çok mutsuzum ve hayattan zevk almıyorum

kucukhanimm .!.:

Sen böyle düşünerek kendine kötülük yapıyorsun bence. Hayat dışarda değil ki. Ailenle aranda ne gibi sorun var bilmiyorum fakat başkalarına hiç de özenme.Herkesin hayatı mükemmel değil,yüzü gülüp de içi ağlayan çok insan var.
Meşgul olacağın işler bul kendine. Bu evine,odana bi dekorasyon olabilir.Ne bileyim ev konusunda becerikli olmak istiyorum diyosun gir mutfağa bişeyler yap :) Dışarı çıkamıyorsan arkadaşlarını eve çağır sanırım ailen bu kadarına karışmaz:) Ben yalnızlıktan hoşlanan birisiyim,fazla sosyal hyatım da yok ama yapmaktan hoşlandığm bi çok şey var :)
Ayrıca bu kadar karamsar olma,evet hayat adil değil ama bu adaleti de insan kendisi sağlar. Belki çok çalışarak bütün imkanlara sahip olur belki de elindekilerle yetinir :)
Saçmalamış olabilirim nolur kusura bakma ama kendini en iyi sen tanırsın

Genişletmek için tıkla...

havuc_rendesi .!.:

Öncelikle sevgilinin olmamasını dert edinmemelisin.. Zamanı gelince o da olur, zamanı gelince doğru kişiyi bulursun. :) Sonra okulda veya işte arkadaş bulmaya bak, sosyal ortamlara gir mesela okulda bir konu tartışılırken sen de fikrini söyle gibi.. Sıkıldıgında dışarıda gez dolaş diyeceğim ama ailem tutucu diyorsun belki sorun olabilir.

Son olarak beceriksizim gibi bir cümle kurmuşsun. Eğer kendin hakkında böyle konusursan evet beceriksiz olursun. Pozitif düşünmelisin.. Kendine güven biraz herkes mükemmel değildir evet ama herkesin başarılı olduğu bir konu da vardır. Negatif düşünme hiçbir zaman :) Özgüvenini geliştirmek için de kişisel gelisim kitapları okuyabilirsin.

Eğer evde sıkılıyorsan bilgisayar başına geçme hemen bu arada =) bilgisayar insanı daha asosyal yapar evde de yapabileceğin aktiviteler vardır mutlaka, müzik dinlemek, kitap okumak, yemek yapmak gibi. Veya dışarı çıkmak istiyorsan ailenle bu konuyu konuşabilirsin ya da sorun yaşadığın herhangi bir konu ile alakalı..

Umarım yazdıklarım yardımcı olur Allah kolaylık versin canım..

Genişletmek için tıkla...

tbtbtbtbtb .!.:

Merhaba,

Bence de, sevgilinin ya da arkadaslarinin olmamasi ikinci planda. Oncelikle senin kendini daha iyi hissetmeye ihtiyacin var. Sen kendini daha iyi hissedince kendine guveninin gelecek ve arkadas cevren etrafinda buyuyup gidecek, o zaman bi erkek arkadasin da neden olmasin

Kendine guvenmek icin once bir seyler basarma duygusunun tatman gerekiyor. Kendine gunluk ya da haftalik kucuk hedefler koyabilirsin. Mesela ev islerinde becerikli olmadigini soyluyorsun, her seyi tam olarak denemeden bilemezsin. Mesela basit hedeflerle basla, ailene kurabiyeler, kekler yap. Haftada bir gun bir yemegi tamamen sen yap. Ilk denemelerde olmayabilir ama zamanla guzellesiyor :) Dene ve eger basarisiz olursan yilma, tekrar dene.

Okul, sosyal cevre edinmek icin mukemmel bir yer. Bircok insan arasindan mutlaka sana yakin gelecek insanlar vardir. En cok ilgi duydugun bir klube uye ol. Duzenli toplantilari takip et ve gorev al. Gorevi yerine getirmek hem seni motive eder hemde etrafinda daha cok insan olmasini saglar. Eger insanlarla disarida vakit geciremiyorsan onlari evine davet et, kendi yaptigin seyleri ikram et. Disarida sosyallesemiyorsan ev ne gune duruyor :)

Mutlaka cok kitap oku. Her konuda oku. Roman, ekonomi, tarih eline ne gelirse. Bilgi seni daha ilgi cekici kilar...

Spor icin illa disari cikman gerekmiyor. Evde alet edavat olmadan plates gibi aerobik gibi sporlar yapabilirsin. Spor yapmak kesinlikle insana kendini daha iyi hissettiriyor.

Bu arada sahsi gorusum, en buyuk basari insanin egitim hayatinda kat ettigi yoldur. Mutlaka egitimine cok onem ver.

Yasadigin zorluklar seni yolundan ali koymasin, seni daha guclendirsin ve yureklendirsin.

Cok opuyorum

Genişletmek için tıkla...

tavananna .!.:

ben özellikle şu günlerde çok mutsuz olmaya başladım arkadaşlar. hayatta hiçbir şey istediğim gibi olmuyor. ben de hayattan hiç zevk almamaya başladım artık. üst üste gelen birçok şey (hepsini anlatsam uzun hikaye) beni böyle düşünmeye sevk etti.

daha önceki konularımda belirttiğim gibi hiç sevgilim olmadı ve bu gidişle de olmayacak gibi gözüküyor. üstüne üstlük belki hiç birlikte olamayacağım bir çocuğa deli gibi aşık oldum. kendisinin 3 yıldır yüzünü bile görmüyorum aslında. sonra çok asosyalim. okul, iş ve ev bu üçü arasında mekik dokuyorum hiçbir sosyal hayatım yok. bunda ailemin payı da çok büyük. ortamım sosyal olmaya, arkadaşlarımla vakit geçirmeme müsait değil. ayrıca ailem çok tutucu arkadaşlarımla gezmek istesem ancak kırk yılda bir izin veriyolar. benim çok üstümde duruyorlar. ben de 21 yaşındayım artık özgür olmak istiyorum. maddi durumumuzda pek iyi değil zaten. bir kız olmanın hakkını da veremiyorum açıkçası. çalışıyorum ama pek becerikli bir kız değilim. yine bazı şartlar dolayısıyla ev işlerinde, araba sürmede vs. kendimi geliştiremedim. özgüvenli bi insan da olamadım bu yüzden. sanki bütün hepsi domino taşları gibi birinin yolunda gitmemesi diğerlerinin de yolunda gitmemesini tetikliyor hayatımda. sonunda okul performansımı da düşürdüm. yine böyle asosyal olmam yüzünden dolaylı olarak okulumu uzatmak durumunda kaldım. kendimi ezik bir insan olarak görüyorum tam anlamıyla. aslında benim gönlümde çok şey var. mesleğimde en iyilerden olmak, insanlarla birlikte olup sosyal olmak, okulumda başarılı olmak, ev işlerinde becerikli olmak, yüzme kursuna ve spora gitmek, güzel araba sürmek ve istediğim yere arabayla gitmek bunlar hep içimde olan şeyler ama ne yazık ki hiçbirine sahip değilim. bu özelliklere sahip olan insanlara gıpta ediyorum ve hayatın adil olmadığını düşünüyorum. sanki bütün terslikler benim başıma gelmek zorundaymış şu hayatta bu hayat bana üvey evlat muamelesi yapıyor resmen

Genişletmek için tıkla...