Çok istediğim bir şey olacak ama bu kez de...

O şehir merdivenin ilk basamağı muhtemelen benim için.. ordan başlamak gerekecek başka bir sürpriz olmassa ...
Peki Şimdi kipirdamazsaniz, bu fırsat belki bir daha elinize geçmeyecek olsa peki... Pişmanlıkla geçecek olan bir ömür mu, yoksa zor da olsa geçen üç dört ay mi..

Dediğim gibi normal bi zamanda olsa 3 4 ayi goze alirim tabi ki. Ama su donemde pisman olacagimi bilsem de gitmezdim diye dusunuyorum.
 
Eee değişen ne?

Bebek 6 aylıkken değil de 16 aylıkken alın ücretsiz izninizi?

Tek uymayan kriter büyük çocuğunuzun okulu ama etrafınıza bakarsanız zaten okul işleri çorba bu sene. Güzel bir açıklamayla önümüzdeki eğitim öğretim yılına başka bir yerde başlamak düşündüğünüz kadar travmatik olmayacaktır. Ayrıca sınıflar kalabalık diyorsanız evinizin artan geliriyle eli yüzü düzgün bir özel okulu da değerlendirebilirsiniz.

Son cümlenize istinaden, zor olan nedir? Sonuçlar açıklanınca görevi başlatıp güzel bir ev tutmak, her şeyi paketleyip toplayan adam gibi bir nakliye şirketi bulup taşınmak, ikametgah alıp çocuğu yeni okula yazdırmak. Başka? (Öğretmenim ben bu arada, görev yeriniz belli olunca yazarsanız sizin için öğretmen gruplarında soruştururum bölgenin iyi okullarını)

Ben sık sık düzen değiştirdiğim için anlayamıyorum sanırım hislerinizi ama sizinki gibi bir eşim olsa kendimi garantiye almak için elimden geleni yapardım.

Hakkınızda hayırlısı.
bulduğunuz iş hayat standartınızı yükseltecekse neden olmasın ama çokta fırsat gibi fırsat değilse pire için yorgan yakmaya değmez derim ..
Hayatta hiçbirimiz tüm şartları/faktörleri kontrol edemiyoruz.
Öyle şeyler yazmışsınız ki adeta işe başlamamak için kendinize bahane üretiyorsunuz.
Hedefi olan ve ona ulaşmak için çok çabalamış birinin bakış açısı bu olamaz.
Ailelerle olan/olması muhtemel ilişkiyi bile sorgulamışsınız.
Hem pastam, dursun hem karnımız doysun mümkün değil.
Yerinizde olsam elimize geçen bu fırsatı tepmezdim önce kendim, sonra da ailem için.
Hepsini tek tek okudum.. çok sagolun. Cesaretlendirilmeye ihtiyacım vardı biliyordum o yüzden buraya yazdım..bebeğimin 15. Ayindada ücretsiz izne ayrilabilecegimi bilmiyordum bunu öğrenmek çok iyi oldu.o hakkımı da kullanırım şartları değerlendirdikten sonra belki..sağolun yol gosterdiginiz için..
Kafamda birşeyler daha netlesti, doğru söylüyorsunuz.bu huyumdan vazgeçmem lazım.en azından bundan sonrası için..😊
 
Arkadaşlar özellikle çalışan anneler, çocuklar açısından soruyorum,memleketlerinizde ailenizin yanında yaşamak istermiydiniz, zorlukları ya da kolaylıkları ne. Kendi aileniz mi tercihiniz olur, eş ailesi mi yani hangi memleket. Ya da bu konuda önerileriniz. Soru cevap şeklinde ilerleyebiliriz yine gerekirse
 
Su zamana kadar siz fedakarlik etmissiniz onlara da simdi biraz uyum saglamak düşüyor. Hic vicdan yapmayin derim
 
Gerçi benim bu meselem eşimle aramızda sorun. onu ikna etmek de değilde , bunun tartışmasını yaşamak zor olacak
 
anne olunca tum bencilligimizi kaybediyoruz. hep onlari dusunuyoruz. ama onlar da hayatlarini kurunca biz uzun bir sure takdir gormeyecegiz. o nedenle yaptiginizi bencilce buldugunuz zamanlar oldugunda da bence bu kadar bencillige hakkiniz oldugunu düşünün.

bir suru cocuklu ulke degistiren insan ile tanistim. herkes cpcugunun iyiligi icin yapiyor bunu. 10- 15 yaslarinda cocuklar dil bilmedikleri ulkeye gelip uyum sagliyorlar. sizinkiler yine gittikleri yerde ayni dili konusuyor olacaklar.

ben bu tip durumlarda ailenin durusunun cok onemli oldugunu dusunuyorum. eger siz sevgi dolu ve tutarli anne baba olursaniz cocuklar da basa cikacaklardir.
 
