Sen niye bu konudaki kırgınlığını açık açık ifade ederek belli etmedin?
Anne beni çok kırdın, ben zaten hamileyim, bir bebeğimi kaybettim, senin beni yatıştırman lazımken niye böyle diyorsun, beni korkutuyorsun, üzüyorsun? demeliydin.
Hadi o zaman şaşkınlıktan diyemedin, şimdi bir laf arasında, anne o gün böyle dediğinden beri hiç iyi değilim, çok üzülüyorum, korkuyorum, demen gerek. Sonra da gerekirse mesafeni koyarsın.
Daha en baştan diyecektin aslında, daha o ilk laf edildiğinde. Saygısızlık değil ki insanlara sınır koymak, kıran kişiye beni kırdın demek..
Hadi neden kırıldığını üzüldüğünü anlayamadı diyelim, hiç değilse ağzı kapanır sana demez bunları.
Yok yüz göz olamam diyorsan eşine söyle, karıma böyle deme anne kabuslar görüyor, yatıştıramıyorum, çok üzülüyor korkuyor, zaten hamile, desin.