Sevgili ayşe,aldığın yardımdan biraz bahsedersen biz de aydınlanmış oluruz.biraz önceki psikiyatristinin sözleri çok ilginç ve doğru geldi bana.mesela ben bebekken annem ve babam bana çok agresif davranırlarmış,hatta annem ve babamın şu an kızıma çok ilgili/sevgili olması o zamanların kefaretini öder gibi.ben ağladığım zaman annem kızar babam susmazsam alır fırlatırmış beni yatağa...her zaman değil tabi,çok ağladığımda.şimdi de ben kızıma karşı aynı şekilde davranmak istiyorum.örneğin sebebsiz yere ağladığını düşündüğümde dövesim geliyor sesimi yükseltiyorum vs,ama çok çok nadirdir kızıma şiddet göstermem.çünkü o zaman eskiye dönüyor ve çok üzülüyorum.Eşim ise o gün eğer kızımızla ilgilenecekse ilk 10-15 dk kızım ne isterse yapıyor ama sonrasında kaçacak delik arıyor.demekki ailesi de ona aynı şeyi yapmış:) kuzucuğum'' baba gel oynayalıııımm'' diyor ama babası ''kızım sigaramı içip geleceğim,oynayalım'' ya da ''gelemem sigara içiyorum'' demektense sessizce kaçmayı yeğliyor.ben eşime ne desem çocukla ilgilenmesini sağlayamadım.neden acaba? çok merak ediyorum.
Svegili esoes, her annenin cinnet geçirebileceğini unutuyor olumsuz yorum yapanlar.ben onlara çok bilmişlik taslayanlar diyorum kısaca ve gülüp geçiyorum.olumsuz durumlara yapılan olumsuz yüklemelerin durumu iyileştirmeye yönelik bir faydası olmaz.sen okuma onları:) onlar yazsın,cevap dahi verme adam hesabına alıp ta...sana ben sinirlerin gerildiğinde 10 20ye kadar say demeyeceğim,çünkü sinirlerine hakim olmak senin ellerinde.bende de 7 aylık hamileliğin,yardım etmeyen eşin,3 yaşındaki kızım ve öğrenci yoğunluğumun etkisiyle geçenlerde cinnet geçirdim.yatakta birsürü kitap okuduğum kızımın uyumamasıyla kızımı yatağına attım ve poposuna 3-4 kez vurdum.o zaman nasıl yaptım hiç bilemiyorum.Allah da beni cezalandırsın,ne diyeyim oldu ve geçti.bu saatten sonra yapabileceğim tek şeyin bir daha tekrarlarsa koşar adım kendimi wcye kilitlemek olacak,ben böyle bir karar aldım.bazen de i,nsan kendi kendinin doktoru olmalı değil mi?sen de gerilince kendine yapacak bir şeybul,sigara iç,kahve iç ya da ne bileyim o anda kuzucuğundan uzaklaş,sakinleşince geri dön.bir daha böyle bir şey yaşamanı istemem,üzüldüm çok,kendimi senin yerine koydum çünkü.sen de üzülme,dik dur.kızını doyur çık gez,uyuduğunda da yemyeşil bir parka git kilimini ser ve sen de yat:) herşey gönlümüzce olsun kk ailesi:)
okadar üzülüyorumki sonradan kendimi ona affettirmek için kucağımdan hiç indirmiyorum ufak şeylerine hiç tahammülüm yok böyle anne mi olur 