Son düzenleme:
anne olunca tum bencilligimizi kaybediyoruz. hep onlari dusunuyoruz. ama onlar da hayatlarini kurunca biz uzun bir sure takdir gormeyecegiz. o nedenle yaptiginizi bencilce buldugunuz zamanlar oldugunda da bence bu kadar bencillige hakkiniz oldugunu düşünün.

bir suru cocuklu ulke degistiren insan ile tanistim. herkes cpcugunun iyiligi icin yapiyor bunu. 10- 15 yaslarinda cocuklar dil bilmedikleri ulkeye gelip uyum sagliyorlar. sizinkiler yine gittikleri yerde ayni dili konusuyor olacaklar.

ben bu tip durumlarda ailenin durusunun cok onemli oldugunu dusunuyorum. eger siz sevgi dolu ve tutarli anne baba olursaniz cocuklar da basa cikacaklardir.
Haklisiniz. Evet öyle bir şansımız var en azindan, yine bildiğimiz kültürde, bildiğimiz dilin içinde yaşayacağız.. peki çocuk bakımı için ne diyorsunuz.. biz on yılı aşkın süredir ailelerden uzak şehirde yaşıyoruz.. ozelllikle ben yakın oldukça sorunların daha büyük olacağını dusunerekten oralara taşınmayı hiç dusunmedim.. ne yalan soyleyim hani yıldan yıla gitmek yetiyordu bana.. herşey tadında kalıyor diye düşünüyorum yani. Ama şimdi çalışırsam çocukların bakımı konusunda yanımda birimci derece akraba şart mı, ya da bı başkasına nasıl guvenirim, nasıl yapsam iyi olur, nelere katlanmak gerekir, ya da çocuklar bakılacak diye, aile huzurumu bozmamak mi tercih edilir. Ne diyorsunuz
 
Arkadaşlar kısaca anlatmaya çalışacağım
Kendinizi benim yerime koyarak cevap verin.
evli ve cocuklusunuz.normal hayat standartlarında ev var, araba var yaşıyorsunuz aynı zamanda Altı yıldır da çalışmak istiyorsunuz..
bu firsata çok yaklaştıniz. ama işi secerseniz gideceğiniz yer, şimdiki bulunduğunuz yerden ikamet olarak farkli olacak. Çocuğunuzun okulu degisecek.

Eşiniz sizin için, oniki yıldır çalıştığı kurumdan ayrılıp ev tutacaginiz yerde çalışmaya baslayacak.

Çocuklar sizinle vakit geçirmeye alismisken, kimbilir nasıl değişecek hayatları...

Bazen kendimi çok bencil hissediyorum.kendim için herkesin düzenini degistireceg diye... Sonrada diyorum böyle bir fırsat bir daha elime geçer mi...

Siz Ne diyorsunuz?
Ben yıllardır eşim ve çocuğum için kendimden fedakarlık etmişsem vakti gelince de onlar etmeli. Burada önemli olan eşinizin tutumu eğer o destekşiyorsa hiç düşünmeyin ama o desteklemıyor ve huzurunuz bozulacaksa o zaman yeniden bir öncelik değerlendirmesi yapın derim.
 
Ben yıllardır eşim ve çocuğum için kendimden fedakarlık etmişsem vakti gelince de onlar etmeli. Burada önemli olan eşinizin tutumu eğer o destekşiyorsa hiç düşünmeyin ama o desteklemıyor ve huzurunuz bozulacaksa o zaman yeniden bir öncelik değerlendirmesi yapın derim.
Eşim destekliyor, benden cesaretli o duzenimizin değişmesi konusunda da.zor olabilir ama halledilir,sen iş sahibi olmuşsun ötesi olur mu diyor o. Benim ayrıntılı düşünen, onu düşünen, onun işini düşünen, çocukları düşünen, karakter yapım böyle biraz.. bin defa düşünürüm en çok istediğim şeyi bile
 
Haklisiniz. Evet öyle bir şansımız var en azindan, yine bildiğimiz kültürde, bildiğimiz dilin içinde yaşayacağız.. peki çocuk bakımı için ne diyorsunuz.. biz on yılı aşkın süredir ailelerden uzak şehirde yaşıyoruz.. ozelllikle ben yakın oldukça sorunların daha büyük olacağını dusunerekten oralara taşınmayı hiç dusunmedim.. ne yalan soyleyim hani yıldan yıla gitmek yetiyordu bana.. herşey tadında kalıyor diye düşünüyorum yani. Ama şimdi çalışırsam çocukların bakımı konusunda yanımda birimci derece akraba şart mı, ya da bı başkasına nasıl guvenirim, nasıl yapsam iyi olur, nelere katlanmak gerekir, ya da çocuklar bakılacak diye, aile huzurumu bozmamak mi tercih edilir. Ne diyorsunuz

aydinli bir tanıdığım izmirde yasiyor. cocugun hem ananesi hem babanesi cocuga bakmak icin musait. ama çocuğa bir bakici bakıyor. bakiciya cok guvenip cok seviyorlar. demem o ki ananelerin babaannelerin duzenini bozmaya hic gerek yok. eminim yeni gittiğiniz yerde size destek olabilecek birini muhakkak bulursunuz. cok insan oyle yapiyor.
 
