Çok Kolay Doğum Yaptım

Ben de 2 hafta önce normal doğum yaptım ve merak eden herkesle paylaşmak ve cesaret vermek istiyorum. Hamile olduğumu ilk öğrendiğim andan itibaren normal doğum yapmaya karar vermiştim. Çevremde, hatta ailemde beni yıldırmak isteyenler oldu; yapamazsın, kolay mı öyle dediler. Ben biraz inatçı ve de meraklıyım. Bakalım bakalım öylemiymiş dedim kendi kendime. Görelim ne kadar acı veriyormuş diye de meydan okuyordum. Ama hakikaten (benden yaşça büyük insanların) yapamayacağımı düşünmesi beni iyice teşvik ediyordu. Neydi bu doğum yöntemini bu kadar ulaşılmaz yapan, gerçekten yaşamak istiyordum. Eşimin epidural ısrarlarına da kulak tıkadım. Uyuşmak da istemiyordum. Bebeğimin vücudumdan dünyaya akışına şahit olmak istiyordum. Ancak o zaman onun bedenimin bir parçası olduğunu hissedecektim sanki.

Yaşadıklarımı başka bir başlıkta (http://www.kadinlarkulubu.com/dogum...-geldi-biraz-acele-oldu-bakin-nasil-oldu.html) ayrıntılı anlattım ama buraya da yazayım, iyiki de vazgeçmemişim, iyiki de normal doğum yapmışım. Çok memnunum ve endişe duyan herkese tavsiyem şu; kendinizi bedensel ve ruhsal hazırlamanız çok önemli. Gerçekten istemek, doğumu çok kolaylaştırıyor diye düşünüyorum.

Allah tüm hamilelere kararlarında ve doğumlarında kolaylık versin...

