Çok çaresizim ne olur bana yardım edin!

Aynı durumdayız 6 sene olck üç dört ay önce geçmişimi actı.ama onada soyledım yeter artıl dedım kucuk drgılım dedm.oda dıordu bu kapıdan cıkarsan donemezsn cıktım bıt hafta snra geldi aldı.benim anamda yok öldü.babam evlendi hepimizi teker teker evdn kovdu şimdi para isteme dısında da aramaz sormaz onca sene okudum bir lırasını görmeyi bırak kızım nasılsn die bile aramadı.
Kimse çare olmuyor dimi derdine yine sen sarıyosun yaralarını yine tek başına topluyosun kendini. Nasıl oldu peki düzeldimi? Bi değişiklik var mı?
 
Ben susmasam işler daha da büyür kızlar. Mum gibi olucakmışım bana öyle diyor. Benim başka çarem yoktu evlendim. Bir başımayım bana çok korumacı yaklaştı. Babam yaşlı annem yok başka kimsem yok tek başıma hayatta kalmayı bilmiyorum. Hiç çalışmadım üniversite okudum iş bulamadım. Hep Allahın rızasını gözettim. Bana şu kapıdan çıkarsan dönüşü olmaz diyo. Ama kendisi her defasında ayrılmakla tehdit ediyo beni.
babanla gorusuyormusun.
 
Öncelikle bu benim ilk konum. Biraz uzun oldu nolur okuyun ve yardımcı olun bana. Bayadır takip ediyorum ama böyle bir anda ilk yazımı yazmayı hayal etmemiştim.
Derdime gelicek olursak anlayacağınız üzere kocamla. Herşeyi güzelce yazayım ona göre değerlendirin kızlar.
Biz 2 aylık evliyiz eşimle. Onun öncesin 3 yıllık bir tanışıklığımız son 3 ayda da bi ilişkimiz oldu. 3 yıl önce ilk tanışmamızdan sonra bana aşık oldu ama ben olmadım. Ara ara hep arayıp sorardı ben hep terslerdim. Neyse 3 yıl sonra ne olduysa böyle kalbim ısındı bi iki görüştükten sonra sevmeyede başladığımı hissettim velhasıl olan oldu nişan yaptık. Ben 19 yaşımdayken annemi 6 yıl önce intihar sebebiyle kaybettim. Çok zor zamanlar geçirdim çok yalnız kaldım. Aile bağlarımız hiç iyi değil babamdan başka kimse bana sahip çıkmadı kendi kendimi yetiştirmeye çalıştım. Annem hayattayken de çok çileler çektim. Bebekliğimden beri bütün anılarımda annem hep ağlardı. Neyse diyeceğim o ki çokta sağlıklı bi çocukluk geçirmedim ama genel olarak çok gülen neşeli bi insanımdır. Eşim de gayet birbirine bağlı bir aileden geliyor. Kayınvalidem üvey anne elinde büyümüş o yüzden evlatlarını el üzerinde büyütmüş hiç dert sıkıntı görmemişler. Hep kayınvalidem yüklenmiş çekmiş herşeyi kayınpederimin dahi bi gram yardımı olmamış. Biz evlenmeden önce ben eşime herşeyi anlattım. Aile problemlerimi vs herşeyi kabullendi ben varım artık dedi.
Genel olarak temiz kalpli ve gerçekten Allahtan korkan bi adam eşim. Lakin çok zor bi adam. En başta aşırı kuralcı. Ben bunu bile bile kabul edip evlendim evet. Ataerkilliğin son raddesinde yaşayan çizgiler olan bi adam. Nişanlıyken sevgiliyken tartışmalarımızda ipin ucunu kaçırırdı ama özür dilemesini de bilirdi. Başka şehirlerdeydik o dönem kaç kere kalkıp kalkıp 700 km yol geldi benim için.
Benim derdim şu kızlar. Evlendiğimiz günden beri bir gram tahammülü yok. Her Allahın günü tartışıyoruz. Devamlı mutsuz ve huzursuzuz. Bi süre işsiz kaldı evlendikten sonra. Şimdi işede girdi. Benim memleketimde yaşıyoruz. Burda tanıdığı çok az. Zaten çok arkadaşı olan bi adam değildi. Kafasını dağıtamadığını falan söylüyor. Öfke kontrolü yapamıyor. Sözünü dinlemezsem birazcık itiraz edersem başıma yıkıyor evi.
Dün akşam dışarı çıkmıştık kar falan oynamaya. Kimse yoktu çıktığımız yerde. Sonra liseli çocuklar çıktı dışarı. Bana hemen arabaya bin dedi bende buzda oynuyodum. Tamam son bi kayıyım dedim ama zaten araba var görünmüyodum. Bi iki kayar gibi yaptım hemen bindim arabaya. Baktım astı suratını sesi çıkmıyor. Eve geldik yalvarıyorum neyin var söyle diye sesi çıkmıyo. En son açtı iffetle ilgili bana bişiler okuyor ilmihalden. Bende çok alındım. Yattık uyucaz ben yine bi hamle yaptım öpeyim diye öptürmedi uyudu. Ben sabaha kadar uyumadım. Sabah uyandırdım onu kahvaltı istemedi. Tam kapıdan çıktı ben ağlıyodum geri girdi içeri küçük bi bağrışma yaşadık tabii sadece o bağırdı azarladı. Bana dedi ki benim bilinçaltımda karım olan kişi benim tek lafımın dışına çıkamaz ben kendime bunu aşıladım değişmiyo bu sen her sözümden çıktığında karım olarak görmüyorum seni başka bakıyorum sana gittikçe dedi. Ben çok üzüldüm bu kadar kolay mı insan karısını 2 ayda nasıl böyle görebilir. Sevdiği insanın insan hatasını görmez görsede üstünü örter. Ben öyleyim en azından. Neyse konuştuk hallettik işe gitti. Geldi yemek hazırdı oturduk hemen sofraya. Dünden kalan yoğırdu sordu bende döktüm dedim. Vay efendim neden döktün başldı bağırmaya. Bana bağırma dedim bu sefer de ona sinirlendi. Anlıcanız iki ucu şeyli bi deynek oldu olay. Bağırdı bağırdı çıktı gitti evden. Ağlamama katlanamıyor. Kayınvalidem de söyledi ben kocamın yanında bi kere bile ağlamadım ağlasam midesi bulanıyo nefret eder benden dedi. Allah aşkına bana bi akıl verin. Bende kötü huylarımı değiştirdim ama bi adamın hiç mi tahammülü olmaz. Devamlı kendini sinirlendiriyo nefretini besliyor. Demiyor ki sevgimi güçlendiriyim. Her kötü bişey olduğunda iyi hiç bi yanım kalmıyor. Dünyanın en lanet insanı ben oluyorum. Bana yardım edin çok kötüyüm. Kimsem yok.
Yeni evlisiniz bazi seyler yeni oturacak. Esin cok zor biriymis ama istersen idare edebilirsin. Biraz zor olur ama en azindan yol alabilirsiniz diye dusunuyorum.
Bir seye kizdigini anladiginda asla sorma usteleme birak. Konusursa cevabini verirsin. Konuyu acmazsa kendi ici de halledip kapatsin. O zamanlarda yanasama birak mesafe iyidir bazen.

