- 4 Mayıs 2021
- 181
- 130
- 53
- Konu Sahibi Berryhibiscus
- #1
26 yaşındayım 1 buçuk senedir işsizim. İstifa ettiğim şirketten sonra iş bulamadım. O kadar üzülüyorum ki…
Ailemle yaşıyorum artık babamdan rahatça para isteyemiyorum. Maddi durumları gayet iyi ama ben çekiniyorum.
Yaşıtlarım hep işinde gücünde. En yakın arkadaşım diş hekimi neredeyse 15k maaş alıyor. Direk iş buldu zaten her yerden teklif geldi kendi seçti.
Ben iş bile bulamıyorum. 4-5 yer çağırmıştı beni ama kabul edilmedim. Zaten girişken biri değilim.Bulsam bile alacağım maaş 5k yı geçmez. Zamanında sağlık sorunlarım depresyon vs ile uğraştım hiçbir zaman çalışkan bir öğrenci olamamıştım zaten. Sonra da grafik tasarım okudum 4yıllık.
Her gün kendimi geliştirmeye çalışsam da zaman ilerliyor. Kaç yere başvurdum sayamıyorum artık. İş çoğu zaman çalışırken öğreniliyor zaten.
Onun dışında dil kursuna gidiyorum.
Hayatımda beni motive eden şeyler yok. Hayat arkadaşım da yok. Bir ara yalnızım diye üzülüyordum da bıraktım zaten o konulara hiç girmiyorum artık.
Sürekli ev işleriyle uğraşıyorum anneme yardım ediyorum. Yine eskiden yaşadığım ruhsal açıdan sıkıntılı dönemlere girmekten korkuyorum.
Ne yapabilirim artık bilmiyorum. Gerçekten umudumu kaybediyorum.
Tavsiyeleriniz var mı?
Ailemle yaşıyorum artık babamdan rahatça para isteyemiyorum. Maddi durumları gayet iyi ama ben çekiniyorum.
Yaşıtlarım hep işinde gücünde. En yakın arkadaşım diş hekimi neredeyse 15k maaş alıyor. Direk iş buldu zaten her yerden teklif geldi kendi seçti.
Ben iş bile bulamıyorum. 4-5 yer çağırmıştı beni ama kabul edilmedim. Zaten girişken biri değilim.Bulsam bile alacağım maaş 5k yı geçmez. Zamanında sağlık sorunlarım depresyon vs ile uğraştım hiçbir zaman çalışkan bir öğrenci olamamıştım zaten. Sonra da grafik tasarım okudum 4yıllık.
Her gün kendimi geliştirmeye çalışsam da zaman ilerliyor. Kaç yere başvurdum sayamıyorum artık. İş çoğu zaman çalışırken öğreniliyor zaten.
Onun dışında dil kursuna gidiyorum.
Hayatımda beni motive eden şeyler yok. Hayat arkadaşım da yok. Bir ara yalnızım diye üzülüyordum da bıraktım zaten o konulara hiç girmiyorum artık.
Sürekli ev işleriyle uğraşıyorum anneme yardım ediyorum. Yine eskiden yaşadığım ruhsal açıdan sıkıntılı dönemlere girmekten korkuyorum.
Ne yapabilirim artık bilmiyorum. Gerçekten umudumu kaybediyorum.
Tavsiyeleriniz var mı?
