eşimle tanıştıktan 2 ay sonra evlendik,14 yıldır da evliyiz...tespitiniz yanlış bence.evlilik bir kumardır,kimi kazanır kimi ne yazık ki kaybeder.ama herkes kazanma ümidiyle masaya oturur.bazen dusunuyorumda acaba evliligi bu boyuta getiren evlilik oncesi yasammi yanbi flortmu
sizin adiniza cok uzuldum
ben esimle gorucu usulu evlendim
7 senelik evliyiz inanirmisiniz eger bir gece birbirimize kotu soz soylesek ayri yatamayiz koyun koyuna
sarilir yatariz
o an hersey unutulur ve halaada cok seviyorum esimi
rabbim nazarlardan korusun
acaba severek isteyerek evlenenler hep mi boyle bilmiyorum
rabbim yardimciniz olsun
arkadaşım işin içine şiddet girmese oturalım bir sürü seçenek üretelim ama şiddet olunca,kendimin uygulayamayacağı bir tavsiyeyi başkasına öneremem ne yazık ki...ve öyle de düşünüp daha fazla üzme kendini.HER KARANLIK GECENİN AYDINLIK BİR SABAHI VARDIR.
yavaş yavaş kafanda uçuşan sorulara kendi cevaplarını buluyorsun...bütün soruları yanıtladığın vakit hissizleşmeyi öğreneceksin,sonra da tekrar hayata karşı başını kaldırıp yoluna devam edeceksin...bu sadece bir süreç...atlatman gereken bir süreç!ayağın takıldı düştün bu yolda,yeniden ayağa kalkacaksın ve daha güçlü olarak hayata devam edeceksin.tek yapman gereken kendine biraz zaman tanıman ve bu zaman zarfında kendi sorularını yanıtlarken 'ben aptalmışım' gibi ifadelerden uzak durup minimuma inmiş özgüvenini hepten imha etmemen...ve anlat biz seni dinliyoruz.
bazen dusunuyorumda acaba evliligi bu boyuta getiren evlilik oncesi yasammi yanbi flortmu
sizin adiniza cok uzuldum
ben esimle gorucu usulu evlendim
7 senelik evliyiz inanirmisiniz eger bir gece birbirimize kotu soz soylesek ayri yatamayiz koyun koyuna
sarilir yatariz
o an hersey unutulur ve halaada cok seviyorum esimi
rabbim nazarlardan korusun
acaba severek isteyerek evlenenler hep mi boyle bilmiyorum
rabbim yardimciniz olsun
gerçekten hepsi boş muydu?yoksa seni sen yapan,bugün alabildiğin kararın güvencesi miydi?sen bunların hiç birini yaşamasaydın şu an çaresizce yanında şiddete maruz kalmaya devam edecektin belki.çünkü işin olmayacaktı.annenlere dönemezdin çünkü onlara yük olmak istemeyecektin...herhangi bi işe giremezdin çünkü kızın var...herhangi bir iş,yarınsız bir iş demektir;dolayısıyla kızının beklenti ve ihtiyaçlarını karşılayamamaktan korkacaktın.çaresiz eşinin yanında kalacaktın...ama sevgiyle ama nefretle sürecekti bu evlilik.büyük azimlerle geldiğin noktaya bir dön bak ve küçümseme.en büyük iyiliği sen kendine yaptın....senin yerinde olmak isteyen o adar çok dertli arkadaşımız var ki!
kızın seni ileride anlayacaktır...sen ilgini ve sevgini ona yoğunlaştırdığın sürece seni kötü görmeye imkanı olmaz.kim bilir ne oldu ki annem böyle bir karar almak zorunda kaldı der en fazla...
geçecek hepsi...allah sağlık versin,her yara kabuk bağlar zamanla...zaman herşeyin ilacı.