Madem onu dokme bunu atma diyor soyleme.
Evet karismaya hakki yok ama ya idare edeceksin (zamanla onu ufak ufak degistirirsin) ya bu diyardan gideceksin
 
Kimse çare olmuyor dimi derdine yine sen sarıyosun yaralarını yine tek başına topluyosun kendini. Nasıl oldu peki düzeldimi? Bi değişiklik var mı?
İlk yıl zorlanıysun ki bnde gezinti biri olarak yemek yapmasını bilmeyen olarak cok zorlandım ara ara tartsıyoz ama benım sesımde cıkar zaten cıkmazsa ezer ki haķkı yok.ben kendime geldim diyim.tabikide tek basına kalıyruz.ki tek geldik tek gitcez bu dunyadan.o yyzden mutlu olmanın yolunu bul kendıne guven özguvenını yıtırrsen ılerde daha kotu olursun senın yanında baban varmıs.benım babam dugunume bıle gelmedi kınada abımlerde oldu dugunde diyarbakırda ki orayada bir allahın kulu gelmedi.sana ne anlatım beterın beterı var.toparlan artık.kendıne gel.sen ayakları uzerinde duran bır kadınsın.
 
benim çalıştığım bi yer vardı. patronum nalet bi adamdı binlerce kişi yaka silkerdi. benden önceki abiye odasına her girişinde hövövöv bağırırdı. ben işe başladım. bi seneye yakın her şeye hövövövöv bağırdı. odaya girdiği anda bağırmaya başlardı. çöp kovası yarıya kadar dolmuş mesela tekme atardı bunu niye doldurdun diye. yahu yarısı boş derdim. sonra hakarete de başladı. aileme maddi olarak yardım ettiğim için bırakıp gidemiyodum da ama çok baktım çantama alıp çıkayım diye. sonra susmaya başladım. neye kızıyosa onları öğrendim kızacağı her şeyi ortadan kaldırdım. hiçbişe bulamazdı gider içerilerden hiç olmadık bişey bulur gelir yine bağırırdı.

bigün artık bağırcak bişeyi kalmayınca dediğimi yanlış anlayıp bağırdı. benim gözlerim doldu.

sonra adam bi değişti bi değişti anlatamam. beni anladı baktı art niyetim yok bağırsa da susuyorum üzülüyorum. o her odaya girdiğinde bağıran adam her odaya girdiğinde gülümsemeye başladı. işten kaytarıyodum bazen yakalıyodu beni arayıp dışardamısın diye. evet kaçtım diyodum. o nalet huysuz amca, bana çikolata alırsan affederim diyodu. kızacağı bişi olduğunda 'sonra kızınca üzülüyosun' diyodu kızamıyodu. iş yerine bişiler alıncaktı beni götürdü bana seçtirdi alacaklarını. sonra bigün iş yerimde biri beni çok fena ezmeye kalktı. beni bi korudu adama cıyak cıyak bağırdı bu kızı burada kimse ezemez bu hiçbirinizin uşağı değil diye size anlatamam. sonra sırtım yere gelmedi :))

başka iş bulup ayrılınca da gözleri doldu. 2 yıl oldu hala ararız sorarız birbirimizi. o iş yerinde tanıdığım tek adam oydu diyorum hala.

velhasılı insanlar değişebiliyolar sanırım. tavsiye olarak hani bu deveyi gütmek zorunda olduğundan (eğer gitmeyi düşünmüyosan) bence bi müddet huyunu suyunu al kocanın. nelere kızıyosa yapmamaya çalış. inan ben öyle yaptım sonra ben ne istersem o olmaya başladı. bakarsın kocanın da bi yolu vardır.

bi de o kızgınken istersen üstüne gitme. benim annemin huyu da nalettir. bağırır çağırır kapıları çarpar. çok kapısında ağlamışlığım vardır günlerce süründürürdü beni. şimdi hiç tınlamıyorum üstüne gitmiyorum bi bakıyorum konuşuyo gülüyo. yani evliliğin ilk yılları biraz sancılı oluyomuş o yüzden belki halledebilrsin.
 
