Çok mu sığ düşünüyorum bilmiyorum

Raiden

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
12 Kasım 2012
3.264
3.777
198
Ben geçen ay bi işe başladım. İşyerindeki durumlardan dolayı maaşımın yarısını arefe günü aldım, yarısı pazartesiye kaldı. Onu da kredi borcunun ödenmesi icin anneme verdim. Nasılsa paramın yarısı duruyor eksiklerimi bayramdan sonra alırım dedim kendi kendime. Bu cümleyi kahvaltıda söylememle annemin ani çıkısı bir oldu. Halaları kim onun, daha ilk maastan böyle yaptı türevi laflar çınladı kulağımda. Halbuki ilk maaş değil midir hevesle beklenen iple cekilen, ben 1ay boyunca usenmeden hesap yapmistim maasimla şunu şunu yapicam, alicam diyerek. Ama şimdi paramin tamamını vermeyeceğim için hayırsız evlat olmakla suçlanıyorum. Diğer ay icinden harçlık alip kalanini vericem dediğim halde hem de. Ben aileme masraf çıkmasin kendim kazanayim diye düsünürken beni düşünen pek kimse yokmuş, genç kız bi ihtiyacı olur diyen de.

Acıtasyon olarak algılamayın ama öyle el bebek gül bebek de büyümedim, çocukluğuma dair hatirlamak istemedigim cok ic burkan detay var. Yani ben henüz olmayan çocuğumun bile böylesi sıkıntılar cekmesini istemezken benim ailem bu durumun farkında değil mi anlayamıyorum

Elbet aileye destek olunur aksini iddia etmedim hicbir zaman. Ama benim iradem dışında gelişen yüklü borçların tüm yaşam hevesimi kırmasını istemiyorum ki. Evet üzülüyorum annem icin, varolan maddi manevi tüm problemler icin. Ama bu durum anne babaların belli bi olgunluğa eriştikten ve kendi ihtiyaçlarını karşılayabildikten sonra çocuk sahibi olmaları gerektiği fikrimi değistiremiyor. Kısmetiyle gelir denen o bebekler aslında dertleriyle dünyaya geliyor ve ömür boyu yakınacağı bir çocukluk döneminden geçiyorlar. Ve bu gerçekten çok acı.
 
Bazi insanlar kendi egolarini evlatlari uzerinden tatmin ediyor. Sizinkiler bu gruba giriyor bence. Maneviyat bir yerden sonra yerini maddiyata birakiyor ve şöyle düşünüyorlar biz bütün hayatimizi evladimizi daha iyi yetistirmek icin harcamisken o bir maasini bize vermekten cekiniyor. Biz emegimizi esirgemezken o parasini esirgiyor.

Yanlış bir düşünce tarzı ama var iste. Keske bireyler bu sekilde bir mantığa sahip olmasa.
Benim kv de parayla deger bictigi cok olmuştur. Hala da yapar bunu. Benim ailem bu sekilde dusunmedigi icin bana cok sacma geliyor ama evet ebeveynler boyle dusuncesizce davraniyorlar ve kendilerini cok haklı gorerek yapiyorlar bunu.

Siz açıkça soyleyin. Benim kendime gore ihtiyaclarim var bu ay o nedenle hepsini veremem ayrica ilk maasim ilk hevesim siz de beni anlayin diye söyleyin. Anlamalarini bekleme çünkü anlamayacaklar.
 
İlk maaşının hepsini mi istiyorlar? Bence yarısını vererek zaten çok büyük bir lütufta bulunmussunuz. Ben çocuklarımın tek kuruşunu bile istemem. İçinden gelir ufak bir hediye alır, orası kendi bilecekleri şey. Onlar bize bakmaya mecbur , kendileri bizi dunyaya getirmiş ama biz varımızı yogumuzu isteğimiz dışında vermek zorunda değiliz. Aileniz gerçekten bencil. Umarım orta yolu bulursunuz
 
Inanin bu anneleri anlamiyorum Allaha sukur ihtiyacim yok ama ihtiyacim olsa dahi acliktan olsem parasini isteyemezdim.
 
Sığ düşünmüyorsunuz. Tamam aileye destek çıkmak güzel olabilir ama bu sizin inisiyatifinizde. Zaten kimse de borcu olan ailesine imkanı varken yardım etmeden duramaz. İşe yeni başlamışsınız ilk maaşınız sizin bir sürü ihtiyacınız vardır. Sığ düşünen malesef anneniz. Ayrıca bence de insanlar mümkünse finanse edemeyecekleri evlatları dünyaya getirmesinler. Aç kalmıyorlar elbet ama kaliteli de yaşamıyorlar.
 
nerisona evet hepsini. Keske annemin ihtiyaclari icin olsa seve seve vericem. Ama öyle değil, annemin kendine bi çöp aldığını gormedim. Sıra bana mi geliyo kızım deyip babamin iş kurma hevesine yaptığı borçlar için esten dosttan odunc altın istedi son zamanlarda. Simdi benm odememi istiyor.Altı delik sepet gibi ama anlamiyorum bitecek mi gececek mi bu gunler. Ziyadesiyle karısık her sey ben bilmiyorum ne olacak bunun sonu. Ama hal böyleyken benim ne gezip tozmaya ne de kendime birşeyler almaya hakkım varmis gibi hissediyorum

N nunum_86 kesinlikle öyle. Ama bi düşününce benim gibi çok insan var hatta benden daha kötüleri. Yeterince zor olan su hayatı neden daha fazla zorlaştırıyor insanlar kendilerine anlayamiyorum.
 