evet ben de normal doğumyaptım,hem de suni sancıyla ama ona rağmen anlatılan çoğu normal doğum hikayesinin aksine rahat bir doğumdu.çok fazla zorlamadı beni.evet sancı çekiyorsun ama suni sancı olmasına rağmen öldürücü boyutlarda sancılarım olmadı.dayanılacak kadardı sancılar.doktorumun bana en iyi ihtamalle 8 saat sürer dediği doğumu toplam beş saatte yaptım.suyum geldiği sırada işten eve yeni dönmüştüm ve evde temizlik yapıyordum.suyum geldikten sonra temizliğimi bitirene kadar yani iki saat falan evde geçti.temizlik bitince evde yanımda olan anneme hadi hastaneye gidelim dedim.neden dedi,suyum geldi iki saat önce,doğurucam herhalde dedim ama o kadar rahatım ki annem inanmadı bana.bu arada belime çok hafif bir sancı gelip gidiyor arada bir ama dk.tutmadım.eşimi aradım hadi gel de hastaneye gidelim dedim,eczane kalabalıktı herhalde bana o yoğunlukta neden hastaneye gidiyoruz ki diye saçma sapan bir cümle kurdu.eczanedeki kalabalığın sesinden birbirimizi duyamıyoruz,karım arıyor, belki önemli bir şey, dışarı çıkıp da konuşayım demiyor adam
gel artık doğurucam dedim de ancak öyle gelebildi beyefendi.neyse bu arada annem nihayet inanabildi doğuma gidiyor olduğumuza kamera çekimine başladı.ben de aldım bavulumu elime çıktık evden.ha bu arada annem evden çıkmadan önce kardeşimle bana salonda poz verdirip bir de kendi çapında doğuma gidiş temalı ufak bir fotoğraf çekimi yaptı.ailece hepimizde bir deli rahatlığı var yani.kayınvalidem de aşağıda bizi bekliyordu,eşim de gelmişti.bindik arabaya güneşli bir mart akşamüstü çıktık yola.babamla kayınpederim de bizi uğurladılar.mardinden diyarbakıra gittik doğum için.mardinde özel hastane yoktu o zaman(bir buçuk sene öncesinden bahsediyorum bu arada) ben de devlet hastanesinde doğum yapmayı gözüm yemediği için(bir de burada şartlar kötü zaten,en küçük bir terslikte de direk diyarbakıra gönderiyorlar zaten) doğumuma iki ay kala bulduğum bir özel hastanede doğum yapmak üzere diyarbakıra yola çıktık.bu arada hamileliğim boyunca herkes bana o halde başka şehre doğuma mı gidilir,yetişemezsin yolda doğurursun diyordu.ama doktorum bana ilk doğumlarda en kısa normal doğum 8 saat sürer dediği için yetişeceğimi düşündüm hep ve sorunsuz bir şekilde de gittik zaten.hastaneye gittik,suyum geldi diyince hemen doğumhaneye aldılar,açıklık 1 cm.di,doktorum hemen suni sancı verdi.saat beşi on geçe doğumhaneye adım attım ve onu on geçe oğlumu doğurdum.toplam 5 saat sürdü,doktorumun 8 saat tezini çürüttüm.doğum anı hariç herşey kameraya çekilmiş olduğu için şimdi bakıyorum ilk üç saat sancılar çok kötü değilmiş.son iki saat artmış sadece sancılar,onlarda da öyle ölüyorum allahım derecesine gelmedim.ama sancı bu illaki zorluyor,nefesini kesiyor ama belli bir süre o en zor sancılar.tüm doğum süreci o derece deli sancılarla geçmiyor.açıklık 10 cm.e bir anda geldi benim.ebe baktı 7 cm. olmuş dedi 15 dk.sonra 10 cm.oldu ve bebek gelmeye başladı.hissettim bebeğin yaptığı baskıyı ve bebek geliyor diye heyecandan bağırdım ebeye.bu arada annem ve kayınvalidem de doğuma yanımda girdiler.doktorum koştu hemen baktı ve bana ıkın dedi.hiç zorlanmadım ıkınırken ve bana son derece cesaret veren doğum ekibim sayesinde(doktor,ebe,iki hemşire,annem,kayınvalidem,ya böyle sayınca kalabalıkmışız :26:) üçüncü ve kolay bir ıkınmanın sonucunda oğlum doğduuu ve ben bir anda içimin boşalmasıyla duyduğum o korkunç rahatlama duygusuyla ve karnımın bir anada indiğini görmemin mutluluğuyla şöyle bir oh dedim.
evet bu da benim doğum hikayem.hem mardinde 7 ay boyunca devam ettiğim doktorum,hem diyarbakırda iki ay boyunca gittiğim ve sonunda doğumumu yaptıran doktorum,hem de tüm ailem ve eşim birdefa bile sezeryan doğumu ağızlarına almadılar.hiçbirimiz hamileliğim boyunca böyle bir ihtimalin adını bile zikretmedik.iyi de yapmışız.tek seçeneğimvardı o da normal doğum.ben ve çevrem sadece buna odaklandık ve inananın bir defa bile kötü bir doğum hikayesi anlatmadı kimsew bana.daha doğrusu hassas davrandı gerkes bu konuda.ben de hamilelğim boyunca çok hareketliydim,her yere yürüdüm.evin alışverişini hep ben yaptım.temizliğimi kendim yaptım.son gün bile işteydim.ve çok kilo almadım.on kilo alarak bitirdim hamileliğimi.ben bu kadar rahat normal doğum yapmamı bunlara bağlıyorum ve kendimi güzel bir doğum yapmaya çok şartladım.hiç korkmadım doğumdan.doğumdan sonra üç dikişim oldu sadece.15 gün sonra da eski kiloma dönmüştüm.oğlum şimdi 20 aylık.ve doğumumu yüzümde bir tebessümle hatırlıyorum.allah herkese kolay ve hayırlı doğumlar nasip etsin.

ay ne güzel bu yazılar yazın yazın iyi geldi :)))