Bi kere bi sorun yasasının da baktın trip atıyor gitme üzerine. Üzerine gidince iyce kendini yükseklerden görüyor ve haklı olduğunu düşünüyor. Bırak öpme ne oldu deme,sarılma bırak kendi kendine öfkesini yensin. Hatalıda olsan aglamamaya çalış yanında, kendini ezilmiş gösterme.Ki hiçbir sorunu anlatma eşinin yaptıgı seni sindirmeye şimdiden ezmeye çalışıyor.Sen o evde onun eşisin bi evlilik te istişare vardır. Sen onun nazını çekme o senin kini çekmiyor tahammül etmiyorsa baktın havalarda yine ona yokmuş gibi davran. Hoşgeldin de geç yemek hazır de yemiyorsa sen ye kaldır yatakta öpme direk uyu sen umursama bak nasıl yola gelir, çocuk gibi onun arkasında dolanma yoksa baş edemez hale gelirsin.
 
siddet uyguladi dememiz icin sadece kafa göz patlamis mi olmali? Adam kadina psikolojik siddetin dibini yasatiyor!
Git kurtar ozaman, bana ne diyosun anlamadım ?? Yorumları okumadım, okumicamda sinirim bozuluyor, ama eminim kızcağıza kocasından çok psikolojik şiddet uygulanmıştır şu konuyu açtığı andan itibaren:işsiz:
Buranın havası beni baydı..iyi geceler
 
Git kurtar ozaman, bana ne diyosun anlamadım ?? Yorumları okumadım, okumicamda sinirim bozuluyor, ama eminim kızcağıza kocasından çok psikolojik şiddet uygulanmıştır şu konuyu açtığı andan itibaren:işsiz:
Buranın havası beni baydı..iyi geceler
ben size birsey demedim ki siz simdi bana niye siddetli (!) cevap verdiniz anlamadim?
 
Bence evliliginiz daha cok yeni:)
Ne kadar 3 yil 5 yil gezmis konusmus olsanizda bir insanin huyunu ogrenebilmek icin evli olmak ayni evi paylasmak gerekiyor bence :)
Kendinizde soylemissiniz esim ataerkil bir yapida diye ki cogu erkek bu yapida bence bir karsilikli oturup konusmayi deneyin ben senin bildigin herseyi bilmiyorum ogrenmek icin cabaliyorum seni uzmek kirmak hic istemiyorum ama birlikte yol alacagiz gibi seylerle biraz avutursaniz ve sanki onun dediklerini yapiyormus gibi yaparsaniz cok da zor olmayacaktir diye dusunuyorum
Buradaki hemen bitir bosan yorumlarina saygi duyuyorum ama cok katilmiyorum acikcasi, daha cok yeni evlisiniz inaninki bende esimle evliligimin ilk yilinda o kadar cok kavga ettimki ama yillar gectikce kim neye kizar bozulur uzulur ogreniyosunuz ona gore davraniyorsunuz :KK45:
 
Aynı eşinizin fikir yapısında biriyle tanışmıştım. Çoook yakışıklı bulmuştum. Fikirlerşne ve karakterinin bazı yönlerine hayran kalmıştım .

Ta ki kadın erkeğe itaat etmelidir. Dinimiz bunu gerektirir. Efendim farkettim kaşınızı almışsınız falan gibi laflar edene kadar.
Bir kere siz eğkenmek amaçlı kaymışşınız. Eşiniz sizi inş eğkendirebiliyordur. Gülüp şajalaşıyorsunuzdur. Çünkü Peygamber efendimiz sas Hz Ayse ile böyle davranmış. Onu kırmamaya özen göstermiş. Hatalarını güzelce uyarmış.
Ayrıca dinde kul hakkı var sizi bu kadar üzmemesi kazım. Müslümanın sakin kibar olması lazım

Dini işlerine geldiği gibi yorumlayamazlar.

Aşırı sinir öfke kontrolsüzlüğü sevgi eksikliğinden de olabilir Sizin verdiğinizden daha fazlasına ihtiyacı vardır belki
 
Böyle kadınlara kıyan adamın sevgisinden şüphe ederim .
Siz suyuna gidiyorum ağlıyorum diyorsunuz. Kızıp bağırdığında sende çekil kenara sakinleşince konuşalım de. Benim eşimde de öfke kontrolü sıfır. Bağırdığı için tartışamam bile. Sessiz ol der dururum . Kendine olan saygını yitirip eşine bu kadar boyun eğme. Ayrılmam diyorsan da karşına al konuş .ben bunları hakedicek ne yaptım de. Eğer bir eş diğerinin gitmeyeceğinden eminse yapmayacağını bırakmaz. Onu bırakabileceğini bilsin .
Çok seviyorum dediğin adam için bu adamdan nasıl kurtulacam dersin birgün . Allah yardımcın olsun umarım yakın zamanda düzelir eşin ..
 
