• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çok değiştim mutsuzum...

Tatlidilli99

O bir mayıs annesi istanbulun güzeli
Kayıtlı Üye
10 Ağustos 2018
151
152
18
Bu değişim hamile kaldıktan sonra Başladı...

Karakterim,
Hayata bakış açım,

BUNDAN beş ay öncesine kadar her şey normal seyrinde devam ediyordu.

İnsanlarla güzel anlaşır, güzel dertleşir ve hep yol gösterici destekçi olurdum.
Misafirleri kapımın sonuna kadar acar, çıkarsız sekilde memnun eder hizmet ederdim.
Eşime karşı derin merhamet duyar aşkla bakardım.
Dert anlatan insanlara tarafsız yorumlar yapar yapıcı olmaya calışırdım.

Dostum çoktu...
Sabrım vardı, yüzümde herkese sunduğum tebessümüm vardı.

Ya şimdi...

İnsanlara tahammülüm kalmadı, kullanıldığımı düşünmeye başladım. Yatılı misafir olarak gelen kişiler bana yardım etmediğinden sorgular oldum. Karşılık bekler oldum.
Küçük bir bebek ve hamilelik olunca eşimin ütüsünü bile yapamaz oldum. Azar işitir oldum.
Yatılı misafir istemiyorum. Evim kirlensin istemiyorum.
Saatlerce tlf da dert dinlemek istemiyorum.
Hep akıl veren ben akıl danışmaya geldim bu sefer buraya beni anlayan yol gösterecek arkadaşlara danışmaya geldim.

Benim kalbim karardı eskisi gibi tekrar beyazlar mı?

2 tane 10 yıllık dostum bile beni bıraktı dertlerini dinlerken onlara sende kusurlusun dediğim için.
Eskiden olsa uyuyamazdım şimdi takmıyorum bile.
Kurtuldum dıye duşunmeye başladım.
Daha anlatacak o kadar sey var ki gözünüz yorulsun istemem yorumlarda siz sordukça devam edicem.
 
Maddi manevi bir çöküşteyim. Mutlu etmek için yaşayan ben şimdi kendimi bile mutlu edemiyorum.
Bebeğim bile beni değil babasını seviyor.
 
Bunalmışsınız valla. Bence çok da normal bu durum. Yatılı misafirden ben de hoşlanmıyorum. Hele ki yardım etmeyeni şöyle uzak dursun. İki çocuğa yetemiyorum ben, bir de misafire hizmet etmek çok zoruma gidiyor. Pek kimseyle ev görüşmesi yapmıyorum ben. Görüşeceksem dışarıda görüşüyorum. Çok nadir misafirim gelir. Çok nadir de giderim birine.
Çevremdeki çocuklular da hep böyle.
 
Bana fazlalıklarından kurtulmuşsun gibi geldi.
Eşinin sana haksızlık etmesi dışında bir sorun yok gibi. Ütüsünü yapmanı istiyorsa evdeki başka sorumlulukları senden alsın bi zahmet...
Aslında bende öylr düşünüyorum. Vicdanen rahatım fazlalıklardan kurtuldum gibi. Ama böyle düşünmek acaba ne derece doğru diyorum
 
Aslında bende öylr düşünüyorum. Vicdanen rahatım fazlalıklardan kurtuldum gibi. Ama böyle düşünmek acaba ne derece doğru diyorum

İyi de hep sen dert dinlemişsin
Hem 10 yıllık arkadaşına hatalı olduğu zaman kibarca söylediysen ve bu yüzden senden uzaklaştıysa sadece pohpohlanmak için yanına geliyomuş demek ki. Seni bi kere bile alttan alamayan biri için üzülmeye değmez bence
 
Bunalmışsınız valla. Bence çok da normal bu durum. Yatılı misafirden ben de hoşlanmıyorum. Hele ki yardım etmeyeni şöyle uzak dursun. İki çocuğa yetemiyorum ben, bir de misafire hizmet etmek çok zoruma gidiyor. Pek kimseyle ev görüşmesi yapmıyorum ben. Görüşeceksem dışarıda görüşüyorum. Çok nadir misafirim gelir. Çok nadir de giderim birine.
Çevremdeki çocuklular da hep böyle.

Acaba önceden mi çok iyimserdim. Belki normal olanı budur belki normalleştim bilmiyorum.

