- Konu Sahibi cansunursima
-
- #41
çok teşekkür ederim sizede.bi anne gözüyle bana bakabildiğiniz için.şimdi ilk iş iyi bir psikolog bulacağım.hatta ailece gitmeyi düşünüyorum.eşim olacak kişi ben ve kızlar.
Siz gercekten fedakar ve sefkatli bir annesiniz. Kucucuk yasta buyuk sorunlar yasamissiniz. Allah mukafat olarak su anki nisanlinizi cikarmis karsiniza. Ben inaniyorum ki guzel bir aile olacaksiniz. Evlenme cart curt yazanlara bakma. Bilmez bu toplumda kiz cocuklu ve bosanmis bir anne olmanin zorlugunu, bilmez konusur aksam da kocasina sarilir ayy kocamm allah basimdan eksik etmesin der. Ya da bekardir, dunyadan haberi yoktur, iskemden sallar.
5 yildir yalnizsin, evlenmek mutlu olmak, bir yuva kurmak en dogal hakkin.
Yalniz burada sunu yap bunu yap diyenlerin hicbiri konunun uzmani degil. Cocuk psikolojisi cok muhim bir alan. Karakter sekilleniyor. O oyun yap eglendir su bu diyen arkadas neye istinaden dedi mechul. Senin yapacagin tek sey, pedagog esliginde bu sureci yonetmek. Biraz masraf edersin ama deger buna.
Benimde 10 yaşında bir kızım var sizi anlayabiliyorum. Kızınız evlilik meselesine nasıl bakıyor yani evleneceğiniz kişiyle diyalogu nasıl kabullendi mi durumu yoksa kabullenemedi mi?
çok çok teşekkür ederim.çok moral oldun bana.
babası ve özellikle babannesi sürekli çocuğu doldurma çabasındalar.hatta işi annen yeni kocası ve kızı için seni hizmetçi yapacak demeye kadar vardırmışlar.kızım anne babanneme söyleyin benle öyle konuşmasın diye ağladı geçen akşam.içim parçalanıyo benim
şimdi bende internetten bir psikolog bulma çabasındayım.yardım almadan başarabilirim sandım ama olmıycak sanırım.
Bakmayın siz burdaki enteresan yorumlara. Utanmasalar sizi dünyanın en kötü annesi bile seçebilirler. Ben yazdıklarınıza dayanarak eminim ki siz çocuğunuz için en iyi şartları sağlayacaksınız. İki ufaklığın da mutlu bir yuvası olacak. Müstakbel eşinizin kızı sizinle mi kalacak bilmiyorum, ama eğer öyleyse bu bence ikisinin de sosyalleşmesi için çok güzel bir fırsat. Kendilerini asla yalnız hissetmezler böylece. Sizi paylaşmak olarak düşünmeyin bunu, ikisine de aynı oranda sevgi verebilirsiniz.
Aldırmayın o boşanmış aile çocukları ezik, 1-0 geride başlıyor hayata falan diyenlere. Yaşamayan bilemez bunu. Boşanmış aile çocukları genelde cin gibi, hırslı, tuttuğunu koparan çocuklar olur. Bunlar için bozmayın sakın moralinizi.
Kızınıza iyi bir aile ortamı sağlarsanız, huzur ve mutluluk verirseniz o da sizin yanınızda olmak isteyecektir. Doğruyu yanlışı ayırt edebilecek yaşta zaten.
Evet bir annesiniz ve önceliğiniz çocuğunuz amaaaa sizin de mutlu olmaya, yuva kurmaya, birinin desteğini arkanızda görmeye hakkınız var. Aradaki dengeyi kurduğunuz sürece her şey yolunda gider.
ben anlayamadım
2 sene nin nesi erken
?????????????????????
2 ay değil 2 yıl geçmiş
elbetteki insan yeni bir düzen kurucak ve bu düzen içinde kendini hazırlamış olur bu sürede
yeterki doğru insan olsun
konu sahibi arkadaşım
yapacağın şey babası ile yeniden görüşerek bu görüşmelerinin okul hayatına ve düzenine yansıdığını izah etmek
o da babası neticede
anlaması lazım
.