Öncelikle bu benim ilk konum. Biraz uzun oldu nolur okuyun ve yardımcı olun bana. Bayadır takip ediyorum ama böyle bir anda ilk yazımı yazmayı hayal etmemiştim.
Derdime gelicek olursak anlayacağınız üzere kocamla. Herşeyi güzelce yazayım ona göre değerlendirin kızlar.
Biz 2 aylık evliyiz eşimle. Onun öncesin 3 yıllık bir tanışıklığımız son 3 ayda da bi ilişkimiz oldu. 3 yıl önce ilk tanışmamızdan sonra bana aşık oldu ama ben olmadım. Ara ara hep arayıp sorardı ben hep terslerdim. Neyse 3 yıl sonra ne olduysa böyle kalbim ısındı bi iki görüştükten sonra sevmeyede başladığımı hissettim velhasıl olan oldu nişan yaptık. Ben 19 yaşımdayken annemi 6 yıl önce intihar sebebiyle kaybettim. Çok zor zamanlar geçirdim çok yalnız kaldım. Aile bağlarımız hiç iyi değil babamdan başka kimse bana sahip çıkmadı kendi kendimi yetiştirmeye çalıştım. Annem hayattayken de çok çileler çektim. Bebekliğimden beri bütün anılarımda annem hep ağlardı. Neyse diyeceğim o ki çokta sağlıklı bi çocukluk geçirmedim ama genel olarak çok gülen neşeli bi insanımdır. Eşim de gayet birbirine bağlı bir aileden geliyor. Kayınvalidem üvey anne elinde büyümüş o yüzden evlatlarını el üzerinde büyütmüş hiç dert sıkıntı görmemişler. Hep kayınvalidem yüklenmiş çekmiş herşeyi kayınpederimin dahi bi gram yardımı olmamış. Biz evlenmeden önce ben eşime herşeyi anlattım. Aile problemlerimi vs herşeyi kabullendi ben varım artık dedi.
Genel olarak temiz kalpli ve gerçekten Allahtan korkan bi adam eşim. Lakin çok zor bi adam. En başta aşırı kuralcı. Ben bunu bile bile kabul edip evlendim evet. Ataerkilliğin son raddesinde yaşayan çizgiler olan bi adam. Nişanlıyken sevgiliyken tartışmalarımızda ipin ucunu kaçırırdı ama özür dilemesini de bilirdi. Başka şehirlerdeydik o dönem kaç kere kalkıp kalkıp 700 km yol geldi benim için.
Benim derdim şu kızlar. Evlendiğimiz günden beri bir gram tahammülü yok. Her Allahın günü tartışıyoruz. Devamlı mutsuz ve huzursuzuz. Bi süre işsiz kaldı evlendikten sonra. Şimdi işede girdi. Benim memleketimde yaşıyoruz. Burda tanıdığı çok az. Zaten çok arkadaşı olan bi adam değildi. Kafasını dağıtamadığını falan söylüyor. Öfke kontrolü yapamıyor. Sözünü dinlemezsem birazcık itiraz edersem başıma yıkıyor evi.
Dün akşam dışarı çıkmıştık kar falan oynamaya. Kimse yoktu çıktığımız yerde. Sonra liseli çocuklar çıktı dışarı. Bana hemen arabaya bin dedi bende buzda oynuyodum. Tamam son bi kayıyım dedim ama zaten araba var görünmüyodum. Bi iki kayar gibi yaptım hemen bindim arabaya. Baktım astı suratını sesi çıkmıyor. Eve geldik yalvarıyorum neyin var söyle diye sesi çıkmıyo. En son açtı iffetle ilgili bana bişiler okuyor ilmihalden. Bende çok alındım. Yattık uyucaz ben yine bi hamle yaptım öpeyim diye öptürmedi uyudu. Ben sabaha kadar uyumadım. Sabah uyandırdım onu kahvaltı istemedi. Tam kapıdan çıktı ben ağlıyodum geri girdi içeri küçük bi bağrışma yaşadık tabii sadece o bağırdı azarladı. Bana dedi ki benim bilinçaltımda karım olan kişi benim tek lafımın dışına çıkamaz ben kendime bunu aşıladım değişmiyo bu sen her sözümden çıktığında karım olarak görmüyorum seni başka bakıyorum sana gittikçe dedi. Ben çok üzüldüm bu kadar kolay mı insan karısını 2 ayda nasıl böyle görebilir. Sevdiği insanın insan hatasını görmez görsede üstünü örter. Ben öyleyim en azından. Neyse konuştuk hallettik işe gitti. Geldi yemek hazırdı oturduk hemen sofraya. Dünden kalan yoğırdu sordu bende döktüm dedim. Vay efendim neden döktün başldı bağırmaya. Bana bağırma dedim bu sefer de ona sinirlendi. Anlıcanız iki ucu şeyli bi deynek oldu olay. Bağırdı bağırdı çıktı gitti evden. Ağlamama katlanamıyor. Kayınvalidem de söyledi ben kocamın yanında bi kere bile ağlamadım ağlasam midesi bulanıyo nefret eder benden dedi. Allah aşkına bana bi akıl verin. Bende kötü huylarımı değiştirdim ama bi adamın hiç mi tahammülü olmaz. Devamlı kendini sinirlendiriyo nefretini besliyor. Demiyor ki sevgimi güçlendiriyim. Her kötü bişey olduğunda iyi hiç bi yanım kalmıyor. Dünyanın en lanet insanı ben oluyorum. Bana yardım edin çok kötüyüm. Kimsem yok.
En zor insan hcbseyden mutlu olmayan soruncu kisilikte olanlardr.. Seninde kocan oyle anlasilan. Allah sabir versin..
 