Selamlar...
Ben de 2 hafta önce sezaryenle doğum yaptım.Aslında ben de 9 ay boyunca hep normal dogum dedim durdum.Hatta sezeryan dediği için dr.umu bile değiştirdim ama olmadı.Bebişim kaka yapmıştı.Acilen ameliyata alındım.ama pişman mıyım?Hayır...
DR.çatı muayenesi yaptı.Çok da sert davrandı ki akşama nişan geldi.Hemen hastaneye koştuk eşimle tabi eşim arabayı nasıl kullanıyor anlatamam bile.Ambulans bile böyle yol açtıramazdı kendineNeyse ben o dr.a o kadar kızmıştım ki başka bi yere gidelim dedim.Çünkü o adam beni korkuttu.''Sen asla normal doğum yapamazsın.ÇAtın müsait ama psikolojin müsait değil.Muayeneye bile dayanamadın normal doğuma almam seni.'dedi.ya...ben daha bi yıprandım tabi.neyse.Gittiğim diğer dr.mükemmel.normal olacak bi sorun yok dedi.ben de mutluyum tabi.Annem de gelmiş doğumu beklerken o da ne.bardaktan boşalırcasına suyum geliyor.Gittik hastaneye tabi sancı hiç yok.nst ye bağlandım.Dr geldi doğuma alındım.DR.muayene etti ve ameliyathaneyi aradı.suyum mekonyumlu gelmiş.sancı olmadığından açılma da yok.acil sezeryan dedi.Bi anda kendimi masada budum.Epidural yapıldı.ÇOk az acıdı.2 dakika geçmeden bebeğimin ağladığıno duydum ve o anı hiç bir kelime anlatamaz..Bebişimi öptüm ve uyutulmuşum.Odamda kendime geldim...
Sezeryn doğumdan korkmayın bence.ben hiç pişman değilim.

[sıze="3"][sıze="2"]kızlar başlığı görünce dayanamadım ben de doğumumu anlatmak istedim size :)

normalde 6 ocak son tarih olarak gözüküyordu ama minik kızım gelmek icin sabırsızlandı ve iki hafta önce dünyaya geldi.. Ben de hamileliğimin başından beri fazlasıyla normal doğum yapmak istiyordum.yapı olarak biraz minyonum herkes beceremezsin çatın dardır senin diye benim moralimi bozuyordu.

37. Haftada çatı muayenesine gittiğimde doktorum çatı genişliğinin normal doğum için müsait olduğunu söyledi ben çok sevindim. E tabi ben daha üç hafta falan var diye hoppidi hoppidi geziyordum. öğretmenim ve 37. Haftaya kadar çalıştım..38. Haftanın dolduğu günün gecesi hafif hafif adet sancısı gibi sancılarım başladıı..

Ben hazırlık sancılarıdır diye önce önemsemedim sonra beni uykumdan uyandırcak şiddete geldi. Canım çok yanmıyordu ama biraz da heyecandan uyuyamadım..gece gece kalktım internetten baktım kaç dk. Da bir olur doğum sancıları diye.. Bi yandan da elimde saat dk. Aralıklarını ölçüyordum.15 dk da bir geliyordu.sabahına zaten doktora muayeneye gidecektik. önce nts ye girdim sonra dr alttan muayene yaptı.
---doğum başlamış meğersem :)) doktorum sabah 8 de gel yatıralım dedii..ben şoklardayım tabi..hastaneden çıktım ağlıyorum nasıl..sanırım henüz hazır değildim hep yeniyıldan sonra olacak diye bekliyordum..akşama kadar hafif sancıyla çarşıda dolaştık eşimle..akşam 6 gibi artık hatrı sayılır sancılarım başlamıştı..arası 10 dk ya bir olmuştu.. Ee tabi o gece sabahı sabah ettikk ev ahalisiyle ben çığlık çığlığaa bağırıyorumm beni doktora götürün epidural versin artık diye ama doktorum da 3 dk ya inice gel dediği için beni beklettiler evde..sabaha kadar uyumadım tüm apartman beni dinledi tabiki ama sancılarım hala 10 dk ya bir geliyordu..hastaneye gittiğimizde doktor hemen muayeneye aldı doğum başlamış dedi epidurale bile gerek yok dedii ben yine şoklardayım tabi!!!! Bi anda kendimi doğumhanede buldum eşim yanımda tabi..etrafımda bi sürü hemşire doktorum karşımdaa valla o an zaman durdu sankii
ilk ıkınmada meleğim dünyaya geldii ve o an kendimi kuş gibi hissettim..dünyanın en güzel duygusuyduu altını çizerek söylüyorum iyiki normal doğum yapmışım...

