- 14 Şubat 2011
- 1.983
- 1.553
- 133
Yerinizde olsam asla ve kat'a vermezdim.gerekirse tayinimi ister ev tutar ayrı yasardim.bayramda seyranda bir kutu çikolata alıp el öpmeye giderdim.
Yerinizde olsam asla ve kat'a vermezdim.gerekirse tayinimi ister ev tutar ayrı yasardim.bayramda seyranda bir kutu çikolata alıp el öpmeye giderdim.Benim ailem de ayni. Kendime hic para harcamama izin vermiyorlar. Ve ben devlette kadrolu ogretmenim. Maasimin yattigi gun annemin baskilari baslar. Bu yuzden biran once de evlenmek istedim. Kiligima kiyafetime bakan bana asla ogretmen demez cunku ustume basima bile bir sey almama musaade etmiyorlar. Nisanlandim kasimda dugunum olacak.bir daha benden para alamayacaklarini dusundukleri icin bana 25 bin borc yaptirdilar ve halabenden para istemeye devam ediyorlar. Ceyiz yapmadilar yapmadiklari gibi bana ceyiz almam icin para bile birakmadilar maasimdan.
Yerinizde olsam asla ve kat'a vermezdim.gerekirse tayinimi ister ev tutar ayrı yasardim.bayramda seyranda bir kutu çikolata alıp el öpmeye giderdim.
Bence bu konuda yardım alın hayır demeyi öğrenin.allah korusun ilerde eşiniz size böyle davransa veya eşinizin ailesi (hayatta herşey mümkün) ezdirmeyin kendinizi.vazgeçin demiyorum ama bana iyi niyetli gelmedi davranışları beni düşünmeyen kimse ailem dahi olsa kendimi yıpratmam onlar için.bu yaşıma kadar hep ailemden destek gördüm(30) yaşındayım.babam bir emekli maaşıyla hala destek olur bize. Kızım var 3 yaşında ona diye 100 tl verdi bayramda elime.canım babam.yeni atandim bende, evlerini barklarini bırakıp gelicekler benimle. Allah evlatlarima onlar gibi davranmayı nasip etsin. Normali bu bence başka türlü olsa soğurdum ben.Ben o kadar cesaretli degilim iste maalesef.. Beni banka olarak goruyorlar ve inanin yaptiklarimin karsiligini da goremiyorum bir tesekkur bile yok. Hala ver ver ver. Surekli baski surekli baski. Ama yinede onlardan vazgecemiyorum.
Haklısın.ailelerin çocuklarından tek beklentisi mutlu bir hayat kurmalari olmalı.onun dışındaki maddi manevi tüm beklentileri yanlış buluyorum.kendinize birikim yapın kaç yaşındasınız bilmiyorum ama eğitim,evlilik vs. Lâzım olur ilerde.
Senin ömrün boyunca onlara bakacağını dusunmelerine izin verme.eğitimin,kariyerin için uğraş canım.umarım gönlünce olur.Öyle çok büyük değilim 21yasindayim. 2yil aof okuduktan sonra kpssye hazirlandim iyi sayılabilecek bi puan aldım. Zor zamanlar yasiyoruz diye orgun ogretim ya da dersane diye tutturup yük olmak istemedim aileme.kismetse Kasımda tercih yapicam başka bi il olursa fırsat bulup para yollayabilir miyim, zorda kalmadıkça isterler mi bilmiyorum
Ben geçen ay bi işe başladım. İşyerindeki durumlardan dolayı maaşımın yarısını arefe günü aldım, yarısı pazartesiye kaldı. Onu da kredi borcunun ödenmesi icin anneme verdim. Nasılsa paramın yarısı duruyor eksiklerimi bayramdan sonra alırım dedim kendi kendime. Bu cümleyi kahvaltıda söylememle annemin ani çıkısı bir oldu. Halaları kim onun, daha ilk maastan böyle yaptı türevi laflar çınladı kulağımda. Halbuki ilk maaş değil midir hevesle beklenen iple cekilen, ben 1ay boyunca usenmeden hesap yapmistim maasimla şunu şunu yapicam, alicam diyerek. Ama şimdi paramin tamamını vermeyeceğim için hayırsız evlat olmakla suçlanıyorum. Diğer ay icinden harçlık alip kalanini vericem dediğim halde hem de. Ben aileme masraf çıkmasin kendim kazanayim diye düsünürken beni düşünen pek kimse yokmuş, genç kız bi ihtiyacı olur diyen de.
