Merhaba kızlar gerçekten çok sinirliyim şu an. Konuya giriyorum.
Eşimin düzgün bi işi var kendi işleri. Eşim işini hiç sevmiyor ve hergün yeni bir iş fikriyle geliyor. Birgün bakkal birgün tuhafiye vs. Mesleği iyi bir meslek aslında ama stresine dayanamıyorum diyor.
Neyse geçen yine bir fikirle geldi ben de inşallah vs deyip geçiştirdim. Fikir gerçekten uçuk ve bizim yaşantımıza uymayacak birşey. Küçük çocuğumuz var ve bu işe kalkışırsa ne gece ne gündüz kalacak. Ben zaten tek başıma zor yetiyorum ve herşey bana bakıyor. İnanın gücüm yetmiyo hem çocuk hem ev. Neyse bugün bu işle ilgili bir toplantıya gitti. Tüm günü orda geçirmiş. Öğlen bu iş olacak galiba diye sevinerek beni aradı.
Ben de sevindim tabi ki ama gerçekten olmayacak bir iş. Olsa da adam hiç olmayacak yanımızda. Kendi işiyle birlikte 1 yıl sürdürecekmiş baktı ki tuttu mesleği bırakırım diyor.
Az önce aradım eve gelme saatiydi telefon uzun uzun çaldı ve sonra yanında arkadaşını götürmüştü arkadaşı açtı telefonu müsait değilmiş beyfendi. Şimdiden yok oldu yani.
Ne yapayım? Hevesini kırmak istemiyorum ama çocukça geliyor??
Türkiyede bir cok iş yerin batmasınin ana sebebi mesleği olmazkan, tecrübesi de yokken olur olmaz ise atlanmasi. Kırıcı olmak istemiyorum, her iş sahibi bir yerde başlar. Ama sırf bir toplantı ile hemen bir işe girişmeye niyetliyse, bunu da normal isinin yanında yapacaksa bende bu işin sonunu pek hayırlı görmüyorum. Bence ortada aile ve cocuk varsa onların iyiliği ön planda tutulmalı. Çocukla batma lüksümüz yok
Türkiyede bir cok iş yerin batmasınin ana sebebi mesleği olmazkan, tecrübesi de yokken olur olmaz ise atlanmasi. Kırıcı olmak istemiyorum, her iş sahibi bir yerde başlar. Ama sırf bir toplantı ile hemen bir işe girişmeye niyetliyse, bunu da normal isinin yanında yapacaksa bende bu işin sonunu pek hayırlı görmüyorum. Bence ortada aile ve cocuk varsa onların iyiliği ön planda tutulmalı. Çocukla batma lüksümüz yok