Bebeğimi kucağıma verdikleri zaman o çektiğin sancıların hiç birini hatırlamıyorsunn...
önceden hep derdim çatır çatır doğuracağım diye tesadüf de olsa çatır çatır oldu..
Hemşireler ve doktorum tebrik etti beni uzun zamandır epiduralsiz normal doğum yapmamıştık iyi dayandın diyee.. :)) ee tabi ben de böbürlendim tabikii...

Dayanabilene gerçekten tavsiyee ederim normal doğumun yaşattığı duyguyuu...doğumun ertesi günü ben ayakta dolanıyordum zaten :))
allah herkesin evladını bağışlasın isteyen herkese yaşatsın bu duyguyu kızlarr :)))[/sıze][/sıze]

ayyy ne güzel yaa,allahım bana da böyle kolay doğum nasip etsin....

gulcancan .!.:

ayyy ne güzel yaa,allahım bana da böyle kolay doğum nasip etsin....

Genişletmek için tıkla...

gulcancan mrb sana bır sorum olacaktı cvplarsan sevınırım goguslerın kahverengı yerlerınde de damarlar bellı oluyormu hamıllelıkte lutfen cvpla

gulcancan senı beklıyorum bır cvp vermeyecekmısın..

allahtan bısey ıstedık he..sadece hamıle bır bayandan bır bılgı almak ıstemıstım bu kadarmı zor bır cvp yazmak yardımcı olmak ısteyen varmı ...hamılelıkte gogusun kahverengı kısmındada damarlar bellı oluyormu dıye sormustum

bahanem2011 .!.:

allahtan bısey ıstedık he..sadece hamıle bır bayandan bır bılgı almak ıstemıstım bu kadarmı zor bır cvp yazmak yardımcı olmak ısteyen varmı ...hamılelıkte gogusun kahverengı kısmındada damarlar bellı oluyormu dıye sormustum

Genişletmek için tıkla...

canım ben cevap vereyim istersen.. kahverengi kısmı genişliyor gögüs de eskisine nazaran büyüyüp derisi gerildiği için damarlar daha belirgin hale geliyorr :)

ben de 20 gün önce doğum yaptım, hamile kalmadan ve hamileliğim boyunca buralardaki yazıları okuyup ben ne zaman doğum hikayemi yazacağım diye merak ediyordum ki.... çok şükür...
düşük tehlikesi ve kanamayla başlayan hamileliğimde 4 ay sürekli yattım. gebeliğimin son ayında da tansiyonum çıktığı için istirahatli geçirdim ve kızım 10 gün erken dünyaya geldi.
Benim suyum geldi gece 1:30 da, hastaneye gittiğimde 5 cm açılmış, 2:15 de sancı odasına aldılar, 5 dk. da bir sancılarım gelmeye başladı, 4:30 da kızım doğdu, epi topu 3 saatlik bir doğum maceram oldu.
Beyinde bitiyor, başından beri normal doğum istedim, kendime güvendim, kimseyi dinlemedim, kilo alacağım diye endişelenmedim, yedim içtim, doğuma 3 hafta kalaya kadar işyerimde çalıştım, her gün oryantal oynadım, evim 5.kattaydı bol bol merdiven indim çıktım, kegel egzersizlerini ve bağdaş kurup bacak esnetme hareketleriniyaptım.
Doğuma giderken de hurma yedim, 14 inşirah süresini okuyup zemzeme içtim, o kadar çabuk açıldı ki ilk doğum olmasına rağmen kolaylıkla atlattım çok şükür.
Sancı çekerken de bağırıp çağırmadım, her sancının bebeğime beni yaklaştırdığını biliyordum ve benim yerimde olmak isteyen nice kadın var diye düşününce insan gıkını çıkaramıyor.

