Çok mu sığ düşünüyorum bilmiyorum

Kaç yıldır çalışıyorum kazandığım parayı hep kendime harcarım, ne ailem benden maddi bir şey bekledi ne de ben evin ihtiyaçları için bir katkıda bulundum.

Ailelerin maddi beklentisi sömürü gibi geliyor bana. Beni okuttu, bana baktı,onların hakkını ödeyemem bu nedenle maddi olarak onlara destek olmam lazım gibi bir mantıkla asla düşünemiyorum zira çocuk sahibi olmaya karar veren her insan, hiç bir beklenti içine girmeden çocuğunun tüm ihtiyaçlarını karşılamak zorundadır. Bu bir çıkar ilişkisi değil ki sizin kazancınızla plan yapma hakkını kendilerinde buluyorlar. İhtiyaçlarınız olduğunu söyleyin, anlamazlar ise vermeyin paranızı.
 
Vakit ayirip yazan herkese tesekkür ederim, özellikle uzun yorumlari itina ile okudum. Bu sözü kendime slogan yapacagim " İçinden gelen kadar yardım et. "

Ama pazartesiyı bekliyorum, ilk maasimin diğer yarısı da teyzemlere çektirilen krediye mi gitmis olacak. çünkü hala yerinde duran bi borc var ve 2kurus parası olan benim. Ve icimden gelmiyor, benle alakasiz bi kredi borcu icin 1aylik emegimi vermek. Ama onları da üzmek istemiyorum bi yandan. Ne zormus bu işler, Bi çıkış yolu Allah'ım. Ne diyebilirim başka.
 


Ailenin durumuna üzülmeni anlıyorum ancak sen onlar üzülmesin maksadıyla maaşının hepsini verdiğinde yine üzülmeyecek misin kendi adına? Aynı zamanda da şimdi verirsen hep beklenti içinde olacaklar sürekli mutsuz olacaksın. Ben kendi adıma borç kiminse onu enterese edeceği kanaatindeyim, ödeyemiyor ise çekmeyecek kimse kredi. Ailen dolayısıyla mağdur olmak zorunda değilsin.
 
mornar öyle tabi ki. Parayı getirip anneme verdigimde bunun lütuf değil hak olduğunu düşündü ki ekstra hiçbir söz soylemedi. Evladım para kazanmış deyip bi tesekkur etseydi ben de mutlu olurdum o sevinseydi. Ama dediğim gibi bi suru borç ve bu borçların altında annem sevinmeyi unutmuş, ama bunlar benim isteğim doğrultusunda olan şeyler değil ki.

Sadece bi yere olsa borç, mesela ev kredisi olsa ben odedim katkim oldu diye sevinirim bile ama durumlar fazlasıyla karısık ve ben bu karışıklık içinde boğulmak istemiyorum. Böyle yakınmakta istemiyorum ama içime atınca ayrı bi yoruyor beni buraya yazınca rahatliyorum
 


Gayet mantıklı bir tutumun var canım. içine atmaktansa yaz ki rahatla birbirimizi tanımasak da deneyim paylaşımları yapmak yararlı oluyor. Umuyorum seni mutlu edecek bir karar verirsin, herşey gönlünce olsun.
 
Ayni ben ayni ben ayni ben... Benim para harcamam gozlerine batiyor. Inanir misiniz yazlik hic kiyafetim yok benim adamakilli. Cunku her yaz buraya geldigimde evde psikolojik baskiyla kavgayla gurultuyle elimden tum parami aliyorlar. Kisin calistigim yer baska bir il oldugu icin onlardan arttirabildigim 100-200le kendime alisveris yapiyorum. Ama benimkiler de okuttuk buyuttuk vermek zorundasin diyorlar. Yani hesapliyorum 2yilda toplam 34 milyar masraf yapmisim onlara ama hala memnun degiller hala degiller. Aslinda bunlara en hak mustehaki vicdani sokup atip oyle davranmak. Inanin evlat miyim banka miyim bilemedim.
 
Ayyy zeytinagaci ayni ben bi kurus para harcamadilar bana biz seni okuttuk dediler esimin ailesine de bize hicbisey vermeden evlendi iki yil bize maasini vermesi gerekiodu dediler cok sinir olmustum hadi bana soyle de kayin pederime kayinvalideme niye diyosun

Sen yazonca aklima geldi bak sinirlendim
 
çok ayıp ya bence
hadi sana söylediler kayınvalideye neden diyolar
bi de belki biz çalışmayacaktık evde otursak evlenene kadar bakmayacaklar mıydı bize?
 

Bunlar herkesin ortak sorunları mı acaba?

Ben de çeyiz namına hiç bir şey götürmedim evden.
Aynen senin gibi mesleğimle evlendim, her şeyimi kendim yaptım.

