Çok ama çok ,aşırı aşırı fazla duygusal bir insanım. Herşeye canım sıkılıyor özellikle hayvanlarla ilgili konulara da oraya değinmeyeyim hiç çıkamam içinden. Herşeye ağlıyorum ama ağlamaktan ziyade canımı o kadar çok sıkıyorum ki çoğu şeye yoldan geçen çoğu insanın umurunda olmayacak şeylere saatlerce ağlayabilirim şimdi bunu şımarıklık olarak algılayanlar olacaktır ama öyle değil. aslında diğer insanların da umurunda olması gereken ama bencil oldukları için düşünmeyecekleri türden konular. Çok hassasım çok duygusalım bununla başa çıkamıyorum bazen bu öyle bir hâl alıyor ki intihar düşünüyorum yapmayacağımı biliyorum ama bunu düşünmek bile zevk veriyor. Arkadaşım da yok hiç. tuhaf bir şekilde arkadaş olduğum insanların en yakın arkadaşı ben olamıyorum asla ters birşey yapmıyorum hatta onları eğlendirmek için uğraşıyorum fazla iyi niyetli davranıyorum ancak yine etrafımda derdimi dökeceğim tek bir arkadaşım yok. Ve büyük de bir özgüven problemim var insan içinde yakışıklı bir erkek bana baktığında bana niye bakıyor ki onca güzel kızın içinde yüzümde Bişe mi var acaba diye düşünüyorum. Psikoloğa git demeyin çünkü ne ona gidecek durumum var nede bunu iyi karşılayacak bir ailem var bana birşeyler önerin kitap önerin şunu yap bunu yap diyin biriyle konuşmaya çok ihtiyacım var(19 yaşındayım)
Sosyal fobin yok değil mi hiç arkadaşım yok dedin?