ayrıca şahsi kanaatim bu sürecin bir süreliğine olduğu yönünde
eski eşin evlendikten sonra
sen gel kızını gör diye arasan bile
vakit ayıramıyacaktır
malesef erkekler bu konuda bu şekilde davranıyor
hakkında hayırlısı olsun
evlilik fikrini kızına iletmenin en doğru yolu pedagog yardımı almak
bundan sonrası için
mutluluklar dilerim
malesef boşanmış ailelerde olan çocuklara oluyor babasına gitse evde üvey anne var sizinle kalsa yabancı bir adam ve onun kızı ile yaşamak zorunda olacak.Bazen gerçekten boşanmak gerekiyor evet ama çocuklarıda düşünmek lazım anne babasının ayrıldığı yetmezmiş gibi birde evde yabancılarla yaşamak zorunda olmak çok kötü bu çocukların psikolojisini düşünemiyorum.Madem ilişkisiz duramadınız bari evlenmeden sevgili olarak idare etseydiniz kızınız için fedakarlık etseydiniz.Kızınız 20 li yaşlara gelince zaten evden uzaklaşacak üniversite vs ozaman evlenebilirdiniz.
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
merhaba arkadaşlar,
daha önceki konularda bahsettimmi hatırlamıyorum ama yaklaşık 2 sene önce boşandım.10 yaşında bi kızım var.kızım benimle yaşıyor.yada ben öyle avutuyorum kendimi.
şu hayatta vazgeçemeyeceğim tek şey evladım.boşanırken bile sadece kızımı istiyorum.başka bişey istemiyorum dedim ve iğne bile almadan boşandım.eski eşimlede kızımızı iki arada sefil etmiycez diye anlaşmıştık.ama işin rengi değişmeye başladı.ve ben üzüntüden kahroluyorum.
şimdi bi ilişkim var ve kısmet ederse 2 ay sonra evleniyoruz.evleniceğim insanında 10 yaşında bi kızı var.ve biz kızları tanıştırdık.çok güzel anlaştılar.hiç bir sorun yok.
şuanki sorun eşimin verdiği sözlerden cayarak kızımın düzenini bozarak sürekli almak istemesi.kızımda benleyken çok mutlu ama babasına gittiğinde bana gelmek istemediğini ima ediyomuş.yada eski eşim yalan söylüyor.çünkü kızıma dedimki kızım istersen babanlada yaşayabilirsin.biz senin mutsuz olmanı istemeyiz.tabi bunu söylerken içim kan ağlıyoyok anne ben senle yaşamak istiyorum diyo.
ve ben kızımı kaybetmekten deli gibi korkuyorum.çünkü bütün okul düzeni bozuluyo.koca gün bir tost yiyip gün geçiriyo.ama bunları anlayacak yaştada değil.bu işi nasıl düzene sokabilirim bilmiyorum.anne ben babamla yaşamak istiyorum derse naparım.geleceği için elimden geleni yaparken onun böyle davranmasına çok üzülüyorum.
bazen istemeden onu azarlıyorum.tersliyorum.sonra sarılıp ağlıyorum.hiç iyi durumda değilim anlıycanız
bi akıl verin ben nasıl davranayım
malesef boşanmış ailelerde olan çocuklara oluyor babasına gitse evde üvey anne var sizinle kalsa yabancı bir adam ve onun kızı ile yaşamak zorunda olacak.Bazen gerçekten boşanmak gerekiyor evet ama çocuklarıda düşünmek lazım anne babasının ayrıldığı yetmezmiş gibi birde evde yabancılarla yaşamak zorunda olmak çok kötü bu çocukların psikolojisini düşünemiyorum.Madem ilişkisiz duramadınız bari evlenmeden sevgili olarak idare etseydiniz kızınız için fedakarlık etseydiniz.Kızınız 20 li yaşlara gelince zaten evden uzaklaşacak üniversite vs ozaman evlenebilirdiniz.
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
evet son 5 yıldır beni şimdiki kadın ve daha başkaları ile aldatmış.ben bunları daha sonra öğrendim.ve en son bu kadına aşık oldu sanırım.ve ben bunu öğrenir öğrenmez boşanma davası açtım.nasıl farketmedin derseniz eşim bar işletiyodu.yani zaten yoldan çıkmış vaziyetteydi.eve barka uğramıyosu.ben hep bişeylerin farkındaydım ama bi türlü ispat edemedim.en son kadın bana mektup yazdı ve banada boşanmak kaldı.
ben sizin gibi karamsar bakmıyorum olaya.boşanmak yada ikinciye evlenmek kötü bişey değil.biz kendi evladımıza kötülük ediyoruz sanki.babsıda bende.evladımızı yanımızda tutmaya çalışırken daha kötü ediyoruz.