Acıtasyon olarak algılamayın ama öyle el bebek gül bebek de büyümedim, çocukluğuma dair hatirlamak istemedigim cok ic burkan detay var. Yani ben henüz olmayan çocuğumun bile böylesi sıkıntılar cekmesini istemezken benim ailem bu durumun farkında değil mi anlayamıyorum
Elbet aileye destek olunur aksini iddia etmedim hicbir zaman. Ama benim iradem dışında gelişen yüklü borçların tüm yaşam hevesimi kırmasını istemiyorum ki. Evet üzülüyorum annem icin, varolan maddi manevi tüm problemler icin. Ama bu durum anne babaların belli bi olgunluğa eriştikten ve kendi ihtiyaçlarını karşılayabildikten sonra çocuk sahibi olmaları gerektiği fikrimi değistiremiyor. Kısmetiyle gelir denen o bebekler aslında dertleriyle dünyaya geliyor ve ömür boyu yakınacağı bir çocukluk döneminden geçiyorlar. Ve bu gerçekten çok acı.
Ben geçen ay bi işe başladım. İşyerindeki durumlardan dolayı maaşımın yarısını arefe günü aldım, yarısı pazartesiye kaldı. Onu da kredi borcunun ödenmesi icin anneme verdim. Nasılsa paramın yarısı duruyor eksiklerimi bayramdan sonra alırım dedim kendi kendime. Bu cümleyi kahvaltıda söylememle annemin ani çıkısı bir oldu. Halaları kim onun, daha ilk maastan böyle yaptı türevi laflar çınladı kulağımda. Halbuki ilk maaş değil midir hevesle beklenen iple cekilen, ben 1ay boyunca usenmeden hesap yapmistim maasimla şunu şunu yapicam, alicam diyerek. Ama şimdi paramin tamamını vermeyeceğim için hayırsız evlat olmakla suçlanıyorum. Diğer ay icinden harçlık alip kalanini vericem dediğim halde hem de. Ben aileme masraf çıkmasin kendim kazanayim diye düsünürken beni düşünen pek kimse yokmuş, genç kız bi ihtiyacı olur diyen de.
Acıtasyon olarak algılamayın ama öyle el bebek gül bebek de büyümedim, çocukluğuma dair hatirlamak istemedigim cok ic burkan detay var. Yani ben henüz olmayan çocuğumun bile böylesi sıkıntılar cekmesini istemezken benim ailem bu durumun farkında değil mi anlayamıyorum
Elbet aileye destek olunur aksini iddia etmedim hicbir zaman. Ama benim iradem dışında gelişen yüklü borçların tüm yaşam hevesimi kırmasını istemiyorum ki. Evet üzülüyorum annem icin, varolan maddi manevi tüm problemler icin. Ama bu durum anne babaların belli bi olgunluğa eriştikten ve kendi ihtiyaçlarını karşılayabildikten sonra çocuk sahibi olmaları gerektiği fikrimi değistiremiyor. Kısmetiyle gelir denen o bebekler aslında dertleriyle dünyaya geliyor ve ömür boyu yakınacağı bir çocukluk döneminden geçiyorlar. Ve bu gerçekten çok acı.
Aileye destek olmak baska.. Sırtınıza yuk bındırılmesı baska.. Sız bır genc kız olarak belki sahsı harcama yapacaksınız belki bırıkım saglayacaksınız bır mıktarı ile.. Ailemz bızım canımız ama ilerısı için de bır mıktar bencıl olmanız sızı hayırsız yapmazBen geçen ay bi işe başladım. İşyerindeki durumlardan dolayı maaşımın yarısını arefe günü aldım, yarısı pazartesiye kaldı. Onu da kredi borcunun ödenmesi icin anneme verdim. Nasılsa paramın yarısı duruyor eksiklerimi bayramdan sonra alırım dedim kendi kendime. Bu cümleyi kahvaltıda söylememle annemin ani çıkısı bir oldu. Halaları kim onun, daha ilk maastan böyle yaptı türevi laflar çınladı kulağımda. Halbuki ilk maaş değil midir hevesle beklenen iple cekilen, ben 1ay boyunca usenmeden hesap yapmistim maasimla şunu şunu yapicam, alicam diyerek. Ama şimdi paramin tamamını vermeyeceğim için hayırsız evlat olmakla suçlanıyorum. Diğer ay icinden harçlık alip kalanini vericem dediğim halde hem de. Ben aileme masraf çıkmasin kendim kazanayim diye düsünürken beni düşünen pek kimse yokmuş, genç kız bi ihtiyacı olur diyen de.
