Üniversitede bir arkadaşım vardı. Kız çirkindi -siz bu tabiri kullandığınız için kullanıyorum-, yani çok güzel değildi. Saçları çok cılızdı, dişleri ağzına göre çok büyüktü, gözleri, burnu yani hani tek tek inceleseniz gerçekten beğenmezsiniz. Ama kızın öyle bir özgüveni, öyle bir havası vardı ki tanıdıkça güzelleşiyordu. Tanıdıkça aslında ne hoş kız diye düşünüyorduk. Koridordan bir geçerdi, ortalık Chanel kokardı.

Çok bakımlı ve hoş bir kızdı. Etrafı da hiç boş kalmadı, ne arkadaş ne sevgili anlamında. Önce siz kendinizi beğenmelisiniz, önce siz kendinizi güzel bulmalısınız. Etrafınıza yansıttığınız ışığı bu parlatıyor çünkü.