evlenme konusunada gelince.yanlız yaşıyorum şuan zaten.çalışıyorum çok şükür.çok sancılı bir evlilikten sonra sevmeye ve sevilmeye ihtiyacı oluyo insanın tahmin edersiniz.ve birde toplum baskısı.herşeyin iyi olacağını umut ederek evleniyorum.
zaten müstakbel eşimlede şartlarımız eşitçbuna çok dikkat ettim ben.kızlarımız aynı yaşta.o benim evladıma nasıl davranırsa benimde öyle davranacağımı düşünür tahmin ediyorum.çünkü ikimizde şartlarımızı bilerek evleniyoruz.
insan mutluluğu buluncada kaçırmak istemiyo işte...
merhaba arkadaşlar,
daha önceki konularda bahsettimmi hatırlamıyorum ama yaklaşık 2 sene önce boşandım.10 yaşında bi kızım var.kızım benimle yaşıyor.yada ben öyle avutuyorum kendimi.
şu hayatta vazgeçemeyeceğim tek şey evladım.boşanırken bile sadece kızımı istiyorum.başka bişey istemiyorum dedim ve iğne bile almadan boşandım.eski eşimlede kızımızı iki arada sefil etmiycez diye anlaşmıştık.ama işin rengi değişmeye başladı.ve ben üzüntüden kahroluyorum.
şimdi bi ilişkim var ve kısmet ederse 2 ay sonra evleniyoruz.evleniceğim insanında 10 yaşında bi kızı var.ve biz kızları tanıştırdık.çok güzel anlaştılar.hiç bir sorun yok.
şuanki sorun eşimin verdiği sözlerden cayarak kızımın düzenini bozarak sürekli almak istemesi.kızımda benleyken çok mutlu ama babasına gittiğinde bana gelmek istemediğini ima ediyomuş.yada eski eşim yalan söylüyor.çünkü kızıma dedimki kızım istersen babanlada yaşayabilirsin.biz senin mutsuz olmanı istemeyiz.tabi bunu söylerken içim kan ağlıyoyok anne ben senle yaşamak istiyorum diyo.
ve ben kızımı kaybetmekten deli gibi korkuyorum.çünkü bütün okul düzeni bozuluyo.koca gün bir tost yiyip gün geçiriyo.ama bunları anlayacak yaştada değil.bu işi nasıl düzene sokabilirim bilmiyorum.anne ben babamla yaşamak istiyorum derse naparım.geleceği için elimden geleni yaparken onun böyle davranmasına çok üzülüyorum.
bazen istemeden onu azarlıyorum.tersliyorum.sonra sarılıp ağlıyorum.hiç iyi durumda değilim anlıycanız
bi akıl verin ben nasıl davranayım
ben kötülük etmek istemedikçe böyle üstüme geliyolar işte.ben sırf kızım için işim için burda yaşıyorum.sırf babasından ayırlmasın büyüyünce anne neden beni alıp başka şehire gittn babamdan ayırdın demesin diye daha zor şartlarda yaşıyorum.Üstte ki arkadaşın yorumunu tekrar gibi olacak ama, bende bir kaç birşey söylemek istiyorum. Eski eşiniz resmen sizi kıskanıyor, sizin kurduğunuz düzen, hayatta halen daha ayakta durmanız, yeni bir hayata adım atıyor olmanız ve en önemlisi mutlu olmanız belli ki onu çıldırtıyor. Size birşey söylemediği için, ne yapsın o da sizi evladınızla vurmak istiyor. Ne kadar aciz bir durum. Bakın, öncelikle kendinizi toplamak zorundasınız, ne kadar güzel yaşanan kötü günlere inat, tekrar evlenmeye yeni bir hayat kurmaya, bir yuva olmaya karar vermişsiniz. Bu çok takdir edilecek bir durum. Evladınız mutlu olsun istiyorsanız, önce siz mutlu olacaksınız. Onu kaybetmezsiniz korkmayın, bu tedirgin dönemi tek başınıza aşamayacağınızı düşünüyorsanız, bir pedagog veya psikologtan yardım alabilirsiniz. Bunda çekinilecek bir durum yok.
yanlış düşünüyorsunuz, bu tamamen evleneceği adama ve bu durumu çocuğa nasıl yansıttıklarına bağlı. benim 9 yaşında üvey babayla yaşamaya başlamış arkadaşım var, üvey babasına baba der... baba demeye biraz daha büyüdükten sonra başlamış, küçükken demek istemiyormuş ama üvey babası gerçek babasından daha çok babalık yaptığı için, hakkını ödemek amacıyla "baba" diye hitap ediyor. alışma süreci zor olabilir ama aile bağı kurulduktan sonra her şey kolaylaşır.
