Canım bence ilk önce evliliğini rayına oturt sonra bebiş düşünün derim ben. Böyle sinirli bir ortamda o bebiş nasıl büyür onu düşünmelisin. Boşanmak dünyanın sonu değil. Benim de ikinci evliliğim. ilk evliliğim olmadı yürümedi ve bitti. Allahıma çok şükür şimdi mutlu ve huzurluyum. herşeyden önce huzur çok önemli. Bırak herkes ne düşünürse düşünsün bu senin hayatın. Sen etraftakileri memnun etmek için, onlar adına yaşamak için gelmedin dünyaya. Ve bir çocuk evliliği asla rayına sokmaz ya da kurtarmaz bunu unutmaMerhaba her kese. Ben 1 yıl 4 aydır evliyim kızlar, bebeyim olmuyor. Evliliyim mutsuz. Adlında eşimle birbirmizi sevip evlendik, eşim beni 10 yaşından beri seviyo. Yinede seviyo bende çık seviyorum. Ama eşim çok sinirli, bi kaç gün iyi oluyoruz mutlu oluyorm, bi bakıyorum yine boş bişeye sinirleniyo bağıro çağırıyo sanki herşeyin sorumlusu benmişim gibi, kırıp döküyo, el kaldırdığı bile oluyo, oturup ağlıyorum, bi kaç dak sonra kendine geliyo, gelip yalvaryakar özür diliyo, yalnış yaptım biliyorum elimde deyil diyo. Her defasında affet affet nereye kadarboşanma haddine kadar geldim ama gidemiyorum işte, ailem duruyo gözümün önünde onların başını eymek istemiyorum, beni mutlu zann ediyolar, boşanmiş kadına iyi bakmıyolar buralarda. Aslında çok severim eşimi oda beni seviyo, bensiz biley yapamaz ölür o, ama sinirlenince beni bile görmüyo. Mesela bugun folekul takibim vardı, hasta çok olduğu için giremiyoduk ultrasona, bi kaç kişi beklemeden girdi diye bu sinirlendi, tutdu kolumdan gidelim işim gücüm var dedi, bağırdı çağırdı, sanki benim suçum her şey. Kendine geldiyinde 1 ton laf anlatıyorum, benim hamile kalmak için sinirlerimin iyi olması lazım hiç olmazsa 1 ay beni iyi yaşat sakin ol benim de beynim sinirlerim sakin olsun, tmm diyo ama yok uçdu gitdi dediklerim. Bi defa boş gebelik geçirdm, aslında her şey normalken 9cu haftamda kan geldi doktor içi boş dedi kesenin, diyorumki bak Allah aldı bebegimizi, böyle bağırıb çağıran sinirli babaya neden bebek versinki, anlıyo ama siniri gelince hepsi uçuyo. Çok mutsuzum, beneyimiz olunca belki düzelir diyorum ama rabbim vermiyo. Benim de sinirlerim çok bozuldu, eskiden çok mutluydum ben, şimdi çok mutsuzum, sürekli ağlamaktan kavgadan, onun sinirinden bıktım. Bakıyorum mutlu çiftlere, neden biz böyle olamıyoruk diyorum cvbını bulamıyorum. Mutlu olduğum günler de oluyo, ama mutlaka eşim sinirlenmeye bişiy buluyo, burnumdan geliyo her şey. Ne ediyim ne yapiyim bilmiyorum, kinseye söyleyemiyorum derdimi içimde boğuşuyorum ancak, çok mutsuzum kızlar
aynen benden konushuyorsuz sanki
Aynen öyle canım aynen anası bişeyine niye yapıyosun diye hesap sotmamış bu zamana kadar her dediğini yapmış yek oğlan. Grçen kaynanama dedimki ilerde oğlum olursa asla şımarık büyütmücem aonta başkalarına dert oluyolar dedim
Yemin
aynen bende öyle düşünüyorum, anneler yeterş kadar terbiye verememişler, kadına sevgi öyretememişler, bizde de aynı, bütün gün annesindeyiz, 1-2 gün gelir gelmez yarın gidelim diyo bi kendi hayatımıxı yaşayamıyoruz, annesi o kadar beynine sokmuş ki erkek evlat annesine bakar, anneni gelinin ayağına verme gibisinden, eşimde annesini üzmemek adına beni kırıyo. Nedir bu çektiyimiz ya ((
Zaten olmuyo ki, Allah böyle aile ortamına niye versinki
amin bende çıkmaz sokaktayım nasıl ediyim bilmiyorum
Al benden de okadar ya nasıl beyinlerine işlediyseler onu üzmemek için beni üzüuo resmen artık evlendik ne senin ailen ne benim ailem artık biz aile olduk diyorum gündüz görüyo akşam yeşefonla arıyo zor geçiniyoruz dün akşam anası diyoki telefon farutamı ödesene sinir oldum ya
Cok doğru diyorsunuz ama böyle durumda nasıl birbirmiZi seviyoruz amlamıyorum, ona karşı sinirin geçince her şeyi unutuyorum, kavgadan sonra sinirlenip annemlere dinlenmeye gidiyorum, her saat arıyıcak sensiz yapamıyorum falan filan beni seviyo onuda biliyorum, kaç sene uğraştı beni etkilemek için, evlenince deyerden düştük, keşke hep nişanlı kalsakmışız, ne bilyim ya onsuz da duramamki ben((
Benimkide öylr küsünce saatlerce yalvarır ona kızgınken bile sarılmak istiyorum ama kendimi tutuyorum
Ya aynısı bizde, bi artık ayrı bir aileyi diyorum, çoçuğumuz olucak büyücek silemiz, yok diyo biz annemlerle bir aileyiz delirtiyo beni, annesini sevmesi iyi bişey deyimiyırumda ana kuzusu resmen ya, sanki büyü yaptılar bize, nasıl bişiy bu
Bende aynı şeyi düşünüyotum nışanlıyken hep ben hep ben annesi nişr isterdi benle buluşacak diyr dediğini yapmazdı şimdi sözünden çıkmıyo anasının annrsidr böylr dua kiyaplatıyla falan çok uğraşır artık allahından bulsun
çoraplarını bile eğilip mi giydiriyorsun. yanlış yapıyorsun . hata sende. çok iyi , sessiz biri olsanda . onun sinirlerini zıplatmasan da önünde eğilmişsin . daha ne olsun. ezer seni . yanlış yapıyorsun
Belki de bu sınav eşinizin sınavı. Kendinizi üzmeyin olur mu? Hem çocuk olmuyor stresi hem de evlilikteki huzursuzluk sizi yiyip bitirir. Eşinizi ikna edebilirseniz mutlaka psikolojik tedavi aldırın. Öfke kontrol bozukluğu gerçekten zor.Zaten olmuyo ki, Allah böyle aile ortamına niye versinki