Düşün ki önceden susuzluktan ölsemde önce yanımdaki her kimse ona teklif ederdim. Şimdi ise önce can diyorum...
 
herkes zaman zaman bunalır cok dogal bir süreç canım bence
hormonların falan da degişken
seni anlıyorum
umarım gecer bu sürecin de
 
Utu isini esinize devredin bence. Her kadin utu yapmasini bilmek zorunda mi ve her ise yetismek zorunda miyiz? Kadinlik kolelik mi yani? Ben utu yapmasini bilmem ve esime de en basta dedim ben yapmam diye. Simdi bisey utulencek olsa ya benim kor topal utulememe razi olur yada kendi utuler.
Cocukla evi kokusturmuycak kadar temiz tutmak kafi geliyor artik. Ben de yetisemiyorum herseye.. Bi de eger arkadaslariniz bekarsa yada cocuksuzsa sizle ayni frekansta degildirler artik ve anlasmamaniz normal. Insanin konustugu konular da degisiyor. Ben evli ve cocukluyum mesela daha cikma asamasinda bi kiz arkadasim cok hayalperest laylaylom pembe gozluklu as k bocegi geliyor bana. Ben de ona hayattan bezmis cok gercekci monoton sikilgan bir tip geliyorum. Kendi frekansinizda birileriyle sohbet etseniz mutlu olursunuz. Yani yuk olan birilerini neden tasiyasiniz ki...
 
Normal olan buysa born neden mutsuzum?
Eşimle hiç konuşamıyoruz. O anlatır ben dinlerim. Ama ben anlatınca tv izlicem der.
Sıkıntım olsa anlatacak kimsem yok.
Ailem üzülmesin diye eşimle hep mutluymuşum gibi görünmeye calışıyorum.
 
Utu isini esinize devredin bence. Her kadin utu yapmasini bilmek zorunda mi ve her ise yetismek zorunda miyiz? Kadinlik kolelik mi yani? Ben utu yapmasini bilmem ve esime de en basta dedim ben yapmam diye. Simdi bisey utulencek olsa ya benim kor topal utulememe razi olur yada kendi utuler.
Cocukla evi kokusturmuycak kadar temiz tutmak kafi geliyor artik. Ben de yetisemiyorum herseye.. Bi de eger arkadaslariniz bekarsa yada cocuksuzsa sizle ayni frekansta degildirler artik ve anlasmamaniz normal. Insanin konustugu konular da degisiyor. Ben evli ve cocukluyum mesela daha cikma asamasinda bi kiz arkadasim cok hayalperest laylaylom pembe gozluklu as k bocegi geliyor bana. Ben de ona hayattan bezmis cok gercekci monoton sikilgan bir tip geliyorum. Kendi frekansinizda birileriyle sohbet etseniz mutlu olursunuz. Yani yuk olan birilerini neden tasiyasiniz ki...

Evet cok doğru bır bakış. Beni bırakan ıkı arkadaş bekar ve sevgili derdi anlatırlar. Ayrılır başka biri çıkar her şey dejavu.. .

Evli arkadaşlarla daha cok anlaştığım gerçek.

Eşim de şmdilik kendi yapıyor ütüsünü.
Ama söylene söylene.
 
Evet cok doğru bır bakış. Beni bırakan ıkı arkadaş bekar ve sevgili derdi anlatırlar. Ayrılır başka biri çıkar her şey dejavu.. .

Evli arkadaşlarla daha cok anlaştığım gerçek.

Eşim de şmdilik kendi yapıyor ütüsünü.
Ama söylene söylene.
Kusura bakmayın ama eşinize yapmanız gereken atarı bence arkadaşlarınıza yansıtmışsınız. Bekar insan tabii ki sevgili derdi olacak ayrılacak başkasıyla üç aşağı beş yukarı aynı şeyleri yaşayacak. Siz de her seferinde bambaşka şeyler anlatmıyorsunuzdur sonuçta. Eşinizin sizi dinlemediğini ev işleri konusunda çalışan gibi görmesinden şikayetçiyseniz bu sorunu çözmeye çalışın buna odalanın. Aile içi sorunu çözünce bir sonraki halkaya karşı daha iyimser olursunuz ve en önemlisi de ruhunuzu bunaltan durumdan kurtulursunuz
 
Hiç tanımadığım bir adamı (eşimin köylüsü) yatılı misafir almak istemiyorum diye az önce ben linç edeceklerdi, kaçın bence hemen buradan.
 
