nasıl bir psikolojiyldı o bılmıyorum ınan.. ben asla onun karısı olmayacagımı bılıyordum. babama ceza vermek ıstedım. boşanıyımda gorsun dıye dusundum. kendıme ettıklerım aklıma gelmedı hıc. ben evcimen bir insanım. yuvam olsun istiyorum. tamam işimde olsun ama.. bılmıyorum ya. erkek arkadasımla beraberız evet ama nereye kadar aılesını nasıl ıkna ederiz. dun yanlarındaydı. kadın evlendı o benim oglum onamı kaldı demıs. ne yapıcaz bız bılmıyorum. ben onunla evlenip mutlu olmak ıstıyorumbenimle aynı yastasın bende öğretmenim ..
bence diğer eşinden boşanıp önce öğretmen olmaya bakmalısın..yasın çok genç
parlak bi geleceğin olablır..geçmişin kırıntılarından kurtulmalısın..
hı bide sonuçta baban seni silah zoruyla vermedi yaa.bence sende belki severım umuduyla tamam dedin...
2. üyelik mi?
Yani varya sırf eğlence olsun diye mi açılıyor yada uyduruluyor şu konular..
o da olabilir, forumda tanınan bir kişi olduğundan ikinci üyelikle konu açmış da olabilir.
evliydim.. bana neredeyse kara sevdayla bağlı biriyle babamın ısrarıyla evlendim.. başkasını seviyordum.. oda beni.. onunla ailevi sorunlarımız vardı sülalelerimiz neredeyse düşmandı.. türk filmlerindeki gibi hani.. evlendiğim insana "asla senin karın olmayacagım beni zorlama babam beni zorluyo sen bırak beni istemiyorum de " dedim. bırakmadı beni. seviyorum dedi. evlendim.. ama karısı olmadım. elimi dahi tutturmadım.. hala onu seviyordum.. bırak gel dedi.. 3 ay evli kaldım. gerçek evlilik olmadan. ayrıldım.. sevdiğim insanla beraberim. 2007den bu yana beraberiz. ben 2009da evlendim 3 ay evli kaldım. beni istemeyen ailesi şimdide evlenip ayrıldı asla diyolar. belkide haklılar. önümüzü göremiyoruz. çok seviyoruz.. ama sonunu göremiyoruz sevgilim ailesinin yanında bana mesaj dahi yazamıyor korkuyor onlardan. annesinin üzülmesine kıyamıyor. ben ne yapcam. bi insan neyi çok isterse o olmuyor. ben evlenip yuva kurmak mutlu olmak istedim hep. olamadım. şu anda 24 yaşındayım ve okuyorum. öğretmen olacağım. ve ben çok mutusuzum..
evliydim.. bana neredeyse kara sevdayla bağlı biriyle babamın ısrarıyla evlendim.. başkasını seviyordum.. oda beni.. onunla ailevi sorunlarımız vardı sülalelerimiz neredeyse düşmandı.. türk filmlerindeki gibi hani.. evlendiğim insana "asla senin karın olmayacagım beni zorlama babam beni zorluyo sen bırak beni istemiyorum de " dedim. bırakmadı beni. seviyorum dedi. evlendim.. ama karısı olmadım. elimi dahi tutturmadım.. hala onu seviyordum.. bırak gel dedi.. 3 ay evli kaldım. gerçek evlilik olmadan. ayrıldım.. sevdiğim insanla beraberim. 2007den bu yana beraberiz. ben 2009da evlendim 3 ay evli kaldım. beni istemeyen ailesi şimdide evlenip ayrıldı asla diyolar. belkide haklılar. önümüzü göremiyoruz. çok seviyoruz.. ama sonunu göremiyoruz sevgilim ailesinin yanında bana mesaj dahi yazamıyor korkuyor onlardan. annesinin üzülmesine kıyamıyor. ben ne yapcam. bi insan neyi çok isterse o olmuyor. ben evlenip yuva kurmak mutlu olmak istedim hep. olamadım. şu anda 24 yaşındayım ve okuyorum. öğretmen olacağım. ve ben çok mutusuzum..
nasıl bir psikolojiyldı o bılmıyorum ınan.. ben asla onun karısı olmayacagımı bılıyordum. babama ceza vermek ıstedım. boşanıyımda gorsun dıye dusundum. kendıme ettıklerım aklıma gelmedı hıc. ben evcimen bir insanım. yuvam olsun istiyorum. tamam işimde olsun ama.. bılmıyorum ya. erkek arkadasımla beraberız evet ama nereye kadar aılesını nasıl ıkna ederiz. dun yanlarındaydı. kadın evlendı o benim oglum onamı kaldı demıs. ne yapıcaz bız bılmıyorum. ben onunla evlenip mutlu olmak ıstıyorum
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?