11 gün önce normal oğum yaptım.Bebeğim 12 gün önce geldi.Sancılar başladığında hastaneye gittiğimde bunun doğuma hazırlayıcı sancılar olduğunu ,yine de dikkatli olmamı söyleyip eve gönderdiler.Ertesi gün sancılarım devam etti öğleden sonra.Alışverişe bile çıktım ama sonunda sancım bayağı artmıştı.Eşime beni hastaneye götürmesini istedim akşamüstü.Gittiğimizde haftasonu olduğu için ebe açıklığın 2 cm olduğunu sancıların nst de görünmediğini söyledi doktorumu arayıp 20 dak.da sancımın geldiğini sööylemiş.Tekrar muayene için pazartesi gelmemizi söyledi.Eve döndük.Sancılarım o kadar arttı ki 3 dakikada bir gelmeye başladı.Evde sancı geldiğinde sürekli geziyordum.Sancım biraz hafifliyordu o zaman.Eşim doktoru aradı ve hastanede buluşma kararı aldık.Çaylak ebeler hala sancımı nst de az göründüğünü daha bunun 15-20 katı sancı çekeceğimi söylediler.Doktor gelince dayanamayacaksam sezaryana alalım dedi daha önce hiç alttan muayene yapmamıştı henüz.ve suyum da gelmemişti.:18:İlk doğumum olduğu için bilmemek ne kadar zormuş.Ben son sancılarımı çektiğim için dayanamam diye kabul ederken eşim karşı çıktı.O an onu öldürmek istedim Doktor muayene için içeri aldığında açıklığın 8 cm i geçtiğini suyu kaplayan zarın kalın olduğu için kendi patlatacağını söyledi.hemen patlattı.10 dakika içinde doğum yaptım.Bebeğin boynuna ve koluna kordon dolanmıştı .Doktorum hemen müdahale etti.Çocuğun eşi de rahmime yapışıkmiş onuda 10-15 dakika içinde çıkardı.ebelere kızıp durdu.
biraz dikişli oldu ama doktoruma güvendiğim için onuda kolaylıkla atlattı.ertesi gün taburcu olduk.Allah herkese iyi bir doktor nasip etsin bu durumlarda.Kızım ve ben şimdi gayet iyiyiz.Normal doğum okadar zor değilmiş.Sadece çaylak ebelere beni gereksiz korkuttukları için kızıyorum...

zeynepecrin teşekkürler.morale inanın çok ihtiyacım vardı.37 haftalık hamileyim.normal doğum yapmak istesemde korkularım çok fazlaydı.şimdi cesaretlendim.Allah yardımcımız olsun.

canım hiç korkmama gerek yok doğum hiçde öyle aman aman zor birşey değil millet abartmaya bayılıyor sen kendine güven cesaretli ol gerisi kolay ben ilk doğumunu 5 saatte yaptım bağırıp çağırmadan çatır çatır doğurdum cesaretlenmek istersen doğum hikayemi okumanı tavsiye ederim http://www.kadinlarkulubu.com/dogum-oykuleri/405152-hipnozla-dogum-yaptim.html

ilk hamileligimdi annem ve yengemler doğumu bana bir ıkındım 2. ıkınmaya bebekgeldi dıye anlatmışlardı Doktorum nasıl bir doğum istedığımı sordugunda ben NORMAL dedigimde benı tebrik etmişti
Neyse işte 1. doğumumu yaptım 17 yaşında 2 doğumumu 19 yaşında yaptım İnşallah 3 doğumumda normal olcak asla sezeryan istemıyorum
İlk doğumunu yapacak olan bayanlarada kötü konuşup korkutanlara çok kızıyorum 1.doğumunu noraml yapan kesinlikle 2.doğumunuda normal yapar yemişim sancısını doğurdugun an yeniden doğumak nedir onu yaşıyor insan
Bu duyguyu hiç birşeye degişmem ben
Tabiki hamileykende yürüyüşlerinizi yapıp kaslarınızı gevşek tutarsanız doğumunuz dahada süper olurr tecrübeye sabittir arkadaşlarrr

Bende dogum yapalı tam dokuz ay oldu..bende anlatmak istiyorum.