Bu konun muhataabı eşiniz. Biz ne desek boş. Destekleriz ama düzeniniz eşinin iş bulması vs.. Ekonomik güç bilemeyiz. İnsallah hakkınızda hayırlısı neyse o olsun ☺️
 
Arkadaşlar kısaca anlatmaya çalışacağım
Kendinizi benim yerime koyarak cevap verin.
evli ve cocuklusunuz.normal hayat standartlarında ev var, araba var yaşıyorsunuz aynı zamanda Altı yıldır da çalışmak istiyorsunuz..
bu firsata çok yaklaştıniz. ama işi secerseniz gideceğiniz yer, şimdiki bulunduğunuz yerden ikamet olarak farkli olacak. Çocuğunuzun okulu degisecek.

Eşiniz sizin için, oniki yıldır çalıştığı kurumdan ayrılıp ev tutacaginiz yerde çalışmaya baslayacak.

Çocuklar sizinle vakit geçirmeye alismisken, kimbilir nasıl değişecek hayatları...

Bazen kendimi çok bencil hissediyorum.kendim için herkesin düzenini degistireceg diye... Sonrada diyorum böyle bir fırsat bir daha elime geçer mi...

Siz Ne diyorsunuz?
Aynı duruda eşin olsaydı düzenimiz bozulmasın calismana gerek yok mu diycektiniz..bence bu bencillik değil hayat şartları neyi gerektiriyorsa ona göre düzen kurulur yine. Evet çok basit bişeyde değil ama pişman olmayacaginiza eminim asıl niye bu fırsatı kaçırdim diye kafanızı taşlara vurursunuz.
 
Sağolun yorum yazdığınız için, eşim istiyor çalışmamı, benim düşüncelerimin aksine o bulunduğumuz bölgeden uzun zamandır gitmek istiyordu zateen, gideriz o ayrı ama senin işin dolayısıyla gideriz o daha güzel olur hani gerçek bı sebebemiz olur, değişiklik olur bizim içinde diyor. On yılı aşkın burdayiz çünkü..iş açısından sorun olmayacak onun.. gittigim herangi bir yerdede çalışabilecek.
Bu konuda kafam rahatladı biraz..şimdi son yazdıklarımı okumussaniz görürsünüz, çocukları nasıl yapsam diye fikir almak istiyorum.hani bir öneri.memnun olanlar, kime baktiriyor, aile şart mı vb.seyler
 
aydinli bir tanıdığım izmirde yasiyor. cocugun hem ananesi hem babanesi cocuga bakmak icin musait. ama çocuğa bir bakici bakıyor. bakiciya cok guvenip cok seviyorlar. demem o ki ananelerin babaannelerin duzenini bozmaya hic gerek yok. eminim yeni gittiğiniz yerde size destek olabilecek birini muhakkak bulursunuz. cok insan oyle yapiyor.
Benimde düşüncem bu yönde ama eşimle ortak noktada bulusabilri miyiz bilemiyorum. Çünkü o uzun zamandir memleketine gitmek istiyor, ben fırsat vermedim..çok ısrar ediyorsa, kendi aileme ve onun ailesine yakın iki üç saat mesafeli yerlere gideriz demistim. Konu böylece kapanmıştı..
Hani o zaman sebebimiz mecburiyetimiz yoktu anladınız mı.ben evdeydim çocuklar için ve başka anlamlarda kimseye bı ihtiyacim olmamıştı. Hatta çoğu zaman uzak olmanın avantajlarını yaşıyorduk.
Ama şimdi bocaliyorum.yakin mi versem tercihleri, yoksa Allah kerim, önce iş olsun gerisi gelir elbet deyip yine uzak yerlerden mi yazsam bilemedim .
Ayrıca şöyle de bir durumum var kayinvalidemlerle aynı şehir de yaşamak hiç istemiyorum.hatta söyle deyim bir kaç saatlik mesafe bile beni korkutuyor.. ama olursa da oraya calisiyor gideceğim, fazla gel göre vakit olmayacak,aksine iki üç saatlik mesafeler asilmayacak mesafeler değil.zaruri durumlarda gel dediğim anda gelebilecek durumda olmaları çocuklar için idare edilebilir mi bunu da düşünüyorum.aynisi benim ailem içinde geçerli aynı mesafe..ne dersiniz
 
Back
X