Söylenecek çok şey var ama kırıcı olmadan konuşmaya çalışacağım.
Daha evlenmemişsiniz bile, ama nişanlınız sizin mesleğinizi yapmanıza engel oluyor.
Nerede çalışıp nerede çalışamayacağınıza nişanlınız karar veriyor
Hani ortada fol yok yumurta yok aşamasında sizin hayatınızın kontrolünü eline alıyor.
Size değer verdiğini söylüyorsunuz ama şimdi böyle olan adamın evlendikten sonra daha kötü olmayacağını nereden biliyorsunuz?
Madem bu kadar kıskanç yarın öbür gün atansanız bile çalışmanıza izin vereceği ne malum?
Size "otur evinde" deme ihtimali çok yüksek çünkü sizin kendi ayaklarınız üzerinde durmanızı istemiyor.
"Gizli iş yaptığım için bende suçluyum" diyorsunuz ama hiç düşündünüz mü iş başvurusu gibi doğal bir şeyi neden gizli yapma ihtiyacı duydunuz? Ya da evlendikten sonra sırf bu kıskançlıklar yüzünden daha neleri gizli yapmak zorunda kalacaksınız?
Hadi atanamadınız ve çalışmadınız diyelim (emin olun nişanlınızın işine gelir)... Onca yıllık emeklerinize yazık bile demeden şunu sormak istiyorum. Bu evliliğin yürüyeceğini nereden biliyorsunuz? Evliliğiniz yürümezse yıllarca ara verdikten sonra tekrar iş hayatına dönmeniz mümkün olabilicek mi? Eşine bağımlı, kendi ayakları üzerinde duramayan, bu yüzden de herşeyi kabullenmek zorunda olma ihtimalinden hiç mi korkmuyorsunuz?
"Onu çok seviyorum, onu asla kaybetmek istemiyorum" diyorsunuz ama bana kalırsa siz sevginin kendinden vaz geçecek kadar büyük fedakarlıklar yapmak anlamına gelmediğini anlayamamışsınız. Kendinizden, geleceğinizle ilgili kararlar verme hakkından, kendine yeten bir birey olma fırsatından vaz geçmenin sevgi olduğunu mu sanıyorsunuz? Yarın öbür gün bu fedakarlıklarınız için nişanlınıza öfke beslemeyecek misiniz?
"Bana çok değer verır sever " de diyorsunuz... Ama nişanlınız da sizi siz olarak sevmiyor bana kalırsa. Şekle sokabileceği, bir kafes içinde kendi boyundurluğu altında yaşayacak bir kız sevmiş. Karşısındakini kısıtlamaya varan kıskançlık sevgi değil hastalıktır çünkü.
Bana kalırsa siz bu evlilik kararını yeniden bir düşünün....