Bir öncesi gun pierlotı ye gezmege gittik ve okadar yol inip çıktımki anlatamam.hep normal dogum istiyordum.etrafımdakiler ancak normal dogum yaparsan o acıyı cekersen anne oldugunu anlarsın derlerdi.gece saat 1 ve suyum geldi nasıl uyandım nasıl tuvalete kostum bilmiyorum eşim uyanıktı ona bana eşofman ve iç çamaşır getirmesini söyledim. Hemen gitmdik doktora aynı şekilde uyumaya devam ettim.. Saat 2 tekrar bir bardak kadar su gene gitmedim doktora saat 3:30 ve gene su busefer nokta nokta kanlar vardı artık doktora gitme zamanı gelmişti ama sancım felan hiçbirşeyim yoktu hersey normaldı korkmuyordum hazırdım cunku.hemen duş aldım kontrollerimi yaptım giyindim ama hala su geliyordu.. Saat 4 de giriş yaptık hastaneye danısmadaki bayan beni doktorun odasına götürdü doktor neyi var dedi suyum geldi dedim ozaman neden burya geldin dogumhaneye cabuk dedi :) alttan muayene yaptı 2cm acılma var dogum baslamış yatış dedi..eşimden cantamı istediler geceligimi giydirip hemşire beni yataga yatırdı bebegin kalp atışları ıcın hemşire basıma gelip şuan sancın var öle gözüküyor diodu ama hiçbir agrım yoktu daha sora sancı serumu verildi.. Hemşireye nezaman dogar dedim ögleye olur dedi.. öglen oldu ne sancım var ne bebek ne acılma serumu yogunlaştırdılar gene agrı yok gene sancı yok gene bebek yok aksam saat 5:10 hala sancı yok bebek yok ben yürümekten sıkılmış durumda gelen dogurdu gitti gelen dogurdu gitti.. Doktor yanıma geldi ve artık senın için yapabilecegimiz birşey yok dedi seni sezeryana almak zorundayım dedi aslında normal dogum istemiştim ama bebek zor durumdaydı madem öle uygun goruyorsunuz tm dedim ve 10 dk sora sezeryanla dogum yaparak bebegime kavuştum..hüsranla sonuclandı ama ne olursa olsun o acıyı tatmak isterdim sadist degilim ama işte olmadımı olmuyor.. Bebegim aşagıya ınmemiş boynuna kordon dolandıgı ıcın baskı olmayınca sancıda olmamış..

Netcede bebegim buyudu bile 9 aylık oldu.. Normal dogumdan şaşmayın derim olmuyorsa alternatif yollar deneyim.. Umarım herkez bebegini sağıklı ve mutlu bişekilde kucagına alır..

