evlendim eş görevi gereği doğuya geldim

inanılmaz asosyal bi yerde yaşıyorum çok bunaltıcı ve sıkıcı

büyükşehirden kalk böyle biyere gel anlatılmaz yaşanır
aman kimse yaşamasında zaten
14 ay oldu alıştım artık ilk zamanlar kapımı çalan komşum dahi yoktu
dışarıda cıkamıyordum çıksamda bişey yok

bi kafe yok ki gidip çay kahve içsem arkadasımda yoktu

tek dostum ssırdaşım eşimdi sağolsun cok yardımcı oldu oluyorda...

ilk oturduğumuz semtten başka semte taşındım
komşularım var dünya iisi


kursa gittim 2 ay orda bi çok arkadasım oldu
eşimin iş arkadaslarının eşleriyle kaynaştım
bide ordan cevre edindim
aöf de okuyorum evdeyim diye kendimi boşlamadımda

8 ay buhranlı bir zaman geçirmiştim evliliğimin ilk ayları en zor zamanlar
ailemden memlektimden ayrılmmak çok üzüyordu beni ama
yenibir hayata başladığımında bilincindeydim...

yaşadığım şehirde hala değişen bişey yok dağlarla kaplı biyer
dağlar bazen üstüme üstüme gelir ama yapacak bişeyim yok:95:
bir tek hemserim olsun bari diye ağladığım zamanları bilirim

hiç tanımadığım şivesini bile bilmediğim doğu insanlarıyla kanka oldum resmen



şivem dahi onlara benzeyecek yakında
bazen dilim sürçüyo

yine senin akrabalrın varmış ne güzellll
yaşadığın yer büyük bişehir ne mutlu sana
bunun kıymetini bil:81:
akrabalarda varmış bunlar birer artı daha 10 gün olmuş
çoooook erken karamsarlığ a kapılmak için
adamın insanın yoksa bile dışarı çıkıp kafa dağıtabileceğin biyer mutlaka vardır
park mesela onu ben bile bulamıyorum:97:
artı yönleri düşünerek eksik tarafları görmemeye bak
daha beterini düşün haline şükret

mutluluklar