Merhaba hanimlar.İlİskilerinde dikiş tutturamamis biri olarak yine sizdeyim.Ben 35 yaşındayım.Kendimden 18 yaş büyük biriyle beraberdim ama ruhen ve bedenen hiç öyle gibi değildi.Hayatimda en güzel duyguları onunla hissettim diyebilirim.İkimiz de birer evlilik yaptık önceden.Gecende bi telefon konuşmamızda tartışmaya doğru giderken sesini yükseltti ve ben de şimdi konuşmayalım kapatıyorum diyip kapadım telefonu.Ardindan msj attım kusura bakma kırılmak ve kırmak istemedim diye.Hic Ses çıkarmadı,aradan 3 gün geçti özür diledim ve bana dediği "artık gorusmemizin bir anlamı yok ben yüzüme telefon kapatan biriyle asla konuşmadım bu zamana kadar" Kızmakta haklıydı fakat dinlemedi bile zaten saçma sapan bir konuydu.İcim acıyor ve yalvaran konumuna düştüm biraz,seviyorum da.Karmakarisigim. Ama ilerde karşılaştığımızda Merhaba deriz birbirimize demiş umursamazca. Bana teselli verin.Sevse affederdi değil mi?