Hanımefendi ben böyle konularda kolay kolay boşanın demem, genelde iletişimsizlik tarzı sorunlar yaşayan her konu sahibine önce çift terapisti önermişimdir ama size tek diyebileceğim gerçekten boşanmanız. Siz Köle Isaura mısınız çok afedersiniz, böyle hayat geçer mi? Eşiniz sizi hayat arkadaşı gibi görmüyor, aşağılık komplekslerini size yansıtıyor, saygı yok, güven yok, huzur yok.

Çok zorlu bir hayatınız olmuş, keşke boşanmayın düzelir diyebilsem, keşke iletişim problemi diyebilsem. Düzelmeyecek maalesef, eşiniz nişanlılık döneminde de kendini belli etmiş aslında ama hem kolay özür dilediğinden hem de sizin onu sevmenizden kaynaklı olarak hatalarını daha az görmenizden kaynaklı bugünlere gelinmiş. Boşanamayacaksanız da eşinizi böyle kabul edip beklentilerinizi minimumda tutmayı öğrenecek, eşinizin her dediğine he diyeceksiniz. Yapacak başka bir şey yok cidden. Çok üzgünüm sizin adınıza.
 
Öncelikle bu benim ilk konum. Biraz uzun oldu nolur okuyun ve yardımcı olun bana. Bayadır takip ediyorum ama böyle bir anda ilk yazımı yazmayı hayal etmemiştim.
Derdime gelicek olursak anlayacağınız üzere kocamla. Herşeyi güzelce yazayım ona göre değerlendirin kızlar.
Biz 2 aylık evliyiz eşimle. Onun öncesin 3 yıllık bir tanışıklığımız son 3 ayda da bi ilişkimiz oldu. 3 yıl önce ilk tanışmamızdan sonra bana aşık oldu ama ben olmadım. Ara ara hep arayıp sorardı ben hep terslerdim. Neyse 3 yıl sonra ne olduysa böyle kalbim ısındı bi iki görüştükten sonra sevmeyede başladığımı hissettim velhasıl olan oldu nişan yaptık. Ben 19 yaşımdayken annemi 6 yıl önce intihar sebebiyle kaybettim. Çok zor zamanlar geçirdim çok yalnız kaldım. Aile bağlarımız hiç iyi değil babamdan başka kimse bana sahip çıkmadı kendi kendimi yetiştirmeye çalıştım. Annem hayattayken de çok çileler çektim. Bebekliğimden beri bütün anılarımda annem hep ağlardı. Neyse diyeceğim o ki çokta sağlıklı bi çocukluk geçirmedim ama genel olarak çok gülen neşeli bi insanımdır. Eşim de gayet birbirine bağlı bir aileden geliyor. Kayınvalidem üvey anne elinde büyümüş o yüzden evlatlarını el üzerinde büyütmüş hiç dert sıkıntı görmemişler. Hep kayınvalidem yüklenmiş çekmiş herşeyi kayınpederimin dahi bi gram yardımı olmamış. Biz evlenmeden önce ben eşime herşeyi anlattım. Aile problemlerimi vs herşeyi kabullendi ben varım artık dedi.
Genel olarak temiz kalpli ve gerçekten Allahtan korkan bi adam eşim. Lakin çok zor bi adam. En başta aşırı kuralcı. Ben bunu bile bile kabul edip evlendim evet. Ataerkilliğin son raddesinde yaşayan çizgiler olan bi adam. Nişanlıyken sevgiliyken tartışmalarımızda ipin ucunu kaçırırdı ama özür dilemesini de bilirdi. Başka şehirlerdeydik o dönem kaç kere kalkıp kalkıp 700 km yol geldi benim için.
Benim derdim şu kızlar. Evlendiğimiz günden beri bir gram tahammülü yok. Her Allahın günü tartışıyoruz. Devamlı mutsuz ve huzursuzuz. Bi süre işsiz kaldı evlendikten sonra. Şimdi işede girdi. Benim memleketimde yaşıyoruz. Burda tanıdığı çok az. Zaten çok arkadaşı olan bi adam değildi. Kafasını dağıtamadığını falan söylüyor. Öfke kontrolü yapamıyor. Sözünü dinlemezsem birazcık itiraz edersem başıma yıkıyor evi.
Dün akşam dışarı çıkmıştık kar falan oynamaya. Kimse yoktu çıktığımız yerde. Sonra liseli çocuklar çıktı dışarı. Bana hemen arabaya bin dedi bende buzda oynuyodum. Tamam son bi kayıyım dedim ama zaten araba var görünmüyodum. Bi iki kayar gibi yaptım hemen bindim arabaya. Baktım astı suratını sesi çıkmıyor. Eve geldik yalvarıyorum neyin var söyle diye sesi çıkmıyo. En son açtı iffetle ilgili bana bişiler okuyor ilmihalden. Bende çok alındım. Yattık uyucaz ben yine bi hamle yaptım öpeyim diye öptürmedi uyudu. Ben sabaha kadar uyumadım. Sabah uyandırdım onu kahvaltı istemedi. Tam kapıdan çıktı ben ağlıyodum geri girdi içeri küçük bi bağrışma yaşadık tabii sadece o bağırdı azarladı. Bana dedi ki benim bilinçaltımda karım olan kişi benim tek lafımın dışına çıkamaz ben kendime bunu aşıladım değişmiyo bu sen her sözümden çıktığında karım olarak görmüyorum seni başka bakıyorum sana gittikçe dedi. Ben çok üzüldüm bu kadar kolay mı insan karısını 2 ayda nasıl böyle görebilir. Sevdiği insanın insan hatasını görmez görsede üstünü örter. Ben öyleyim en azından. Neyse konuştuk hallettik işe gitti. Geldi yemek hazırdı oturduk hemen sofraya. Dünden kalan yoğırdu sordu bende döktüm dedim. Vay efendim neden döktün başldı bağırmaya. Bana bağırma dedim bu sefer de ona sinirlendi. Anlıcanız iki ucu şeyli bi deynek oldu olay. Bağırdı bağırdı çıktı gitti evden. Ağlamama katlanamıyor. Kayınvalidem de söyledi ben kocamın yanında bi kere bile ağlamadım ağlasam midesi bulanıyo nefret eder benden dedi. Allah aşkına bana bi akıl verin. Bende kötü huylarımı değiştirdim ama bi adamın hiç mi tahammülü olmaz. Devamlı kendini sinirlendiriyo nefretini besliyor. Demiyor ki sevgimi güçlendiriyim. Her kötü bişey olduğunda iyi hiç bi yanım kalmıyor. Dünyanın en lanet insanı ben oluyorum. Bana yardım edin çok kötüyüm. Kimsem yok.
Zor bi duru bu yazdiklarinizda banakalsakuzilcak bisey yok amaesinizin huyu olmus heralde baziseyler size desem simdi sizde biraz esinizin huyuna gidin ama siz bisey yapmamissinizki acaba bi aile terapistiyle falanmi gorusse iz umarim duzelir hersey zor oluyo boyle evde huxursuzluk olunca . Dua edin bol bol.
 