Yüklerini dökmüşsün canım. Tükenmişlik sendromu falan değil. Bende misafiri severim ama sadece sevdiğim insanlar yani insan seçerim kurukalabalıkları sırf aman cagırmadı olmasın dıye evıme kımseyı davet etmem boyle cok mutluyum kaynanamdan ayrıldık baska eve cıktık ve bu eve ıkı kez geldı ıkı senede o kadar harıka kı bu duygu. Cocugum yok ama utuyu temızlıgı takma evladınla zaman gecır bu gunler gerı gelmeyecek
 
Evin işleri ,çocuk hamilelik sizi tüketmiş .Çok haklısınız .Kendinize biraz vakit ayırın nefes alın .Birazda hamilelikte ki hormonlarda etkili oluyor.
 
‘Önce ben’ demeyi öğretmiş hayat size sadece. Şuan mutsuz hissediyorsunuz çünkü yıllarca güvenilir bulduğunuz o kişiliğinizden sıyrıldınız. Yani güvenli alandan çıktınız. Güvenli alanınız başkalarını mutlu etmek üzerine kurulmuştu. Kalbim karardı ve kirlendi gibi düşünüyorsunuz, belki de kendinizi bencil bulmaya başladınız. Oysaki bu bencillik değil. Sizin de öncelikleriniz olduğunu farkettiniz. ‘Önce ben’ gayet sağlıklı bir tavırdır, ‘hep ben’ demek bencilliktir.
 
Kusura bakmayın ama eşinize yapmanız gereken atarı bence arkadaşlarınıza yansıtmışsınız. Bekar insan tabii ki sevgili derdi olacak ayrılacak başkasıyla üç aşağı beş yukarı aynı şeyleri yaşayacak. Siz de her seferinde bambaşka şeyler anlatmıyorsunuzdur sonuçta. Eşinizin sizi dinlemediğini ev işleri konusunda çalışan gibi görmesinden şikayetçiyseniz bu sorunu çözmeye çalışın buna odalanın. Aile içi sorunu çözünce bir sonraki halkaya karşı daha iyimser olursunuz ve en önemlisi de ruhunuzu bunaltan durumdan kurtulursunuz

Böyle devam edin bence. Ben de dert dinlemekten bıktım

Yüklerini dökmüşsün canım. Tükenmişlik sendromu falan değil. Bende misafiri severim ama sadece sevdiğim insanlar yani insan seçerim kurukalabalıkları sırf aman cagırmadı olmasın dıye evıme kımseyı davet etmem boyle cok mutluyum kaynanamdan ayrıldık baska eve cıktık ve bu eve ıkı kez geldı ıkı senede o kadar harıka kı bu duygu. Cocugum yok ama utuyu temızlıgı takma evladınla zaman gecır bu gunler gerı gelmeyecek

Evin işleri ,çocuk hamilelik sizi tüketmiş .Çok haklısınız .Kendinize biraz vakit ayırın nefes alın .Birazda hamilelikte ki hormonlarda etkili oluyor.

‘Önce ben’ demeyi öğretmiş hayat size sadece. Şuan mutsuz hissediyorsunuz çünkü yıllarca güvenilir bulduğunuz o kişiliğinizden sıyrıldınız. Yani güvenli alandan çıktınız. Güvenli alanınız başkalarını mutlu etmek üzerine kurulmuştu. Kalbim karardı ve kirlendi gibi düşünüyorsunuz, belki de kendinizi bencil bulmaya başladınız. Oysaki bu bencillik değil. Sizin de öncelikleriniz olduğunu farkettiniz. ‘Önce ben’ gayet sağlıklı bir tavırdır, ‘hep ben’ demek bencilliktir.

Hamilelik sonrası depresyon oluyormuş bu doğalmış bi psikologtan yardım alabilirsiniz.

Öyle güzel yorumlar ki konuyu acarken korktum kızarlar saldırırlar suçlarlar ama her şeye açığım dedim.
Bu kadar olumlu yorumlar beklemiyordum sevindim. Ama eleştiriye de açığım
 
Back
X