız çıkmıyor annelerimiz ses çıkarmıyor erkek annelerini anlamıyorum turşusunu kursaydınız o zaman oğlunuzun. Bi sor bakayım gelinine ne ister ne istemez kaç yaşında insanlarız bi salın ya.
 
Öf nedir bu kaynanalarda beraber oturma merakı anlamıyorum ya madem oğlunuza bayılıryorsunuz evlendirmeyin o zaman ayrılmasın dibinizden. Dinende zorunda değilsiniz zaten. Kız başımıza anamızdan ayrılmışız gelmişiz gıkımız çıkmıyor annelerimiz ses çıkarmıyor erkek annelerini anlamıyorum turşusunu kursaydınız o zaman oğlunuzun. Bi sor bakayım gelinine ne ister ne istemez kaç yaşında insanlarız bi salın ya.
Kesinlikle. Annecı erkek ve ogulcu anne cok zor cok
 
Ben yaşlı bi kadın olsam ve eşim olsa, oğlumu, gelinimi ve cocuklarıyla aynı evde neden yaşamak isteyeyim ki...Mutfağımda bile yalnız olmak isterim, evimin düzeni bozulsun istemem, evde 2 erkek istemem...Nedir bu beraber yaşama merakı anlamak mümkün değil ya
 
Dayanılması zor koca tipi maalesef. O aynı evde yaşama bağımlısı sorunlu kaynana da ayrı bir dert. Üç seçenek var. Boşanıp çocukla birlikte huzurlu bir hayat kurmak. İkincisi terapi almaya ikna edip terapistle birlikte adamı düzeltmeye çalışmak. Üç de iş konusuna ağırlık verip bir an önce işe başlayıp artık adamın emirlerine boyun eğmemek. Kaynanaya gitmemek, orada kalmamak, sosyal bir yaşam edininip zamanım yok annenle takılmaktan başka sosyal hayatım da var benim. Sen istediğin zaman gidebilirsin ben ayda bir filan uğrarım belki diyebilmek
 
Esinizin size sevgisi yok belli,bosanin,bosanmayi basarisizlik ve duzenin bozulmasi olarak goruyordur,kacin kendinizi kurtarin
 
X