Kaçırmayın da zaten, evlat tabi ki çok önemli ama evlat için bir yuva kurmaktan vazgeçilmez. Karşınızdaki insana güveniyorsanız hiç sorun yok. İnsanların böyle tuhaf bir şartlanması var, anneler yeniden evlenmemeli gibi, düşünmeyin böyle şeyleri. Bende boşanmış bir annenin çocuğuyum, hep derim keşke evlenseydi rahmetli. Biz dört taneydik, bir olsa evlenirim ama dört çocukla olmaz derdi hep. Hayatını bizim için yaşadı ve 59 yaşında öldü. Keşke evlenseydi, keşke hak ettiği kadınlığı yaşasaydı, keşke mutlu olduğu zamanlar geçirseydi. Yazdıklarınızdan son derece aklı başında bir anne olduğunuz belli, pek ala sağlıklı bir ortam temin edebilirsiniz. Olmayacak bir şey yok, kızınızda rahat olduğu yeri tercih edecektir. Baba da mutlaka kıymetlidir ama evlat kolay kolay anadan vazgeçmez. Konuşurlar boş konuşurlar, hiç üzmeyin kendinizi. İnşallah çok güzel olur her şey
evet alışma sürecindede belki psikolog yardımı alırsak daha kolay olur herşey.baba demesede olur ama sevsin saysın yeter bana.kimse evladını kötü bi adamın eline emanet etmek istemez.allah yardımcımız olsun inşallah.sizde çok saolun...
sen evladini gozden cikarmak uzeresin. senin evlenmen evladini babasinin almasi demek olabilir 10 yasinda cocukta evdeki ortama gore ben gidicem diye talepte bulunabilir sen evlendikten sonra. ozaman yeni kocana karilik onun kizina da annelik yaparsin kendi oz kizinda baska kadinin elinde buyur bu ihtimalleri icine sindiriyosan buyur evlen. umuttur insani yakan evet umutsuz da yasanmaz ama hep birseylere daha iyi olsun diye baslar insan ama bazen o kadar kotuye giderki begenmedigin eski yasamini aratir sana. denemek bedava dene gor
arkadaşım umarım çok mutlu olursun evliliğinde... sen bence doğru bir tercihte bulunmuşsun.. eş adayınında ne güzel kızı varmış... en azından seni anlar.. ikinizinde çocuğunun olması evdeki denge açısından çok olumlu.. ikisininde kız olması da keza aynı şekilde bir avantaj... eminim kızında mutlu olacaktır... ona bıraz zaman ver. eski eşinde bu durumu hazmedecektir.. bırak şimdilik konuşsun.. dava açsa bile alamaz kızını merak etme.. sen sonuçta namusunla evlenmeye karar vermişsin ..hiçbir hakimkızını babaya vermez...
şimdi gelelim evlenme diyen arkadaşlara.. bi kere arkadaş ne kadar beklese daha uygun olurdu sizce... kızının mutluluğunu düşün diyenlere bir soru.. siz acaba babasız evde büyüyen çocukların yasadığı mutsuzluğu bilebilirmisiniz... kötü bir öz babadansa iyi bir üvey babanın o kıza babalık yada abilik yada yol göstericilik yapabileceğini tahmin edemiyormusunuz... hele İLİŞKİSİZ DURAMADIN diyen arkadaşım bayana ne tavsiye ettiğinin farkındamısın?? sevgili olarak kalsaydın demek ,ne demek tam olarak kavrayabiliyormusun? sen arkadaşa resmen adamla gizli ssaklı takıl kızın bundan etkilenmesin mi diyorsun yoksa ben mi yanlış anlıyorum? kızı böyle bir olaydan daha çok etkilenmez mi?? annemin sevgilisi var diye mi düşünmeli o yaştaki çocuk yoksa annem evli ve benim baba yerine koyabileceğim bir abim var diye mi düşünmeli???
sen evladini gozden cikarmak uzeresin. senin evlenmen evladini babasinin almasi demek olabilir 10 yasinda cocukta evdeki ortama gore ben gidicem diye talepte bulunabilir sen evlendikten sonra. ozaman yeni kocana karilik onun kizina da annelik yaparsin kendi oz kizinda baska kadinin elinde buyur bu ihtimalleri icine sindiriyosan buyur evlen. umuttur insani yakan evet umutsuz da yasanmaz ama hep birseylere daha iyi olsun diye baslar insan ama bazen o kadar kotuye giderki begenmedigin eski yasamini aratir sana. denemek bedava dene gor
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?