Kardeşlerim çeyiz diye iğnelerine kadar alıp gittiler ama ne almak.

Yine de benim mesleğim, anneme vermediğim konuşulur kardeşlerim arasında bazen.

Oysa ben 2 yıl çalışıp maaşımı eve verdim.
Sonra evlendim bir de.

Yetmiyor, yetmiyor yine de.
Ne kadar lafımı esirgemesem de üzülüyorum yalan değil.

Benim annem demez ama savunur beni hep çok tok gözlüdür canım annem
ama kardeşlerim hiç susmaz.

Konu sahibi maaşının hepsini vermek zorunda değilsin.

Annenle açık açık konuş. Krediler için sana maaşımdan şu kadarını şu kadar ay vereceğim.
Ama bunu bilin ve bundan sonrası için bana güvenmeden yaşayın.

Çünkü benim de yaşamak istediklerim, almak istediklerim var artık.
Sizin için üzülüyorum ama kendim için de üzülüyorum ve artık üzülmek istemiyorum diye anlat.


Umarım anlar seni ve tatlılıkla çözersiniz.
 
çok ayıp ya bence
hadi sana söylediler kayınvalideye neden diyolar
bi de belki biz çalışmayacaktık evde otursak evlenene kadar bakmayacaklar mıydı bize?
hiçççç ıyı kı okudum atandım maasımı alcaklarmıs yaa ıkı sene hem de ben ne yıyıp ıcecektım acep
 
bugün iş çıkışı eczaneden alacaklarımı alıp bi dolaşıcam. annemi arayıp istediğiniz bişey var mı diye sorsam harcama paranı getir der, sormasam elimde poşetleri görünce içten içe konuşur. kardeşim de dün ayakkabı diye tutturdu, annem onu al maaşını alırsan demişti. ama 200 tl yi bi ayakkabıya veremem ben daha kendime almadım öyle bi ayakkabı, 4 tane alırım ben o paraya.

sonuç: benim ayrı eve çıkmam lazım sanırım, gerçekten.
 
Okuyup meslek sahibi olduktan sonra gerekiyorsa aileye destek olunmali ama bu kadar beklenti fazla...destek olmak ve miktarı sizin tasarrufunuza kalmış birşey bunu özellikle annenle konusmalisin.Hayallerini isteklerini beklentilerini mutlaka paylaş ailenle
 
Bazen ailede daha vicdanlı olan çocuk biraz eziliyor ama emin ol annen kıymetini biliyordur.Aynı şeyleri bende yaşadım ilk işe girdiğimde 3 ay maaşımla biriken doğalgaz ve diğer faturaları ödedim.Maddi durum kötü olunca anne de mecbur kalıyor bazen.Mesela ben her çalıştığımda yine kıyamaz en az yarısını eve harcardım.Evlendim.Kardeşim işe girdi araç aldı.Kimse 5 kuruşuna dokunmadı üstüne şimdi borrçlarını ödüyorlar.Annem seni arıyorum diyor şimdi.Kısacası yaptığın senin vicdanın ailene yardım et tabiki onlar zor duruma düşse en çok sen üzülürsün yine ama maaşının tamamını söyleme 1500 alıyosan 1000 alıyorum de.Annen harcama hesap bilen biri değilse de borç ne ise onu sen öde.Ben öyle yapardım.Örneğin evin ikii faturasını sen al senin sorumluluğun olsun.Elektrik su mesela kimsede sana bişey yapmıyosun demesin
 
Oluru yok bu işin gelen borçlar benim kazandıgım paranın çeyreği etmez ki arada kaynayacak zaten cok sinirliyim üzülüyorum ve bilmiyorum bu işin sonu ne olur ileride nasıl hatırlarım bugünleri.
 
Konuyu hortlatiyorum ama yazmak istedim, 2.maasimi aldim ve 300unu anneme verdim kalanı ihtiyâclarim ve biraz birikim için ben aldm. Ve sanırım tamamına yakınını bekliyordu ki yüzü asıldı annemin

Ben napabilirim su durumda lutfen söyler misiniz. Henüz 20yasimi yeni dolduracak olmam, babamın işlerinin karisik olmasi 1ay boyunca kazandigim paradan feragat etmemi mi gerektirir? Ben anladim versen de degerli olmuyorsun bize para koklatmiyor oluyor durum.İhtiyaçlarımdan isteklerinden vazgeçip tamamına yakın paramı vereyim mi şimdi, böyle lafını ederek bereketini de birakmiyorum ama su durumda olmaktan utanç duyuyorum ya.
 


Bence 300 iyi. Haftada 1 ya da 2 haftada 1 bi kilo et alirsin yada max 50 tllik mutfak alisverisi yap yeter. Paranin kalani icinde bi hesap acip gizlice biriktir. Bidr sen calisiyosun yani ustune basina biseyler alman gerekir git alisverisini yap
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…