Benim uzun bir ilişkim var. Tam 5 yıllık. Liseden beri çıkıyoruz. Yaşadığımız şehirde ailelerimizin yanında okuduk. Hep birlikteydik. Ailesi beni gelinleri gibi görüyor. Bizde evlenmeyi çok istiyorduk. Sevgilim mezun oluyor bu yıl ve atanırsa en azından nişanladım diyordu. Ama artık birbirimize birbirimizden sıkıldığımızı itiraf ettik yani aramızdaki sevgi mi alışkanlık mı ikimizde bilmiyoruz. bir tarafımız ayrılmak isterken bir tarafımız istemiyor. Bana daha dün, hayatımızda belki daha iyi birileri olbilir falanda dedi, ben senin istediğin koca olamam dedi, bu dedikleri beni önceden üzerdi şimdi üzmüyorda. Ama ayrılamıyoruzda. Ben yaza kadar akışına bırakalım dedim hem onun sınavı var etkilenmesin diye. Ama bende böyle kendimizi kandırmak istemiyorum. Eğer sevgi olsa bunları düşünmezdik diye düşünüyorum. Ayrıca insan belli bir yaşa gelince sadece aşk değil mantıkta arıyor evleneceği kişide. Ve benim sevgilim çok çocuksu bende aksine çok olgun davranan biriyim artık anlaşamıyoruz. Ne yapacağım bilmiyorum, yorumlarınızı merak ediyorum 
