- Konu Sahibi Turuncuelma141
-
- #1
Henüz 8 aylık evliyim. Ama 8 ay değilde 8 yıl gibi geliyor bana. İlk 5-6 ayımız sürekli tartışmayla geçti. 1 hafta iyiysek ikinci hafta kesin bi tartışma yaşadık. İlk ay eşimden şiddet gördüm, sonra pişmn olduğunu söyledi, bir daha yapmadı ama tarışmalar sırasında yine yeltendi. Bi ara boşanmaya tktı kafayı her tartışmada hadi boşanalım diyordu. Şükür bu ara bıraktı. Biz birbirimiz çok tanımadan evlendik güya aşk evliliğiydi ama meğer ilk zamanların baş dönderici etkisiymiş evlendikten sonrKi hallerini görünce aşk maşk hikaye dedim. En ufak tartışmada sesi yükselir ki ben yüksek sesden nefret ederim, defalarca uyardım , iyi zamanlarda konuştum yine vazgeçmedi. Doğru düzgün bi muhbbetimiz yok bi elinde telefon bi elinde bilgsyr, yatana kadar başında. O kadar ki yemekte bile elinde , uyarıyorum bi iki gün uzak duruyor sonra yine aynı. Muhabbet etmeyi özledim ya, bi insan eşiyle sohbet etmiyorsa ne iş olur.. Çok alıngan, ne desem hemen tavır yapar küser , artık bişi söylemeye korkuyorum alınır mı diye, erkeğin surat asması kadar kötü bişey yokmuş. Bu kadar kısa zamanda bunlar yordu beni ne hevesim kaldı ne de mutluyum. Hergün boşanmayı düşünür oldum son 1 aydır . O kadar pişmanım ki evlendiğime. Bekarken o kadar güzel hayatım vardı ki dertsiz tasasızmışım meğer. evlendiğim ilk zamanlar herşey toz pembeydi şimdi kafeste hissediyorum kendimi, her gün biraz daha sıkıştıran. O kadar çok keşke diyorum ki... Evde varlığı rahatsız edici olmaya başladı.Bir şansım olsa tek bir şans tek dileğim hiç evlenmemek olurdu.şimdi nasıl bir yoldan gideceğimi bilmiyorum durum böyle