Öncelikle bu benim ilk konum. Biraz uzun oldu nolur okuyun ve yardımcı olun bana. Bayadır takip ediyorum ama böyle bir anda ilk yazımı yazmayı hayal etmemiştim.
Derdime gelicek olursak anlayacağınız üzere kocamla. Herşeyi güzelce yazayım ona göre değerlendirin kızlar.
Biz 2 aylık evliyiz eşimle. Onun öncesin 3 yıllık bir tanışıklığımız son 3 ayda da bi ilişkimiz oldu. 3 yıl önce ilk tanışmamızdan sonra bana aşık oldu ama ben olmadım. Ara ara hep arayıp sorardı ben hep terslerdim. Neyse 3 yıl sonra ne olduysa böyle kalbim ısındı bi iki görüştükten sonra sevmeyede başladığımı hissettim velhasıl olan oldu nişan yaptık. Ben 19 yaşımdayken annemi 6 yıl önce intihar sebebiyle kaybettim. Çok zor zamanlar geçirdim çok yalnız kaldım. Aile bağlarımız hiç iyi değil babamdan başka kimse bana sahip çıkmadı kendi kendimi yetiştirmeye çalıştım. Annem hayattayken de çok çileler çektim. Bebekliğimden beri bütün anılarımda annem hep ağlardı. Neyse diyeceğim o ki çokta sağlıklı bi çocukluk geçirmedim ama genel olarak çok gülen neşeli bi insanımdır. Eşim de gayet birbirine bağlı bir aileden geliyor. Kayınvalidem üvey anne elinde büyümüş o yüzden evlatlarını el üzerinde büyütmüş hiç dert sıkıntı görmemişler. Hep kayınvalidem yüklenmiş çekmiş herşeyi kayınpederimin dahi bi gram yardımı olmamış. Biz evlenmeden önce ben eşime herşeyi anlattım. Aile problemlerimi vs herşeyi kabullendi ben varım artık dedi.
Genel olarak temiz kalpli ve gerçekten Allahtan korkan bi adam eşim. Lakin çok zor bi adam. En başta aşırı kuralcı. Ben bunu bile bile kabul edip evlendim evet. Ataerkilliğin son raddesinde yaşayan çizgiler olan bi adam. Nişanlıyken sevgiliyken tartışmalarımızda ipin ucunu kaçırırdı ama özür dilemesini de bilirdi. Başka şehirlerdeydik o dönem kaç kere kalkıp kalkıp 700 km yol geldi benim için.
Benim derdim şu kızlar. Evlendiğimiz günden beri bir gram tahammülü yok. Her Allahın günü tartışıyoruz. Devamlı mutsuz ve huzursuzuz. Bi süre işsiz kaldı evlendikten sonra. Şimdi işede girdi. Benim memleketimde yaşıyoruz. Burda tanıdığı çok az. Zaten çok arkadaşı olan bi adam değildi. Kafasını dağıtamadığını falan söylüyor. Öfke kontrolü yapamıyor. Sözünü dinlemezsem birazcık itiraz edersem başıma yıkıyor evi.
Dün akşam dışarı çıkmıştık kar falan oynamaya. Kimse yoktu çıktığımız yerde. Sonra liseli çocuklar çıktı dışarı. Bana hemen arabaya bin dedi bende buzda oynuyodum. Tamam son bi kayıyım dedim ama zaten araba var görünmüyodum. Bi iki kayar gibi yaptım hemen bindim arabaya. Baktım astı suratını sesi çıkmıyor. Eve geldik yalvarıyorum neyin var söyle diye sesi çıkmıyo. En son açtı iffetle ilgili bana bişiler okuyor ilmihalden. Bende çok alındım. Yattık uyucaz ben yine bi hamle yaptım öpeyim diye öptürmedi uyudu. Ben sabaha kadar uyumadım. Sabah uyandırdım onu kahvaltı istemedi. Tam kapıdan çıktı ben ağlıyodum geri girdi içeri küçük bi bağrışma yaşadık tabii sadece o bağırdı azarladı. Bana dedi ki benim bilinçaltımda karım olan kişi benim tek lafımın dışına çıkamaz ben kendime bunu aşıladım değişmiyo bu sen her sözümden çıktığında karım olarak görmüyorum seni başka bakıyorum sana gittikçe dedi. Ben çok üzüldüm bu kadar kolay mı insan karısını 2 ayda nasıl böyle görebilir. Sevdiği insanın insan hatasını görmez görsede üstünü örter. Ben öyleyim en azından. Neyse konuştuk hallettik işe gitti. Geldi yemek hazırdı oturduk hemen sofraya. Dünden kalan yoğırdu sordu bende döktüm dedim. Vay efendim neden döktün başldı bağırmaya. Bana bağırma dedim bu sefer de ona sinirlendi. Anlıcanız iki ucu şeyli bi deynek oldu olay. Bağırdı bağırdı çıktı gitti evden. Ağlamama katlanamıyor. Kayınvalidem de söyledi ben kocamın yanında bi kere bile ağlamadım ağlasam midesi bulanıyo nefret eder benden dedi. Allah aşkına bana bi akıl verin. Bende kötü huylarımı değiştirdim ama bi adamın hiç mi tahammülü olmaz. Devamlı kendini sinirlendiriyo nefretini besliyor. Demiyor ki sevgimi güçlendiriyim. Her kötü bişey olduğunda iyi hiç bi yanım kalmıyor. Dünyanın en lanet insanı ben oluyorum. Bana yardım edin çok kötüyüm. Kimsem yok.
Benim esim nisanliyken cok tahammulsuz biriydi.oyle kisiligi var dediler hic eyvallahi uoktu hemen sinirlenirdi falan.ama evlenince kuzu gibi oldu :) kafasinda problemleri olabilir 2 ay cok az.uzmanlar erkeklerde en iyi taktigin vijdan oldugunu soyluyorlar.sende bu yontemi kullan.vijdan soomurusu yap bakalip biraz ise yarycakmi.aglamadan sadece cok uzuldugunu hissettrerek altan alttan
 
