Canım şöyle söyleyeyim. ilk başta babasına yakın ev tutmuştum.(evden ben ayrılmak zorunda kaldım)
babsını her gün görüyordu. zaten küçüktü anlamıyordu.
Ama ben oradan daha uzağa taşınınca ve üstüne de kreşe başlayınca, kreşe anne ve babaları ile gelen çocukları görünce mahzun olmaya başladı. yaptığı tüm resimlerde bir anne baba ve çocuk vardı. tüm resimlerde ama. resim yapacağı zaman sadece bu resmi yapıyor. babası almaya geldiği zaman arkadaşlarına babamı görün diye gösteriyor. sanki benim de babam var şeklinde. tv de bonus reklamı vardı. orada baba çocuğunu babasının kuzusu falan diye seviyor. ben de babamın kuzusu olmak istiyorum vb diye sayıkladı. (hastaydı o zaman) dedesine annem ve babam aynı evde yaşasın istiyorum diyor. Dedesi büyük ya, sözünü dinleriz gibi mi düşünüyor bilmiyorum. Bir ortamdayız mesela. benim annemle babam ayrı diyordu durup dururken. Tüm arkadaşlarına söylemiş. ki benim bir konum var oradan çocuğmuza nasıl bir ortam sunduğumuzu vb biraz anlattım. (çocuğum bana çok bağımlı diye bir konu açtım bugün)
Babası arada kreşeine gider, oradaki arkadaşları ile öğretmeni ile tanışır. kızını hafta içi hafta sonu sürekli alır, gezer tozarlar. ben ilgili bir anneyim. arada birkaç kere babasıyla beraber yemek vb yedik, sinemaya gittik. Çok gerildim ama çocuğum için yaptık bunu. karne almasına çağırırım. okulda doğum günü yaptık ona çağırdım. 23 nisan gösterilerine çağırdım. babası hep gelir.
yani babası asla ilgisiz bir baba olmamasına ve sık sık görmesine rağmen çocuğum çok hassas ve her fırsatta babamla neden birleşmiyorsunuz diye sorar. bizi gözlemler. neden anlaşamıyorsunuz diye sorar. arayı bulmaya çalışır. söylediğimiz hiçbirşey onun için ayrılmaya yeterli bir sebep değil.
bir çocuk ilgisiz de olsa anne ve babasını aynı evde görmek istiyor. Bunu çok iyi anladım.
O sebeple kırk kere düşün. fevri davranma. Çünkü sen artık sadece kendinle ilgili değil çocuğunun da geleceği ile ilgili bir karar veriyorsun. bir de imkansızlıklar var diyorsun.
Teraziye koy. Bir tarafta belki güvensiz belki de çok pişman olmuş bir eş, cocuğunu rahatça büyüteceğin maddi sıkıntıyı çok hissetmeyeceğin bir ev. Diğer tarafta babanın yanında belki sığıntı gibi olacağın bir ev ki baban evlenirse ayrı eve çıkmak durumundasın. çocuğun orada burada büyüyecek. erkek çocuğu üstelik.
O sebeple bir abla tavsiyesi. En iyi erkek, pişman olmuş bir erkektir. (Eğer gerçekten pişman olduysa) (Kesinlikle burnunu sürt, hattı, kartı vb hep senin üstüne olsun, şifre mifre vb olmayacak, hatta sıkıysa interneti dahi olmasın. haberin olmadan tek adım dahi atmayacak. işine gelirse. kusura bakmasın. Güven tek kullanımlık. Bir kere yıkıldı mı kolay kurulmuyor.) diyebilirsin böyle evlilik mi olur. bir süre için canım bu önlemler. dersin seni izleyeceğim. sonra baktın gerçekten pişman ve evine bağlı. öyle swarmmış yok facebookmuş kızlarmış. en ufak hatanı görürsem affetmem dersin.
Senin neyine kız arkadaşlar. evli barklı adamsın. yakında çocuğun olacak. Havan kime. Madem bu kadar hevesliydşn, evlenmeseydin kardeşim. Yok eğer evliliğin seni engellediğini düşünüyorsan gözün o hayattaysa boşabnırsın yaşayacağını yaşarsın kardeşim. Yom öyle evde yemeklerin hazır olsun, karın ütülesin sen de o temiz üst başla ortam yap, swarmdan kız ekle tanış bilmem ne. sonra da kapıyı kitle dedlilleri yok et. sonra da pişman olmuş ayaklarına yat baktın postu ele verdin.
bu yazıyı okudugumda dayanamadım agladım
bende aldatılma sonucu yıkılan bır evlılıgın altında sadece 2 aylık bebegımle kalmıstım
cocugumun
tup bebek olmasından ovunmuyorum , ne kadar sanssızım kı yardımcı yontemler olmadan ureyemedım , ve tam 3 kere bu tedavıden gecmek zorunda kaldım .
bebegım babasızlıgı hıc yasamadı cunku cok kucuktu
onun yerıne herseyı ben yasadım ve yukarıda anlatılanlar gıbı olacagını bılıyordum
ılk zamanlar ben asla evlenmem evlılıkmı hayır, gerceklerı ogluma anlatmam babasını kotu bılmesın hatta ben onu bekleyecegım 5 sene sonra (suanda tam 5 sene dolduda gectı bıle) bıle olsa barısacagım onunla demıstım. ama o adam bır kere bıle babalık gorevlerını yerıne getırmedı, ne maddi ne manevi
oglum psıkolojık hıc bır sıkıntı yasamadı 1 yasına kadar anlamıyorlar zaten bende annemlerle yasıyordum ve alt katta abım babam sanırım o boslugu hıc fark etmedı.
13-14 aylık ıken suandakı esımle sevgılı oldum ve oglumla her hafta dısarı cıkmaya basladık. derken bır gun BABA Dedi.(aglıyorum)
uzatmıcam 2.5 yasındayken evlendık suanda 5.5 yasında. hıc bır sorunumuz yok.
eski eşime gelince o hala ortada yok, ona o kadar çok o kadar çok kızgınım ki Allah biliyor ya
ayrıldıktan sonra girdiğim işte calısıyorum hala ve ıyıde kazanıyorum hatta cok ıyı kazanıyorum . ama benım hayalım bu degıldı ben bekledıgım ozlem duydugum bır bebegı dunyaya getırmıstım ve onu yanımdan hıc ayırmak ıstemıyordum. ıs yerınde bır sıkıntı oldugunda bıle eskı esıme beddua edıyorum ayagım tasa takılsa ona söyleniyorum . ve tabiki neden aramadı nasıl aramadı ne bok yedi bilmiyorum hiç te umurumda değil bu sekılde kafam cok rahat fakat bir gün mutlaka yasadıgım herseyın bedelını odeyecek cok kızgınım ve kızgınlıgım ona hıc gecmedı
ha unuttummu evet evlenıp bosanmısım bır daha evlenmısım hıc aklımda yok bıle dedıgım gıbı daha oncedende yazdım burası olmasa unutucam 2.defa evlendıgımı bıle ama konular canlı tutuyor
konu sahıbıne bır tavsıyem yok buarada