Tabii ki hakkin babanda iş yokmuş maalesef. Ne desem bilemiyorum
 

bakin ben size bir tavsiyede bulunayim.Anlattiklariniza bakilirsa babanizin kurdugu ise inanmiyorsunuz.Ki ben de sürekli is kurmaya calisan bir babanin kiziyim.bütün bunlarin ne kadar yipratici oldugunu bizzat tecrübe ettigim icin size diyecegim tek bir sey var.Bu borclar bitmez ama siz bitersiniz.Onun icin belli bir miktari ailenize verdikten sonra geri kalanini kendi isteklerinizi gerceklestirmek icin kullanin.Mümkün oldugunca kendinizi gelistirmek icin cabalayin.Annenizin sizi duygu sömürüleriyle sömürmesine izin vermeyin.
 
Ailen tabiki yardım edersin ama maaşının hepsini verme.Hatta buna sakın alıştırma.Yanlış yapan annen.Bende anneme her ay para veririm ama zorla alır.
 
eisvogel inanmaktan ziyade artık normal bakamiyorum, evet uğraşıyor birşeyler için çırpınıyor ama olmadığını bile bile hala çabalaması annemi, bizi yipratmaktan başka bi ise yaramıyor ki. Çekilen krediler, sağdan soldan alınan borçlar. Şanssızlık mi diyeyim bahtsizlik mi yolunda gitmeyen işler. Ben bu durumun neresindeyim bilemiyorum. Tek bildiğim onlarin en güzel yaslarinin hiç uğruna gittigi. Benim de aynı şekilde gitmemesi çünkü fazlasıyla yorucu, boğucu bi durum bu.
 
Kesinlikle cok haklisiniz, sizde genc bir bayansiniz ve istekleriniz, ihtiyaclariniz var.
Acik ve net bir sekilde kizsalar, bagirsalar dahi, her ay yardim edeceginizi ama maasin hepsini veremeyeceginizi soyleyin.
Onlar siz evlenene kadar size bakmalilar asil!
Siz icinizden gelirse onlara yardim etmelisiniz.
 
haklısın, eve tabi ki katkıda bulunmalısın ama kendi ihtiyaçların da önemli. yoksa çalışma şevkin kalmaz.
kendi gençliğim aklıma geldi. maaşımı alınca içinden sadece kart paramı alıp kalanını anneme verirdim. borcumuz harcımız yoktu, sadece annem mutlu olsun diye. annem ne mi yapardı, neredeyse tüm parayla almanya'da olan diğer kızına (babalarımız farkla) ve oğluna kıyafetler alır kargolardı.
sanki maaşımı anneme vermek benim görevim olmuştu. aradan yıllar geçti ve bir gün bana kardeşimin yanında söylediği lafı hiç unutamam; zaten sen güzel kıyafetler almayı bilmedin, bak kardeşin x ne güzel giyiniyor.
Allah rahmet eylesin anacığım çok evlat ayırırdı, uzun lafın kısası mutlaka kendi ihtiyaçlarını önemse.
 
Benim ailem de ayni. Kendime hic para harcamama izin vermiyorlar. Ve ben devlette kadrolu ogretmenim. Maasimin yattigi gun annemin baskilari baslar. Bu yuzden biran once de evlenmek istedim. Kiligima kiyafetime bakan bana asla ogretmen demez cunku ustume basima bile bir sey almama musaade etmiyorlar. Nisanlandim kasimda dugunum olacak.bir daha benden para alamayacaklarini dusundukleri icin bana 25 bin borc yaptirdilar ve halabenden para istemeye devam ediyorlar. Ceyiz yapmadilar yapmadiklari gibi bana ceyiz almam icin para bile birakmadilar maasimdan.
 
Aileye destek olmak evet çok güzel ancak şu koşullarda sizin kendinize yatırım yapmanız da gerekiyor.
Kenara attığınız bir paranız olsun. Öyle elde avuçta 0 kaldı olmasın.
 
bana ister vahşi diyin ister acımasız ama vermem, gerçekten dibe vurmadıkları sürece vermem aileme para. hele maaşımın yarısını asla vermem. eve alışveriş yaparım, haftada bi ellerim kollarım dolu dolu gelirim ama nakit trink diye sayamam ellerine çünkü gerçekten köpek gibi çalışarak kazanıyorum o parayı. kim olursa olsun kira öder gibi veremem. ağızlarıyla isteseler dahi vermem.
 
Haklısın.ailelerin çocuklarından tek beklentisi mutlu bir hayat kurmalari olmalı.onun dışındaki maddi manevi tüm beklentileri yanlış buluyorum.kendinize birikim yapın kaç yaşındasınız bilmiyorum ama eğitim,evlilik vs. Lâzım olur ilerde.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…