Bana dedi ki benim bilinçaltımda karım olan kişi benim tek lafımın dışına çıkamaz ben kendime bunu aşıladım değişmiyo bu sen her sözümden çıktığında karım olarak görmüyorum seni başka bakıyorum sana gittikçe dedi.
Bu kibir değilde nedir Allah aşkına? Tek lafından çıkamazmışmış.. haspam.
Kocan seni sindirmeye çalışıyo kendini ezdirme canım. O da eline ilmihal alıp show yapacağına azıcık kibar tatlı dilli olsun da uygulamada görelim bazı şeyleri...
 
Öncelikle bu benim ilk konum. Biraz uzun oldu nolur okuyun ve yardımcı olun bana. Bayadır takip ediyorum ama böyle bir anda ilk yazımı yazmayı hayal etmemiştim.
Derdime gelicek olursak anlayacağınız üzere kocamla. Herşeyi güzelce yazayım ona göre değerlendirin kızlar.
Biz 2 aylık evliyiz eşimle. Onun öncesin 3 yıllık bir tanışıklığımız son 3 ayda da bi ilişkimiz oldu. 3 yıl önce ilk tanışmamızdan sonra bana aşık oldu ama ben olmadım. Ara ara hep arayıp sorardı ben hep terslerdim. Neyse 3 yıl sonra ne olduysa böyle kalbim ısındı bi iki görüştükten sonra sevmeyede başladığımı hissettim velhasıl olan oldu nişan yaptık. Ben 19 yaşımdayken annemi 6 yıl önce intihar sebebiyle kaybettim. Çok zor zamanlar geçirdim çok yalnız kaldım. Aile bağlarımız hiç iyi değil babamdan başka kimse bana sahip çıkmadı kendi kendimi yetiştirmeye çalıştım. Annem hayattayken de çok çileler çektim. Bebekliğimden beri bütün anılarımda annem hep ağlardı. Neyse diyeceğim o ki çokta sağlıklı bi çocukluk geçirmedim ama genel olarak çok gülen neşeli bi insanımdır. Eşim de gayet birbirine bağlı bir aileden geliyor. Kayınvalidem üvey anne elinde büyümüş o yüzden evlatlarını el üzerinde büyütmüş hiç dert sıkıntı görmemişler. Hep kayınvalidem yüklenmiş çekmiş herşeyi kayınpederimin dahi bi gram yardımı olmamış. Biz evlenmeden önce ben eşime herşeyi anlattım. Aile problemlerimi vs herşeyi kabullendi ben varım artık dedi.
Genel olarak temiz kalpli ve gerçekten Allahtan korkan bi adam eşim. Lakin çok zor bi adam. En başta aşırı kuralcı. Ben bunu bile bile kabul edip evlendim evet. Ataerkilliğin son raddesinde yaşayan çizgiler olan bi adam. Nişanlıyken sevgiliyken tartışmalarımızda ipin ucunu kaçırırdı ama özür dilemesini de bilirdi. Başka şehirlerdeydik o dönem kaç kere kalkıp kalkıp 700 km yol geldi benim için.
Benim derdim şu kızlar. Evlendiğimiz günden beri bir gram tahammülü yok. Her Allahın günü tartışıyoruz. Devamlı mutsuz ve huzursuzuz. Bi süre işsiz kaldı evlendikten sonra. Şimdi işede girdi. Benim memleketimde yaşıyoruz. Burda tanıdığı çok az. Zaten çok arkadaşı olan bi adam değildi. Kafasını dağıtamadığını falan söylüyor. Öfke kontrolü yapamıyor. Sözünü dinlemezsem birazcık itiraz edersem başıma yıkıyor evi.
