O kadar moralim bozuk ki anlatamam. Bilenler vardır eşim 3 aydır işsiz. Issizlik maasi ve tazminatla geçiniyoruz suan. Ben de uzun zamandir bebeğimle gidip gelebileceğim bi is ariyorum kres bebek bakiciligi gibi. Cunku oglumu birakacak kimsem yok bu isler dışında bi ise giremem cunku oglumu da götürebileceğim baska is imkani yok.
Bugün birisiyle görüştüm oglumla gidip gelecegimi söyledim yüz yüze konusalim bi dedi. Yani normalde her aile kabul etmiyor bebekle gidilmesini, kendi bebeklerine yeterince ilgi gösteremem diye. Üstelik ayni mahallede oturuyormusuz yani yol sorunum da olmayacak.
Esime söyledim (ki is aradigimi hep söylüyodum zaten ses etmiyodu ciddiye binince bi tavır aldi hemen)
Ne kadar alacaksin dedi. Konuşmadık ama tahminen 1000 tl falan olur dedim. Neymis ben aptalmisim hic aklım yokmus o paraya çalışacakmışım. Asgari ücret bile değilmiş. Zaten kiloluymusum tip desen sıfırmış görgü desen sıfırmış akıl desen sıfırmış.
Bebegine bakacagim kadin ogretmenmis, bana diyor bak öğretmen olmus sen bi ... olamadın bu saatten sonra da olamazsın.
O kadar üzüldüm ki ondan bu sözleri duyunca kizlar. Ben mi merakliyim bebekle işe gidip gelmeye sanki. Baska bi adam olsa der ki bu kadin kucağında cocukla ailemiz icin işe gidip gelecek, cocukla gidip calismayi göze aliyor der. Bizim icin evimiz icin uğraşmak biseyler yapmak istiyor der takdir eder. Ben hem böyle düşünüpte hem de bu kadar aşağılanmayı hakedecek ne yaptım allah aşkına?