inan seni cok cok iyi anliyorum, kalpten soyluyorum. bu duygunun ne kadar yorucu ve yipratici oldugunu asiri iyi biliyorum. kendini sev, ilk kural bu. bazi kadinlarin bizden daha guzel fizigi olabilir, belki saclari daha guzeldir belki gozleri.. bunlari gorebilir begenebilir, tamamen insani bir sey.. ama seni secmis. Bu cok ozel bir sey degil mi? ne kadar guzel guluyorsun belki, onun gozunden gormuyorsun ki kendini. sevince, yurekten baglaninca baska kadinlarmis, eski sevgililermis hepsi fıs.. senin hissettirdiklerini normal bir kiz arkadasi hissettirebilir mi? huzuru bulan bir insan o huzuru birakir mi? bu guzel vakitlerinizi birbirinizde huzuru bularak gecirin. ellerinizi tuttugunuzda o guclu sevginin tadini cikarin. guzel vakitler gecirin. bes dakika sonra unutacagi ya da aklinda bile olmayan seyler icin kendini hic uzme, yipratma lutfen. kendini gelistir, kendinle ilgilen, ne kadar seversen sev odak noktan o olmasin, o hayat arkadasin, ayni yolu yurudugun insan.. ama en degerli sensin. sen kendini sevince, kendine önem verince inan bu gececek. bu kadar uzun yazmamin sebebi inan bu yorucu duygulardan kurtulmani istedigim icin.. umarim yardimci olabilmisimdir. :)