Acıtasyon olarak algılamayın ama öyle el bebek gül bebek de büyümedim, çocukluğuma dair hatirlamak istemedigim cok ic burkan detay var. Yani ben henüz olmayan çocuğumun bile böylesi sıkıntılar cekmesini istemezken benim ailem bu durumun farkında değil mi anlayamıyorum
Elbet aileye destek olunur aksini iddia etmedim hicbir zaman. Ama benim iradem dışında gelişen yüklü borçların tüm yaşam hevesimi kırmasını istemiyorum ki. Evet üzülüyorum annem icin, varolan maddi manevi tüm problemler icin. Ama bu durum anne babaların belli bi olgunluğa eriştikten ve kendi ihtiyaçlarını karşılayabildikten sonra çocuk sahibi olmaları gerektiği fikrimi değistiremiyor. Kısmetiyle gelir denen o bebekler aslında dertleriyle dünyaya geliyor ve ömür boyu yakınacağı bir çocukluk döneminden geçiyorlar. Ve bu gerçekten çok acı.
Bravo size.yasiniza gore cok olgun ve mantikli dusunuyorsunuz.sizinle ayni fikirdeyim.sizden yasca buyuk bir kizim var ve okuyor.kendime almiyorum ona aliyorum.mezun olunca cok guzel bir meslegı olacak.ondan hiçbir beklentim yok maddi olarak.hatta ona yardim edecegim maddi olarak.bir arkadasim var oglu otuzun a geldi hala Anne babasi tarafindan somuruluyor.cocuk o yuzden ne evlenebildi nede is sahibi olabildi.baba denen sahis hep isyeri hayallerinin ugruna paralari kaybetti.gun geldi is begenmedi ve calismadi.Boyle Anne babaya sahip olan gençlere cok aciyorum.Bakamiyacaksaniz dogurmayin.Cocuklariniz sizin gelecek yatiriminiz degil.anne baba olarak biz cocuklarimiza karsi maddi olarak sorumluyuz,cocuklarimiz degilBen geçen ay bi işe başladım. İşyerindeki durumlardan dolayı maaşımın yarısını arefe günü aldım, yarısı pazartesiye kaldı. Onu da kredi borcunun ödenmesi icin anneme verdim. Nasılsa paramın yarısı duruyor eksiklerimi bayramdan sonra alırım dedim kendi kendime. Bu cümleyi kahvaltıda söylememle annemin ani çıkısı bir oldu. Halaları kim onun, daha ilk maastan böyle yaptı türevi laflar çınladı kulağımda. Halbuki ilk maaş değil midir hevesle beklenen iple cekilen, ben 1ay boyunca usenmeden hesap yapmistim maasimla şunu şunu yapicam, alicam diyerek. Ama şimdi paramin tamamını vermeyeceğim için hayırsız evlat olmakla suçlanıyorum. Diğer ay icinden harçlık alip kalanini vericem dediğim halde hem de. Ben aileme masraf çıkmasin kendim kazanayim diye düsünürken beni düşünen pek kimse yokmuş, genç kız bi ihtiyacı olur diyen de.
Acıtasyon olarak algılamayın ama öyle el bebek gül bebek de büyümedim, çocukluğuma dair hatirlamak istemedigim cok ic burkan detay var. Yani ben henüz olmayan çocuğumun bile böylesi sıkıntılar cekmesini istemezken benim ailem bu durumun farkında değil mi anlayamıyorum
Elbet aileye destek olunur aksini iddia etmedim hicbir zaman. Ama benim iradem dışında gelişen yüklü borçların tüm yaşam hevesimi kırmasını istemiyorum ki. Evet üzülüyorum annem icin, varolan maddi manevi tüm problemler icin. Ama bu durum anne babaların belli bi olgunluğa eriştikten ve kendi ihtiyaçlarını karşılayabildikten sonra çocuk sahibi olmaları gerektiği fikrimi değistiremiyor. Kısmetiyle gelir denen o bebekler aslında dertleriyle dünyaya geliyor ve ömür boyu yakınacağı bir çocukluk döneminden geçiyorlar. Ve bu gerçekten çok acı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?