Çok sabırsızım hayal mi kuruyorum acaba ..

kuzeyisigi54

Üye
Kayıtlı Üye
28 Mayıs 2024
170
18
18
27
26 yaşındayım, eşimle artık çocuk istiyoruz. Her ay deniyoruz, bir kere düşüğüm oldu. Adetime daha 8-9 gün var. Çok sabırsızlanıyorum kasıklarımda ağrı var. Başka belirtim yok. Sizce ne zaman test yapayım? Çok mu erken? Her ay kendime kızıyorum sürekli sabırsızlanıyorum erkenden… o testi almamam gerek diye kendime kızıyorum sürekli .
 
Çok erken, kendinize kızmayın rahat bırakın kendinizi. Eşinizle birlikte olurken bebek olacak bebek olsun diye şartlamayın kendinizi inanın bunu düşündükçe daha şok uzuyor gebe kalma süreci. Akışına bırakın anı yaşayın kafanızı dağıtmaya çalışın. Kendimden biliyorum şartladılar kendimi olmamıştı ne zaman rahat bıraktım oluruna bıraktım rabbim nasip etti. Hayırlı güzel haberlerle inşallah
 
Çok haklısınız.. teşekkür ederim tavsiyeniz için de yurt dışında yaşıyoruz eşim de ben de çok yalnızız sosyal olarak. Psikolojik olarak da çok zorlanıyoruz gurbetten dolayı. Bi bebek bize iyi gelir diye biraz kafaya taktık.. onun sevgisi bize iyi gelir diye.. inşallah rabbim hayırlısını nasip etsin tabi ama her ay umut edip strese girmekten de çok yoruldum..
 
sizin değil Rabbimin istediği zaman nasip olacak, akışına bırakırsanız “çocuk yapmak” niyetinin dışına çıkarsanız o zaman olur inşallah
 
Çok doğru.. Allah ol der ve olur.. sabır etmem gerekiyor. Kendime söz veriyorum o gebelik testini bu ay almayacağım. Sadece bekleyeceğim
Harikasın… Rabbim hayırlı zamanda hayırlı evlat haberini versin inşallah
 
Şu an çocuk fikrine uzak olduğum için mi çok anlayamıyorum bilmiyorum ama umarım sizi incitmeden açıklayabilirim. Sürekli gebelik beklentisi ile stres halinde beraberlik yaşamanız gebelik durumunu olumsuz etkiler. En ufak bir belirti yaşayıp koşarak test alıp negatif sonuç görmek gereksiz olarak hayal kırıklığı yaşatır. Kendinize bu kadar yüklenmeyin. Akışına bırakın biraz. En doğru zaman da gebelikle sonuçlar umarım
 
Çok doğru söylüyorsunuz.. içinde yaşadığım psikolojik durumdan dolayı sanırım bu durumu takıntı haline getirdim. Yurt dışına alışmakta zorluk çekiyorum, ailemi arkadaşlarımı özlüyorum. Çok sosyal bir hayatım vardı ama şimdi çok yalnızım ben de eşim de öyle. Hiçbir aktivitemiz yok burda. Köy gibi az nüfuslu küçücük bir yerde yaşıyoruz eşimin işinden dolayı. Şikayet de etmek istemiyorum tabi Allah bize bunu nasip etmiş hayat zorluklarla kazanılıyor. Ama bu yalnızlıktan dolayı bu konuyu takıntı haline getirdim son zamanlarda.. inşallah sabır edeceğim artık
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…