Bende 12 aralık 2010 da doğum yaptım. 1 gün öncesi 11 aralıkta doktor randevum vardı. Alttan muayene olmaya gittim. Doktorum bugün aşkamda gelebilir 1 hafta sonrada dedi. Bekleyeceğiz dedi. ama gelmezse haftaya suni sancıyla doğumu başlatacağız dedi. Suni sancıdan o kadar korkuyordum ki hep dua ettim. Neyse eve geldik. Kayınvalidemler İstanbul dışında oturduklarından onlarda gelmişti artık bize. Kendi annemler bizde yemek yiyelim dediler. Annemlere gittik. Annem kuru fasülye yapmış:)
Yedikten sonra ben bir yarım saat kestirim siz oturun dedim. Bir ara bir baktım alltan su geliyor sandım ki altıma yapıyorum. Tuvalete gideyim dedim. Giderken bir baktım su geliyor. Napacam ben şimdi dedim. Hemen annemi çağırdım. Annem benden heyecanlı napacaz şimdi diyor. Herkesi bir telaş sardı. Hemen doktorumu aradı annem. Doktorum telefonda gülüyor ne bu telaş, hemen hastaneye gidin benim adımı verin odasına alsınlar demiş. Bindik arabaya yola koyulduk ama bende hiç sancı falan yok. İçimden bu mu doğum dedim. Hatta bişey dediler gülmeye başladım. Eniştem de İnci sen doğurduğuna emin misin dedi. Gittiğimde 1 cm açılmış. Ben ilk günden beri normal doğum istedim. Epiduralli. Yavaş yavaş sancılarım gelmeye başladı. Odamıza aldılar hemen. Annemler, kayınvalidemler, teyzemler kafeteryaya indiler. biz eşimle odada beklemeye başladık. Doktorum geldi. Muayene etti. Daha 1 cm açıklık var dedi. Beklicez dedi. Dışarda da eşime yarın akşam anca gelir bebek demiş. O sırada sancılarım artmaya başladı. Ebeye epidurali yapsanıza dedim. 4 cm olmadan yapamayız dedi. Ama sancılarım artmaya başlamıştı. Sonra epidurali yapan uzman geldi. Yalvar yakar 2 cm iken epidurali yaptı. O an tüm ağrılar falan gitti. Kalkıp koşacaktım nerdeyse. Epidurali yaptıktan 1 saat sonra ebe muayeneye geldi. Baktı aman Allah'ım ne kadar hızlı açılmış. Doktoru arıyorum doğuma başlıyoruz dedi. Doktorum geldi. 15 dk içinde kızım doğdu. Ama ben fazla ıkınamadım. Ikınırken nefesim kesiliyordu. Beceremedim yani. Zaten doğumdan önce en büyük kabusumdu ıkınmak. Aklıma gelen de başıma geldi. Ikınamadıkça doktorumda hadi ıkın dedikçe doğumda sinirlendim hatta o sırada doktora bırakın ben doğurmucam, ıkınamıyorum dedim:) O halde doğumu bırakıp kalkacaktım:) Şu an olsa yine ıkınamam gibime geliyor. Doktorum da bana İnci epidural olmasa sen normal doğuramazdın demekki, dedi. bende evet nerden bildiniz dedim. Hamileler önceden ıkınma hakkında yeterli bilgiyi öğrenin. Zaten doğumu kolaylaştıran ıkınma. Ben ıkınabilseydim 15 dk değil 5 dk da doğururdum.11 aralık saat 20:00 da hastaneye gittik. 12 aralık 05:00 da tam doğum yaptım. Doktorumun dediği olmadı. Ben hemen o sabah doğurdum.Kendi kendime bumu doğum dedim yine. Hiç abarttığım ve abarttıkları kadar bişey değil. Tamam sancılar biraz canımızı yakıyor ama o kadar da olacak. Canımızdan bir can çıkıyor.Birde doktorda da iş bitiyor. doktoruma o kadar güveniyordum ki. Hiç yatmadım bile. 2 gün hastanede kaldım. Eve gider gitmez ayaklandım. Çünkü yatmalık bir durum sezemedim kendimde. Dikişlerim bile acımıyordu. Doktorumu çok iyi seçtiğime inanıyorum. 10 çocuk doğursam onundada doktoruma giderim.
Bazı doğum yapan anneleri de anlamıyorum. Hele hele kabus gibi bir olaymış gibi anlatmalarına tahammül edemiyorum. Zaten ilk kez doğum yapacak karşındaki. Neler olup bitecek meraklı ve korkulu bir de abarta abarta anlatıyorlar ya sinir oluyorum.
valla doğum yapacaklar varsa sonunu düşünün. Kucağınıza bebeğiniz alacaksınız. Varmı bundan daha güzel birşey. 1-2 saat acı duymuşsunuz çok mu?

