Ben ilk zamanlar çok üzüldüm onsuz olmaz falan diyordum ama Anneme baktım ve dedim ki Annem 53 sene yürüdü ve bir hafta içinde birden yatalak oldu ya dedim ben ne yapıyorum ben neyi kabullenememekten bahsediyorum ya dedim hangisi daha zor dedim ve aklım başıma geldi ben de üzülüyorum üzülmüyor değilim ama emin ol SAĞLIK YA ÖNCE SEN SONRA BAŞKASI hele bide elin oğlu:)) Allah insana geçici üzüntüler versin