Dün akşam dışarı çıkmıştık kar falan oynamaya. Kimse yoktu çıktığımız yerde. Sonra liseli çocuklar çıktı dışarı. Bana hemen arabaya bin dedi bende buzda oynuyodum. Tamam son bi kayıyım dedim ama zaten araba var görünmüyodum. Bi iki kayar gibi yaptım hemen bindim arabaya. Baktım astı suratını sesi çıkmıyor. Eve geldik yalvarıyorum neyin var söyle diye sesi çıkmıyo. En son açtı iffetle ilgili bana bişiler okuyor ilmihalden. Bende çok alındım. Yattık uyucaz ben yine bi hamle yaptım öpeyim diye öptürmedi uyudu. Ben sabaha kadar uyumadım. Sabah uyandırdım onu kahvaltı istemedi. Tam kapıdan çıktı ben ağlıyodum geri girdi içeri küçük bi bağrışma yaşadık tabii sadece o bağırdı azarladı. Bana dedi ki benim bilinçaltımda karım olan kişi benim tek lafımın dışına çıkamaz ben kendime bunu aşıladım değişmiyo bu sen her sözümden çıktığında karım olarak görmüyorum seni başka bakıyorum sana gittikçe dedi. Ben çok üzüldüm bu kadar kolay mı insan karısını 2 ayda nasıl böyle görebilir. Sevdiği insanın insan hatasını görmez görsede üstünü örter. Ben öyleyim en azından. Neyse konuştuk hallettik işe gitti. Geldi yemek hazırdı oturduk hemen sofraya. Dünden kalan yoğırdu sordu bende döktüm dedim. Vay efendim neden döktün başldı bağırmaya. Bana bağırma dedim bu sefer de ona sinirlendi. Anlıcanız iki ucu şeyli bi deynek oldu olay. Bağırdı bağırdı çıktı gitti evden. Ağlamama katlanamıyor. Kayınvalidem de söyledi ben kocamın yanında bi kere bile ağlamadım ağlasam midesi bulanıyo nefret eder benden dedi. Allah aşkına bana bi akıl verin. Bende kötü huylarımı değiştirdim ama bi adamın hiç mi tahammülü olmaz. Devamlı kendini sinirlendiriyo nefretini besliyor. Demiyor ki sevgimi güçlendiriyim. Her kötü bişey olduğunda iyi hiç bi yanım kalmıyor. Dünyanın en lanet insanı ben oluyorum. Bana yardım edin çok kötüyüm. Kimsem yok.
Biz burdan sihirli değnekle dokunamayız ki eşinize. Bu kadar kısa sürede bu kadar sorun yaşanması hoş değil. Peygamber sabrına sahip olmalısınız eşinize katlanabilmek için. Hiç yapıcı bir yanı yok. Kendi üzerine düşenleri açıp okusun önce. Ne olursa olsun eşlerden birinin alttan alması gerektiğini mesela...
 
Allah razı olsun kadınların çilesi bu galiba bende diyorum hep daha 2 aylık evliyiz bilmiyoruz o da bende fırsat ver diyorum sen değişmezsin böylesin diyor bana. Ki ben o kadar değiştim Allah biliyor. Duada olmasa nasıl rahatlardım bilmiyorum zaten.
Sen hatayi en basta yapmissin. Neden degisiyorsun? Kadinlarin cilesi degil bu sadece kendini guclu hissetmeyen, erkeklerin kendini ezmesine izin veren kadinlarin cilesi. Senin kendi ayaklarinin uzerinde duramayacagini bildigi icin resmen seni cok afedersin ama gel diyince gelen git diyince giden bir robot olarak goruyor.
Surat yapiyorsa sen de konusma, sen ustune gittikce o simariyor. O sana gelip neyin var diyene kadar hic muhattap olma. Madem bosanamiyorsun o sana degil sen ona o evi zindan et ki evin kadini mutlu olmazsa kendi de olamayacagini idrak etsin.
Her tavsiye verene kendine gore cevap veriyorsun ama kusura bakma da o adamla omur gecmez ben sana diyim
 
X