yesilyoll .!.:

ilk hamileligimdi annem ve yengemler doğumu bana bir ıkındım 2. ıkınmaya bebekgeldi dıye anlatmışlardı Doktorum nasıl bir doğum istedığımı sordugunda ben NORMAL dedigimde benı tebrik etmişti
Neyse işte 1. doğumumu yaptım 17 yaşında 2 doğumumu 19 yaşında yaptım İnşallah 3 doğumumda normal olcak asla sezeryan istemıyorum
İlk doğumunu yapacak olan bayanlarada kötü konuşup korkutanlara çok kızıyorum 1.doğumunu noraml yapan kesinlikle 2.doğumunuda normal yapar yemişim sancısını doğurdugun an yeniden doğumak nedir onu yaşıyor insan
Bu duyguyu hiç birşeye degişmem ben
Tabiki hamileykende yürüyüşlerinizi yapıp kaslarınızı gevşek tutarsanız doğumunuz dahada süper olurr tecrübeye sabittir arkadaşlarrr

Genişletmek için tıkla...

tebrik ederim valla bizim gibi henüz bebeği olmayanları imrendiriyorsunuz benim en büyük korkum o sandalye...

benim_olan .!.:

tebrik ederim valla bizim gibi henüz bebeği olmayanları imrendiriyorsunuz benim en büyük korkum o sandalye...

Genişletmek için tıkla...

o sandalyede muayenede sohbet ediyoruz artık biz :))) bende çok çekinirdim, alışıosun...

bence doğum şeklinin seçimi konusunda insanları bilip bilmeden yargılamak çok yanlış...sanki normal doğum yapanlar daha çok fedakarlık yapmış daha iyi annelermiş gibi gösterilmek isteniyor bazen, bu gerçekten çok komik annelik doğum şeklinin ne olduğuyla ilgili bir şey değil, doğum sadece anneliğin başlangıcı...bir kadın için çok özel bir olay ve her kadının yaptığı her doğum hayatında unutamayacağı kadar özel anlardır, bu nedenle doğumun bu özelliğini sırf doğum şekline bağlamak sezeryanla doğum yapan annelere büyük haksızlık!!!!!...

sadece normal doğum yapan anneler değil, bütün anneler bebeklerini kucaklarına aldıklarında aynı inanılmaz duyguları hissediyorlar...sezeryanla doğum yapanların bebeklerini hemen kucaklarına alamadıkları gibi yanlış şeyler yazılmış; doğum tamamen bayıltarak olmadıktan sonra bütün anneler bebeklerini görüp öpebiliyorlar ki yine sağlık ya da başka nedenlerle tamamen anestezi ile doğum yapmış olan anneler de ayılınca bebeklerini görüyorlar...1 saat sonra ayılınca gördüklerinde de aynı duyguları yaşıyorlar...ayrıca şimdi yaşadığımız ortamdak sağlık koşullarına bakarsa her iki doğum şeklinde de çok büyük oranda sağlıklı bebekler dünyaya geliyor ve anneler de doğumdan sağlıkla çıkıyorlar...annelerimizin zamanında sezeryan mı varmış fikri çok yanlış; sezeryan yokmuş ama ölü doğumlar ve doğumdan çıkamayan anneler varmış, dolayısıyla başımıza ne geleceğini bilmediğimizden sezeryanın bir çok doğumda hayat kurtardığını unutmayalım...bir de zevk için sezeryanı seçenler yazılmış, ne kadar üzücü ve düşündürücü; kimse zevk için böyle bir seçim yapmaz zaten, sağlık nedeniyle yapan da olur gerçekten çok korktuğu için de, kimseyi yargılayıp suçlamak bize düşmez...

yani sözün özü doğum şekline bu kadar takılmamak gerekli bence, bu konunun çok hassas bir konu olduğu unutulmamalı!!!....hangi yolla doğurulursa doğurulsun içinizden çıkan bebek ve ona olan sonsuz sevginiz aynı oluyor ve doğum sadece yaşamınızda hiç unutmayacağınız bir anı olarak kalıyor...

bütün hamilelere öncelikle sağlıklı doğumlar dilerim