iyi geceler herkeze..
o kadar kotuyumki kime gitsem kime anlatsam bilemedim.. hicbir teselli hicbir soz acimi dindirmiyor.. 2bucuk yillik bir iliskim vardi.. bu sene okul bitince evlenicektik.. birsuru problemimizde vardi tabikide, kultur acisindan cok farkliydik tamamen farkli yetismistik gerek ailelerimiz gerek biz.. ne kadar anlasamasakta cok sevdim hic ayrilamadim ayriliklarimiz hep cok kisa surdu.. aslinda erkek arkadasim iyi bir insandir elinden gelen herseyi oda benim kadar yapti bu iliski icin , karakter olarak gercekten iyidir ama yetmiyor bazen iste benimde cok hatalarim var ama bu kadar farklilik olmasi hep canimi skti hep problem yaptim..2 kere cok buyuk kavga ettik ve bana cok buyuk kufurler etti, kaldiramadimm gunlerde ozur diledi agzimdan sinir aninda cikti ozellikle demedim vs.. herneyse 1 hafta once yine cok buyuk kavga ettik arkadaslarimizin yanindaydi beni resmen asagiladi.. kaldiramadim.. bitirdim.. ben herzaman farklarimizi gormezden gelmeye calistim mutlu oluruz dedim herkez olmayacagini iddaa ettigi halde ama su sona bakarmisiniz.. o kadar yanlizimki birsuru insan var ama kimseyi gormuyorum canim cok aciyor.. olmek istiyorum ciddi anlamda.. bu aci nasil bir acidir.. sadece benmiyim bu kadar yanan.. inanin anlamiyorum, unutamicam hayatim boyunca boylemi yasayacagim ben? ona donmek istemiyorum artik cok yoruldum cok uzuldum, daha fazla mutsuzluk istemiyorum hayatimda.. oyle bir duyguki.. ben galiba yanliz yaslanicam birdaha hayatima kimi sokabilirmki bu kadar kirildiktan sonra.. sizlere sormak istedigim acaba bir psikiyatriste gitsem birazda olsa kendimi iyi hissedermiyim ilac kullanarak? bu gidisle mezunda olamicam herseyim yarim kalicak, yiyemiyorum icemiyorm nefes bile alamiyorum surekli bir mide bulantisi yataktan cikamaz hale geldim.. kimseye anlatamiyorum nolur siz yardim edin..
o kadar kotuyumki kime gitsem kime anlatsam bilemedim.. hicbir teselli hicbir soz acimi dindirmiyor.. 2bucuk yillik bir iliskim vardi.. bu sene okul bitince evlenicektik.. birsuru problemimizde vardi tabikide, kultur acisindan cok farkliydik tamamen farkli yetismistik gerek ailelerimiz gerek biz.. ne kadar anlasamasakta cok sevdim hic ayrilamadim ayriliklarimiz hep cok kisa surdu.. aslinda erkek arkadasim iyi bir insandir elinden gelen herseyi oda benim kadar yapti bu iliski icin , karakter olarak gercekten iyidir ama yetmiyor bazen iste benimde cok hatalarim var ama bu kadar farklilik olmasi hep canimi skti hep problem yaptim..2 kere cok buyuk kavga ettik ve bana cok buyuk kufurler etti, kaldiramadimm gunlerde ozur diledi agzimdan sinir aninda cikti ozellikle demedim vs.. herneyse 1 hafta once yine cok buyuk kavga ettik arkadaslarimizin yanindaydi beni resmen asagiladi.. kaldiramadim.. bitirdim.. ben herzaman farklarimizi gormezden gelmeye calistim mutlu oluruz dedim herkez olmayacagini iddaa ettigi halde ama su sona bakarmisiniz.. o kadar yanlizimki birsuru insan var ama kimseyi gormuyorum canim cok aciyor.. olmek istiyorum ciddi anlamda.. bu aci nasil bir acidir.. sadece benmiyim bu kadar yanan.. inanin anlamiyorum, unutamicam hayatim boyunca boylemi yasayacagim ben? ona donmek istemiyorum artik cok yoruldum cok uzuldum, daha fazla mutsuzluk istemiyorum hayatimda.. oyle bir duyguki.. ben galiba yanliz yaslanicam birdaha hayatima kimi sokabilirmki bu kadar kirildiktan sonra.. sizlere sormak istedigim acaba bir psikiyatriste gitsem birazda olsa kendimi iyi hissedermiyim ilac kullanarak? bu gidisle mezunda olamicam herseyim yarim kalicak, yiyemiyorum icemiyorm nefes bile alamiyorum surekli bir mide bulantisi yataktan cikamaz hale geldim.. kimseye anlatamiyorum nolur siz yardim edin..